{image}Nog tot 11 september toert Chantal Acda van Sleepingdog door het Verenigd Koninkrijk. Op nieuws.goddeau.com brengt ze regelmatig verslag uit van haar belevenissen.
Deel 8
Vandaag beetje rondgelummeld en Tiny Vipers kwam bij ons thuis nog een akoestische set spelen. Rich maakt tapesessies en daar komt supermooi artwork bij. Dus nu een tapesessie van zowel Tiny Vipers als van mij. Daarna naar het mooie York gereden. Heel oude stad. Ik heb hier een jaar of 5 geleden met Chacda ook gespeeld. We speelden in een cinema, wat echt wel een toffe locatie was. Er waren nog twee groepen voor ons en die waren, licht uitgedrukt, echt niet goed bezig. Amai, kattengejank. Tiny Vipers’ Jesy dacht dan weer meer aan een geslagen hond.
Daarna begonnen Rich en ik met onze set. We hadden maar een halfuur en dat was wel erg kort. We moesten onze opmerkingen aan elkaar dus een beetje inperken, wat niet echt is gelukt: hilariteit bij het publiek dus. De set was goed en ik begin me nu echt af te vragen of we nog een slecht optreden gaan hebben. Dat voelt wel goed.
Ons manische kantje, serieus bij de liedjes en het tegenovergestelde ertussen lijkt goed te werken. Ook krijg ik elke avond veel reacties op de nieuwe liedjes. Gisteren heel veel cd’s verkocht en Polar Life is nu op een paar cd’s na helemaal sold out. Tiny Vipers speelde een wonderschone set. Bij “Dreamer” heb ik zelfs een traantje weggepinkt.
Na het optreden zijn we met Chris en Jesy blijven rondhangen en toen werd duidelijk dat ik en Jesy overeenkomsten hebben. Ook qua humor waardoor op een gegeven moment niemand ons nog bij kon houden. Zo’n beetje iedereen om ons heen werd door het slijk gehaald en we hebben afgesproken elkaar volgende week in Brussel nog eens te ontmoeten. Echt een supervrouw.
We gingen spullen in de auto’s laden en ongelofelijk….hoe die Engelsen erbij lopen! Overdag gaat dat nog allemaal goed. Maar dan is de zon weg en vinden ze het nodig om rokjes aan te doen die nog net hun billekes bedekken, Of net niet, dat ligt aan de positie van waaruit je naar ze kijkt. Je ziet dus slipjes, strings en nog wat meer interessante voorwerpen. Overal waar je kijkt! Volgende keer zal ik me dus maar wat meer aanpassen want integratie is belangrijk bij verblijf in het buitenland.
Vandaag het laatste optreden in Manchester. Ik vind het altijd lastig om weer naar huis te gaan na een tour. Maar nu is het extra moeilijk. Voor mij was deze tournee een verademing. Ben benieuwd hoe ik morgen ga zijn als ik weg ga. Zal wel weer richting categorie dramaqueen zijn. Spanning en sensatie. Toedeloe.
