Sommige plaatjes vragen tijd vooraleer je ze naar waarde leert te schatten. The power out van Electrelane is zo eentje. De eerste luisterbeurten joegen ons geërgerd het huis uit maar nu kunnen we er niet genoeg van krijgen.
Toen we Electrelane een eerste maal beluisterden, catalogiseerden we hun muziek onmiddellijk als vervelende en enerverende probeersels. De daaropvolgende luisterbeurten leken ons vermoeden alleen maar te bevestigen: waardeloos en snel vergeten. Maar toen wij de ene na de andere positieve recensie lazen, besloten wij hen vooralsnog een kans te geven, en gelukkig maar.
Het uit Brighton afkomstige Electralane vertoont sterke overeenkomsten met Joy Division in de hoekige songstructuren. Opener "Gone under sea" heeft dezelfde a-typische ritmes die ook wijlen Joy Division tentoon durfde te spreiden. Zangeres Verity Susman klinkt soms als een verkouden en slecht bij stem zijnde Laetitia Sadier (Stereolab). Hoewel ze onvast en bijna vals zingt, stoort de stem net niet.
"The valley" behoort enerzijds tot de sterkste en meest gewaagde nummers van de plaat omdat de zangeres haar onvaste stem tegen de achtergrond van het geoefende mannenkoor Chicago a capella plaatst maar anderzijds is het het meest toegankelijke nummer net door haar apart instrumentarium. De postpunk-invloeden laten zich sterk gelden in "Take the bit between your teeth" dat net als "Birds" veel ruimte laat voor de instrumenten. Hoewel de dames —: Electrelane is een all girl band —: hun instrumenten beheersen, durven ze in hun songs dissonante geluiden laten doorklinken die heel dicht de irritatiegrens naderen vooraleer ze een geniale wending nemen en de luisteraar meeslepen. Getuige hiervan is het sterke "Love build us".
The power out is zonder meer een groeiplaat. De eerste luisterbeurten overtuigen niet omdat de gekte van de dames, in tegenstelling tot die van bijvoorbeeld Beck niet sexy is. De luisteraar wordt een actieve participant in het hele muziekproces en blijft zeker in het begin hopeloos verweesd achter. Wie echter de moed heeft, de reis enige malen te ondernemen, komt gelouterd terug. Wat ons betreft, behoort The power out van Electrelane nu al tot onze platen van 2004.
