De Waalse wonderboys zijn terug met langspeler nummer twee en reken maar dat die de verwachtingen helemaal invult. Plan Your Escape is een sfeervol werkstuk dat, trouw als de beste vriend, uitermate geschikt is om ongeschonden het donkerste van de nacht mee door te komen.
Girls In Hawaii kent u vast nog als het zestal dat enkele jaren geleden debuteerde met From Here To There, een mooi en zachtjes kabbelend popplaatje. Dankzij die fijne plaat kreeg het gezelschap rond songschrijvers Antoine Wielemans en Lionel Vancauwenberghe de status van Waalse dEUS opgeplakt. Niet ten onrechte, gezien het gelijkaardige effect dat de Antwerpenaren tien jaar eerder veroorzaakten.
Het debuut bracht Girls In Hawaii uiteindelijk niet alleen over de taalgrens, maar net zo goed naar nabije en verre buitenlanden — Japan! De VS! Dit maakte dat Plan Your Escape aardig lang op zich liet wachten.
Maar nu is de plaat er eindelijk en het moet gezegd: ze was het wachten meer dan waard. Wie de single “This Farm Will End Up In Fire” al hoorde, kan beamen dat er niets wezenlijks veranderd is aan het universum van de Girls. Na het kippenvel op de armen en de pretlichtjes in de ogen die het nummer tot gevolg heeft, blijkt dit echter van ondergeschikt belang te zijn. Vergelijk het met Tigermilk en If You’re Feeling Sinister van Belle And Sebastian: de verschillen zitten in de details, fans hebben een voorkeur voor een van de twee, maar niemand zal een van beide afvallen.
Net zoals zijn voorganger biedt Plan Your Escape heerlijke droompop die op zijn eigen subtiele manier in staat is te overdonderen. Door bijvoorbeeld het aan Grandaddy verwante “Colors”, een nummer als een schouder om je hoofd op te laten rusten en vervolgens onbestemd in de verte te staren.
Of neem de afsluitende titelsong: het nummer heeft iets van een dodenmars, maar dan een waarin je wel zou willen meestappen, zelfs al is het iets dierbaars — je eigen onschuld, om maar iets te noemen — dat ten grave wordt gedragen. De weemoed die van het nummer uitgaat, werkt immers helend en dat heeft minder met new age te maken dan men eerst zou denken.
Nu en dan worden het tempo en het volume opgedreven, wat leidt tot iets fraais als “Road To Luna”. Dit klinkt als een Pixies-nummer dat op een veel te nachtelijk uur wordt uitgevoerd door Crazy Horse nadat Neil Young de studio verlaten heeft en Brian Wilson, met lsd-grijns op de lippen, zijn plaats heeft ingenomen. “Bored” laat zich dan weer gelden als de meisjeskamervariant van punk. Al die uitbundige gekheid is echter van korte duur en voor je het weet, nopen nummers als “Shades Of Time” en “Birthday Call” je weer tot het overschakelen naar een eerbiedige fluistertoon en in het geval van “Birthday Call” tot een nauwelijks merkbare, maar absoluut goedkeurende hoofdknik.
En dan hebben we nog niets gezegd over “Fields Of Gold”. Zachtjes zoekt het nummer zich akoestisch een weg om dan onverhoeds over te gaan in een stompend marsritme dat smeekt om de track te gebruiken op de geluidsband van een film, bij voorkeur een prent die zich in lang vervlogen tijden afspeelt. Al was het maar omdat het moeilijk is om op Plan Your Escape de stempel ‘2008’ te drukken.
Een wereldplaat heeft Girls In Hawaii met Plan Your Escape niet gemaakt, maar niettemin is het een zalige plaat geworden om aan de wereld te ontsnappen. En dat is al heel wat.
Girls In Hawaii stelt de nieuwe plaat voor met een serie concerten. Te bewonderen in Trix (15/2), Koninklijk Circus (16/2), MoD (11/4), Het Depot (12/4), Les Nuits (15/5) en in de AB (30/5)
