At the Close of Everyday :: The Silja Symphony

“Dit is echt iets voor jou,” zei de platenboer gisteren, en stak me
een soort kalender onder de neus. “Het is wel eerder rustig,”
voegde hij eraan toe. “Dat zal wel,” zei ik, ervan uitgaande dat er
uit kalenders doorgaans weinig klank komt. “En hoeveel moet dat
kosten?” vroeg ik, nog steeds in de waan dat ik op het punt stond
een dagklapper te kopen om één of ander goed doel te steunen. “Wil
je het eerst niet eens beluisteren?” vroeg de ander. “Jaja,
maar…,”stamelde ik. “Kan dit… Is dit…” “Wel ja, natuurlijk!
Ken je die niet? Dit is de nieuwe van At the Close of
Everyday!”
Met andere woorden: ‘The Silja Symphony’ van At the Close of
Everyday zit in een erg origineel hoesje. Een buitenmaat, alweer,
die in geen enkele cd-kast past. Maar! Er zit wel een stukje touw
bij, zodat je deze cd ook gewoon kunt ophangen naast je collectie,
als een echte kalender! Gelukkig is de prachtige verpakking maar
een toemaatje, en geen schaamlapje. Dat hebben de Nederlanders Axel
Kabboord en Minco Eggersman (ook lid van het emo-gezelschap
The Spirit That Guides Us – nvdr.)
heus niet nodig, want ze hebben met ‘The Silja Symphony’ een dijk
van een plaat gemaakt!
Het is wetenschappelijk bewezen: de overgrote meerderheid van
muziekliefhebbers heeft last van een omkerende maag bij het horen
van de term ‘conceptalbum’. Awel, dit is er één van het zuiverste
water. De heren zagen een paar jaar geleden een documentaire over
de Estonia, het cruiseschip dat van Tallin naar Stockholm zou
varen, maar zonk in de Baltische Zee. Balans: om en bij de 850
opvarenden verdronken bij de ramp, hun lichamen werden nooit
geborgen. Niet alle liedjes gaan over de ramp. Sommige gaan er zeer
expliciet over, andere behandelen dan weer een thema dat er nauw
mee samenhangt, zoals afscheid en verlies. Een vrolijk plaatje is
het dus niet geworden. Op twee iets snellere tracks na ligt het
tempo van de nummers, gebaseerd op gitaar en/of piano, vrij laag.
De cd opent met ‘The Departure’, een majestueuze instrumental,
waarop Kabboord en Eggersman meteen alle registers opentrekken.
Tijdens dit nummer zie je gewoon Titanic-achtige toestanden voor
je: een groot schip, met zwaaiende mensen op het dek en op het
land, dat met veel bombarie de haven uitvaart… Na deze opener
varen we van de ene parel naar de andere. Inventief maar eenvoudig,
fragiel maar overtuigend, en steeds adembenemend mooi zijn de
liedjes, waarin onze noorderburen vakkundig de Klip der Meligheid
en de Schots der Pathos omzeilen. Spaarzame, maar uitgekiende
arrangementen plus een zanger die klinkt alsof hij er zelf bij was,
en dat een hele plaat lang… Waar wacht u nog op?

Release:
2004
Volkoren

verwant

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in