Tom Barman & Guy Van Nueten :: Live

In kringen van rockliefhebbers had hij die status al langer, maar het voorbije jaar gingen ook anderen door de knieën. Tom Barman werd in 2003 — lang vervlogen tijden, jawel — doodgedrukt aan de borst van hip Vlaanderen.

Zijn filmdebuut Any Way The Wind Blows werd positief en met gênant veel media-aandacht onthaald, hipcats en dansmariekes hadden de muziek van Magnus als soundtrack bij een gloeiende zomer en de meerwaardezoeker begaf zich naar cultuurtempels genre de Singel of de Bourla om te verifiëren of nummers van dEUS ook overeind blijven staan wanneer het instrumentarium beperkt blijft tot akoestische gitaar en piano. Het antwoord luidt “ja”, vergezeld van een ferm uitroepteken.

Het mag geen wonder heten dat “Serpentine”, “Right as Rain” en “Nothing Really Ends” aanwezig zijn op Live, de plaat die tijdens optredens in zulke cultuurtempels werd opgenomen. Hun sowieso al rustige karakter is uitgelezen voor een uitvoering in piano, virtuoos bespeeld door Guy Van Nueten, en gitaar. Waar wij persoonlijk aangenaam door werden verrast, is het feit dat ook minder evidente keuzes gemaakt werden. Anders gesteld: minder rustige nummers.

“Everybody’s Weird”, bijvoorbeeld: een nummer geplukt uit The Ideal Crash dat normaliter bolstaat van de boosheid, prijkt hier zonder elektronisch jasje en krijgt net daardoor een zweem van dreiging. Ook “One Advice, Space” werd ontdaan van chaos, en algemeen geldt dat Barmans nummers ’betrouwbaarder’ zijn: geen onvoorziene omstandigheden als vuurwerkgeknetter of TNT-ontploffingen halverwege een lied op deze dubbel-cd.

Wat u wel nog mag verwachten op de twee cd’s die het Livehoesje rijk is: een greep uit de covers die Barman live wel eens pleegt te spelen. Dat hij de groten der aarde niet schuwt mag wel blijken uit zijn eigenzinnige selectie: David Bowie, Don Van Vliet ofte de captain in Captain Beefheart, Serge Gainsbourg zowel als Nick Drake en nog enkele fine-fleurs van de muziek worden geëerd.

Op de uitvoering van Guy Van Nueten en Tom Barman valt werkelijk niets aan te merken, dit geldt zowel voor Barmans eigen nummers als die van zijn helden. De enige nevenwerking die de mengelmoes van eigen en oneigen materiaal met zich meebrengt is een vlees-noch-vis-gevoel. Maar we hebben ons laten vertellen dat tofu ook zeer voedzaam is.

Mercury

verwant

Live /s Live 2023 :: Dire Straits in strandzand

Eerst Zeebrugge, nu Antwerpen. Zou Live /s Live bij...

dEUS :: How To Replace It

Na elf jaar terug op aarde nedergedaald: dEUS! Op...

dEUS :: “Een plaat van vervangen en transformeren”

Godot kwam niet na het lange wachten, maar de...

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in