Oscar and the Wolf is aan een steile opmars bezig. Met de single “Princes” op het hoogste schavot van De Afrekening, een uitverkochte AB én menig podia op de schoonste zomerfestivals in het vooruitzicht, kan het voor de jonge snaken alvast niet meer stuk. En dan is er nog die puike debuutplaat!
Oscar And The Wolf is een collectief rond Max Colombie, dat in 2010 het levenslicht zag. Ze brachten twee EP’s uit, gemakshalve in de categorie “dromerige folk” onder te brengen. En toen bleef het windstil. De band veranderde van bezetting en telt nu vier koppen: Colombie (zanger), Ozan Bozdag (bassist-elektronist), Jasper Bullynck (gitarist) en origineel groepslid Claudio Arduini (drummer). Debuutplaat Entity ligt eindelijk in de rekken en werd — verrassend genoeg — een soulvolle popplaat die doet dromen van zweterige, hippe clubs op parelwitte stranden. Qué? En waarom was het toch zo lang wachten, jongens?
Max Colombie (zang) : “Ja, kijk, ik schrijf gewoon niet snel. Na onze EP’s hebben we eerst een jaar opgetreden en daarna heb ik een jaar geschreven aan Entity. Vandaar dus. En die nieuwe sound? Ik neem alles eerst thuis op. En dan ga ik in Brussel naar het café waar mijn vriendin werkt. Daar hebben ze grote boxen die ik thuis niet heb. Op het einde van de avond legde ik daar altijd mijn nieuwe demo’s op, omdat dat redelijk rustige muziek was. En toen vroeg iedereen om eens iets dansbaars te maken, dus zo zijn de beats in Oscar And The Wolf geslopen. Komt daarbij dat ik de clubscene begon te ontdekken, iets wat ik nog niet kende. “
enola: De basis voor Entity was gelegd!
Colombie: : “Inderdaad. Ik heb alles eerst thuis opgenomen, toen zijn we allemaal samen onze studio in Tienen ingedoken. Claudio heeft een paar beats herwerkt, Jasper gitaar ingespeeld en Ozan fungeerde als producer. Daarna zijn Ozan en ik naar Londen getrokken waar producer Leo Abrahams alles nog heeft gefinetuned en gemixed.”
enola: Die Leo Abrahams is niet van de minste. Hij werkte al samen met Paolo Nutini en legt nu de laatste hand aan de nieuwe Florence & The Machine. Hoe zijn jullie bij hem terechtgekomen?
Colombie: “Hij had meegewerkt aan de platen van Jon Hopkins. Daarom wou ik heel graag met hem werken. Dus heeft onze platenmaatschappij hem een schoon, officieel mailtje gestuurd. En kort daarna liet hij weten dat hij wel wilde meewerken aan onze plaat.”
enola: Dus zijn jullie naar Londen getrokken?
Colombie: “Enkel Ozan en ik. Logisch, want wij hadden hier thuis ook vooral de productie gedaan. We hebben daar een drietal weken in zijn studio doorgebracht.”
Ozan Bozdag (bas): “Een enorm leerrijke ervaring. Als je daar tien uur per dag met die man in de studio zit, dan zie je pas wat je met al die programma’s en effecten kan doen. Leo heeft me echt veel tips gegeven, gaf me zelfs toestemming om dingen te pikken (lacht).”
Colombie: “En ik lag ondertussen in de zetel om te zeggen wat ik wel en niet goed vond. Puur intuitief.”
enola: En de rest van de band volgde alles van hieruit?
Jasper Bullynck (gitaar): “Vol spanning, ja. Wij kregen iedere dag de nieuwe mixes doorgestuurd en gaven onze opmerkingen daar dan op door. Maar dat waren vaak details. De plaat is echt geworden wat ik ervan verwacht had.”
enola: Zijn er veel dingen veranderd in Londen?
Colombie: “Het zijn geen andere songs geworden. Laat ons zeggen dat we ze zelf al op een 70% hadden gekregen en dat Leo er 100 van gemaakt heeft.”
Bullynck:”Leo heeft er vooral sfeer aan toegevoegd, waardoor Entity veel mooier en opener klinkt.”
Colombie: “Princes is het enige nummer dat echt anders klonk dan in Tienen. Leo heeft er in Londen nog die violen aan toegevoegd, beats aangepast. Pas op, voor mij is dat toch vaak niet gemakkelijk, hoor. Ik zag die veranderingen vaak niet zitten. Het zijn tenslotte ook mijn baby’tjes, hé. Ik liet hem dan eerst doen. Toen zijn versie van “Strange Entity” bijvoorbeeld klaar was, heb ik gevraagd om het weer volledig te strippen. Weer naar de originele versie.“
enola: Je hoort ook echt wel dat er op de details gelet is.
