Transit :: Whitewater



Het zal je maar overkomen: overal waar je gaat optreden te horen
krijgen dat je muziek klinkt als die van een andere, meer bekende
band en dat die andere beter is. Het is iets waar de Gentse
postrockband Transit mee te kampen had en waar duizenden
postrockbands over de hele wereld mee geconfronteerd worden. Ja,
wij zijn zelf schuldig aan de totstandkoming van deze
stigmatisering, in dit geval de vergelijking met Explosions In The
Sky
, maar het is dan ook onze taak om te wijzen op
gelijkenissen en invloeden. Het grote probleem met dit genre,
waarin liefhebbers de grondleggers maar al te goed kennen, is dat
het aantal structuren, vastgelegd door de groten, beperkt blijkt en
dat je al naar zekerheden moet grijpen om nog een deftige song over
te houden. Als gevolg van de inhoudelijke beperking van postrock en
omdat de grote voorbeelden ook niet zo talrijk zijn, is een soort
onverdraagzaamheid ten opzichte van kleinere bands opgetreden en
wordt wel eens gezegd dat het genre dood is. De kleinere bands
wordt verweten dat ze te veel klinken als die of die en ze er best
mee ophouden dit genre in zijn zuivere vorm te brengen als ze geen
toegevoegde waarde bieden door wat eigenheid te creëren. Deze
toegevoegde waarde was er niet echt op Transits ep Broadleaves Vs
Conifers
, in die zin dat het grof genomen een geslaagde
stijloefening kan genoemd worden. Die waarde is er echter wel al
veel meer op ‘Whitewater’, het eerste full album van het viertal,
dat de band een paar banken vooruit brengt.

Niet dat Transit volledig van het juk verlost is, want opener ‘Boat
Song’ is al honderd procent zuivere postrock. Dit wil niet
automatisch zeggen dat het gedoemd is, want wanneer iets fris
klinkt, een overtuigend geheel vormt en enkele origineel lijkende
wendingen bevat, is zelfs in dit halfdode genre nog heel wat te
beleven. ‘Boat Song’ voldoet aan die eigenschappen en behoort tot
de betere helft van ‘Whitewater’. Stel u een roeier voor die erg
vroeg uitvaart, wanneer de zee kalm is en hij ze voor hem alleen
heeft. Geleidelijk aan komt er nog een boot bij en neemt de
bedrijvigheid toe zonder overweldigend te worden. Gitaren lijken in
de tweede helft de roeikadans aan te geven, terwijl de stuwende
drums de snelheid van de boot aangeven. Of zoiets.

Met ‘Thor’ en ‘Lucas’ gaat Transit richting Scandinavische sound.
Vooral ‘Thor’ is echt wel een schot in de roos, wat geluid betreft
trouwens ver verwijderd van de Transit van een jaar geleden. Niet
alleen klinkt alles een stuk warmer, ook introduceert Transit
vocals en het is vooral de samenzang tussen mannen- en
vrouwenstemmen die, samen met de licht etherische sfeer, naar
múm of
Efterklang
neigt. ‘Thor’ kreeg dan ook het mooie gezelschap van Wouter
Vlaeminck van Tomàn, Christophe
Vandewoude van Soon maar ook Dieter Cuypers, Mathijs Bertel
(Ansatz Der
Maschine
) en Chantal Acda (Sleepingdog). We zijn
alvast benieuwd hoe Transit deze zee van zachtheid live zal
brengen. ‘Lucas’ mist de grandeur van ‘Thor’, maar maakt dat goed
met een kabbelend, licht frivool pianomotief in de stijl die
Sigur Rós tot
haar geluid heeft gemaakt. Over Sigur Rós gesproken, de steeds in
intensiteit toenemende drums in de tweede helft van ‘January’
lijken wat schatplichtig aan ‘The Pop Song’ van Sigur Rós, al is
het in principe een erg logisch motief, dat toevallig door de
IJslanders is geperfectioneerd. Jammer genoeg is de aanloop die
Transit op plaat heeft gezet niet altijd even boeiend.

‘No Smoking Gun’ heeft ook te veel tijd nodig om echt los te komen
en wordt pas echt interessant tijdens de laatste twee minuten. Van
‘Maribor’ daarentegen, houden we wel volledig. Vooral in de tweede
helft gaat het de typische postrockstructuren uit de weg en wordt
het erg aanstekelijke instrumentale rock die met een zeer
natuurlijk aandoende flow vooruit stuwt.

Op een jaar tijd heeft het Gentse Transit zich van beloftevol
viertal opgewaardeerd tot Belgische top in het genre. ‘Whitewater’
is fris en divers en vormt een eerste, goede stap in de zoektocht
naar dat unieke geluid. Wordt vervolgd…

Transit speelt op 21 april in Botanique (Brussel).

http://www.myspace.com/transit2006

Release:
2008
Zeal

verwant

Cape Coast Radio :: ”Het was tijd voor iets nieuws”

Transit is niet meer, maar Nick Berkvens hing de...

FESTIVALPARCOURS :: Cloudburst :: Een paddenstoelwolk boven Aartselaar

U kent goddeau al langer dan vandaag: wij kieperen...

Transit :: ”We zijn al iets interessanter dan vroeger”

Met zijn debuut-e.p. wist Transit zijn grote voorbeelden niet...

Transit :: Whitewater

In 2006 liet het Gentse Transit een eerste maal...

Transit + 65DaysOfStatic :: 21 mei 2007, Cactus@MaZ

”We’re not having a day off forever”: 65DaysOfStatic doet...

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...
Vorig artikel
Volgend artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in