Ontsteek het haardvuur, haal de worstjes erbij en let goed op de songteksten. Leider Stephen McBean scheert alweer hoge toppen en deze keer met een nieuwe Pink Mountaintops.
De muziek van Stephen McBean is altijd een kleine flits terug in de tijd. Met Black Mountain doet hij de psychedelische stonerrock van de jaren zeventig herleven en Pink Mountaintops voert ons terug naar de sixties met een mix van folkrock en indiepop. Terwijl de Mountaintops op hun debuutalbum en het geniale Axis Of Evol de grenzen tussen folk en psychedelica minder aftasten, gaan McBean en zijn gastkoor met Outside Love duidelijk op zoek naar meer toegankelijke nummers. De magie hierachter? McBean als songwriter en begeleider van een koor gastmuzikanten: Amber Webber, nachtegaal bij Black Mountain, maar ook Sophie Trudeau (ex-Godspeed en nu A Silver Mt. Zion), Jesse Sykes (van de Sweet Hereafter), Ashley Webber (zus van) en Josh Stevenson van het experimentele Jackie-O Motherfucker.
Dat McBean en Webber een mooi duo vormen wisten we al langer, maar met opener "Axis: Thrones Of Love" en "Holiday" lijkt de muzikale passie nog dieper te zitten. In het eerste nummer klinkt het lalalala-gezang o zo mooi terwijl "Holiday" enorm prikkelend klinkt door de tamboerijn, de mondharmonica en het emotionele stemgeluid van Webber. Alle elementen zijn aanwezig om in een vakantiesfeer te gaan zitten bij de warme gloed van het knetterende haardvuur.
Het kampvuurgehalte is het grootst in "Vampire". McBean doet zijn muzikanten "creatures in flight, let’s be creatures in the night" zingen. Het refrein heeft het potentieel van een meezinger, maar wie had dat van deze baardenman verwacht? Ook niet te vergeten is de bloedmooie folksong "While We Were Dreaming" met Ashley Webbers stem die je doet zweven op een flinterdun wolkje van gitaartonen.
Door de evenwichtige afwisseling van stemmen in Outside Love klinkt Pink Mountaintops bij momenten zelfs boeiender dan de Fleet Foxes. "Outside Love" sleurt je mee in een romantische scene die je vijf minuten vast houdt. De "where outside love reigned supreme"-passage in het lied is dan ook treffend, met dank aan Jesse Sykes. In het nummer zit echter een subtiele satansfiguur verborgen die zijn tanden bloot lacht. Onder het koorgehalte van The Polyphonic Spree hangt met andere woorden een onheilspellend sfeertje. "And I Thank You" zal als enige outsider — door de misplaatste country-injectie — snel vergeten zijn. Met afsluiter "Closer To Heaven" staat McBean voor een laatste keer aan de poorten van het hemelse universum van Outside Love.
De groeiende fanschare van McBean die gewend was aan psychedelische avontuurtjes, zal met Outside Love ook weer aangenaam verrast zijn. Het prachtige folkalbum geeft je vlinders in de buik, vooral na de eerste luisterbeurt. Ook wij zijn stiekem een beetje verliefd geworden op Outside Love.