Colombie: “Inderdaad! Het is ook niet dat we die plaat in één ruk hebben opgenomen, verre van zelfs. Van zodra er iets ook maar een seconde verkeerd zat, moest het eruit. Het was echt knippen en plakken. Een montage.”
enola: Ik heb Entity eens opgezocht in een verklarend woordenboek. Het betekent zoveel als essential nature. Is dat wat die plaat is?
Colombie : “Entity betekent veel dingen, daarom vind ik het ook zo’n schoon woord. Het is er wel, maar je kan het niet vatten. Ik vind iets interessant als je het niet begrijpt. Zoals angst met sexiness combineren, iets wat ik op de plaat probeer te doen. Dat ongrijpbare vind ik het leukst daaraan.”
enola: Ten tijde van die EP’s was je vooral gefascineerd door Bon Iver…
Colombie: (onderbreekt) “Ik was geobsedeerd door die man. En ik dacht toen dat ik hem kende, maar ik was fout.”
enola: Wat is er gebeurd?
Colombie: “Na zijn eerste plaat dacht ik: oh my god, ik ken die volledig! Maar met zijn tweede plaat is hij meer in de media gekomen en ik vond hem toen plots niet lief meer.(verontwaardigd) Hij heeft dan eens ruzie gemaakt met een andere band op Twitter (frontman Justin Vernon viel The Avalanches aan over een whiskeymerk waar Bon Iver hun naam had aan verbonden, red.). Dat vond ik echt niet tof. Ik wist totaal niet meer wie hij was!”
enola: Ik ging je dus vragen wie of wat de nieuwe plaat beïnvloed heeft…
Colombie: “Juist. Ik heb me vooral laten inspireren door soundtracks deze keer. De muziek is vaak een ode aan een film of een verhaal of tafereel uit die film. Under The Skin bijvoorbeeld is opgedragen aan Donnie Darko.”
enola: Je hebt je muziek nog vergeleken met kunstwerken van Francis Bacon. Is dat nog steeds zo?
Colombie:”Niet zozeer meer, omdat Bacon niet sexy genoeg is voor Entity. Ik zou voor een combinatie tussen Bacon en David Hockney gaan. En ook wel een beetje Emile Claus, omdat het soms zo ironisch romantisch is.”
enola: Toen ik “Princes” nog eens op YouTube bekeek, luidde een van de commentaren: “Zotte muziek, maar ik krijg die songteksten niet ontcijferd!” Maar dat vind je niet erg, hé?
Colombie: “Integendeel, ik heb dat zelf ook graag. Als Thom Yorke iets zingt, begrijp ik hem de helft van de keren ook niet. Ik vind het zalig om dan je eigen invullling te geven aan die songs. Het gebeurde dan wel dat ik teleurgesteld was als ik zijn songteksten achteraf opzocht. Maar veel mensen kunnen mij maar moeilijk verstaan, hé. Zalig.”
enola: Jullie staan binnenkort in een uitverkochte AB, daarna trek je richting de festivalweides van Werchter, Cactus en Pukkelpop. Hoe gaan jullie dat live aanpakken?
Bozdag: “Het zal alleszins veel grootser worden dan op plaat. Entity is redelijk minimalistisch gebleven. En dat donkere en die sexiness moeten blijven, maar het wordt allemaal veel feestelijker en bombastischer live dan op plaat.”
Colombie: “Pas op, we hebben de nummers niet per sé in een ander jasje gestopt. Maar het wordt orkestraler, geen luistermuziek. Je kan er een festivalweide mee vullen, zeg maar. En ze zullen ons tot vanachter kunnen horen. Of ja, dat is toch het plan (lacht). We gaan wel nog één melig folklied spelen. En volgend jaar maken we daar dan een drum&bass remix van. Kunnen we eindelijk in de boiler room spelen! “
Bullynck: “Of we kunnen platte disco gaan spelen. Voilà, onze carrière is al uitgestippeld voor de komende vijf jaar! (lacht)”
enola: Nog een laatste vraag. Oscar And The Wolf, vanwaar komt die naam nu eigenlijk?
Colombie: “Ik zong vroeger altijd over de maan. De wolf, dat was dan het aardse wezen dat ’s nachts ronddwaalde en Oscar was het dagwezen. Dat zijn mijn twee entiteiten, zeg maar. Day and night. (mysterieus) Light and dark!”
