Xiu Xiu :: The Air Force

Neem één ding van ons aan: wanneer Xiu Xiu makkelijk wordt, dan is
het Xiu Xiu niet meer. Leg daarom ‘The Air Force’, of een van de
vier vorige platen, niet zomaar aan de kant wanneer je na drie
pogingen beslist dat het ook dit jaar opnieuw niets wordt met die
Jamie Stewart en zijn groepje uit het Californische San José.
Luister er nog eens naar, en nog eens, en nog eens, tot de
professioneel onlogisch gemaakte geluiden blijven hangen en zelfs
aantrekkelijk worden en tot je inziet wat voor een gevoelige jongen
die Jamie Stewart wel is. Als het na tien keer luisteren nog niet
begint te dagen, dan zoek je je heil best bij andere bands.
Omdat Jamie Stewart, in 2002 medeoprichter van Xiu Xiu en als
frontman de enige constante tot nu toe, wel eens de reputatie heeft
of had the darkest, most fucked up guy in indie rock te
zijn, moet je niet te veel vrolijke verhaaltjes van de man
verwachten. Sterker nog, weinig muzikale persoonlijkheden zijn zo
zwart als die van de heer Stewart. De muziek van Xiu Xiu is in
grote mate te vergelijken met wat we op Good Is
In Your Bones
van Sukilove te horen kregen: op het eerste zicht
zijn potentieel mooie nummers door bepaalde keuzes half om zeep
geholpen, maar elke song wordt zo interessant dat je er een lange
discussie over kan gaan voeren en op de duur bewijzen de voor het
gehoor pijnlijke stukken hun effect wanneer ze plots mooi worden.
Voeg daarbij de literair interessante lyrics van Stewart en je hebt
het effect van Xiu Xiu beet.

Net nu we meedeelden hoe ontoegankelijk de muziek van Xiu Xiu wel
is, moeten we al relativeren, want op ‘The Air Force’, zijn twee
naar pop neigende nummers binnengeslopen: ‘Hello From Eau Claire’
en ‘Save Me Save Me’. Vooral het eerste is atypisch, alleen al
omdat Stewart niet zelf de lyrics inzingt, maar zijn nichtje
Caralee McElroy. Door het overmatig gebruik van xylofoon krijgt het
nummer iets kinderlijks. McElroy maakt het de luisteraar al niet
gemakkelijk door zinnen te zingen als “I know it’s stupid to
dream / But you might think of me as a man
“. Toevalligerwijze
bouwen zowel ‘Hello From Eau Claire’ als ‘Save Me Save Me’ tegen
hun respectievelijk einde een pauze van een aantal seconden in,
waarna het deuntje terug in gang schiet. Het tweede nummer laat ons
de bekende, getormenteerde stem van Stewart horen en is opvallend
catchy.

Zoals eerder gezegd, hebben alle nummers zo hun interessante
momenten. De song die voor ons een stuk boven de rest torent, en
misschien wel het beste nummer dat Stewart al heeft uitgebracht, is
‘Vulture Piano’. Dit liefdesliedje houdt goed de vaart erin, heeft
een instrumentale en elektronische begeleiding die over de hele
lijn lekker loopt, laat ons een zeer begeesterde Stewart horen en
heeft een zalig exploderend einde. Een geval apart is afsluiter
‘Wig Master’. Het bestaat uit een volledig gesproken dialoog door
Stewart zelf in twee stemmen uitgevoerd, met de begeleiding van
schaarse, bij momenten schurende strijkers. Opnieuw hebben we te
maken met een poëtische tekst waarbij “Loneliness isn’t being
alone, it’s when someone loves you/ And you don’t have it in you to
love them back
” het meest opvalt.

‘Buzz Saw’ is de breekbare opener die, zoals vele Xiu Xiu songs, de
indruk wekt uiteen te zullen vallen als je er een lichte duw tegen
geeft. Een middengedeelte lijkt helemaal niet in dit nummer thuis
te horen en is de reden waarom vele mensen Xiu Xiu als
onbeluisterbaar beschouwen. ‘Boy Soprano’ begint met een volledig
ontregelde accordeon, althans dat denken we, wisselt daarna
makkelijk en minder makkelijk verteerbare gedeelten af om te
eindigen met een op hol geslagen fluitketel. Of zoiets.

Hoe meer we ‘The Air Force’ laten draaien, hoe meer alles in zijn
plooi valt en hoe minder hobbelig hij binnenrolt. Jamie Stewart
heeft zichzelf overtroffen en maakt met deze vijfde Xiu Xiu
misschien wel de beste plaat uit zijn carrière. Met alle nummers
die hierboven ontbreken is een minstens even lange recensie te
maken dan degene die hier voor je neus staat. Om maar te zeggen wat
voor een boeiende plaat deze most fucked up guy in indie
rock
heeft gemaakt.

Release:
2006
5 Rue Christine

verwant

Xiu Xiu :: A Bottle Of Rum

OH NO. Is het de dagelijkse wanhoopskreet na een...

More Music! :: 9 april 2016, Concertgebouw Brugge

Drie jaar geleden trokken we ook al naar More...

Meer namen voor More Music!

More Music! sluit op zaterdag 9 april af met...

Xiu Xiu:: Angel Guts: Red Classroom

Naar slechte gewoonte heeft avant-pop duo Xiu Xiu alweer...

Xiu Xiu :: Always

Tien jaar en acht platen, het klinkt onwaarschijnlijk en...

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in