Een aardigheidje, niet meer en niet minder. Dat was onze eerste indruk van Sit Down And Listen To Hooverphonic. Die impressie blijft vandaag nog steeds enigszins hangen, maar ondertussen hebben we toch maar weer enkele boeiende versies van een paar sterke nummers achter de kiezen.
De zogenaamde theatertournee in het verlengde van Sit Down And Listen To die Alex Callier en co. al sinds begin september van dit jaar doorheen Belgenland brengt, loopt op zijn laatste benen. De theaterformule is bekend: soberdere alternatieve orkestraties van een greep uit de meest potente nummers in de Hooverphonic-catalogus, waarbij bombastische synths uitblijven en een aardig strijkerkwartet de nodige ruggensteun geeft.
Dat levert op het album alvast een fors aantal genietbare minuten op, en live zal dat ongetwijfeld niet bepaald minder zijn. De Sit Down And Listen To-versie van "Inhaler", oorspronkelijk op A Stereophonic Sound Spectacular, is daar het eerste goede voorbeeld van, onmiddellijk gevolgd door een sterk vertraagde en machtig ijle versie van "Jackie Cane".
Vaak komen de ’nieuwe versies’ neer op sterk jazzgeoriënteerde arrangementen die hoofdzakelijk houvast vinden in soppende baslijnen, orgelslierten, en de overheersende stem van Geike Arnaert. Goede illustraties zijn "One", de bluesversie van "2Wicky", of de bitterzoete Lee Hazelwood-cover "My Autumn’s Done Come" (onlangs ook nog gecoverd door Tindersticks).
In de beste gevallen, zoals in de beklijvende versies van "Vinegar and Salt" en "Eden", krijgen de nummers op die manier een gemenere en tegelijk meer melancholische klankkleur. In de slechtste gevallen wordt de frisheid van de originele albumversies teniet gedaan door een merkbaar tekort aan variatie en zuiverheid. De bewerkingen van "Frosted Flake Wood", en de afsluiters van het live-gedeelte van het album "The World Is Mine" en "Sometimes" lijden vrij hard aan die symptomen.
De echte afsluiter van Sit Down And Listen To is de nieuwe single "The Last Thing I Need Is You" die bij ons meer teweeg brengt dan de hits van het mindere Hooverphonic Presents Jackie Cane. Geef ons hier een live-versie van en we beginnen spontaan te shaken. Na een zware maaltijd is een luchtig dessert wel vaker een smaakmaker naar meer.
Van ’meer’ naar ’te veel’ is echter nog iets anders. Geruchten over een Sit Down And Listen To-dvd doen al volop de ronde. Laat mastermind Alex Callier zich daarom in gedachten houden dat overdaad nog altijd wel eens durft schaden. Dat dit album ondertussen onder menige kerstboom zal liggen, mag niemand verbazen. En, toegegeven, dat mag voor ons ook wel. Aardigheidjes zijn prima cadeautjes.
