2002 had hét jaar van Arid moeten worden met een nieuwe plaat, een zoveelste passage op Werchter en het vooruitzicht op een internationale release. "In het najaar Europa, daarna de Verenigde Staten", klonk het nog aan het begin van de zomer, maar achter de schermen rommelde het en plots zat het viertal zonder platenfirma. Over een nieuwe deal wordt echter nog niet te hard nagedacht. "In 2003 gaan we ons gewoon amuseren", is gedecreteerd.
Al bij al liet All Is Quiet Now lang op zich wachten. Maar liefst drie jaar lag er tussen hun prima debuut Little Things Of Venom en de opvolger. Toch vindt gitarist David Du Pré dat niet zo verwonderlijk: "Als je kijkt naar de twee releasedata zie je inderdaad een groot gat, maar voor ons leek dat niet zo. We wilden onze tijd nemen om een plaat te maken waar we volledig achter stonden, en daarnaast hadden we ook vrij lang getourd met die eerste plaat: voorprogramma’s voor eerst K’s Choice, dan Suede en tenslotte een tour van twee maanden met Counting Crows. Het was dus bijna eind 2000 voor we aan de nieuwe plaat konden beginnen denken. En toen kwamen ook de eerste problemen met de platenfirma."
"Van in het begin was het een geforceerd huwelijk geweest met Sony. We hadden indertijd bewust voor Double T, een independent, gekozen, net als Soulwax met Pias. Maar toen Double T failliet ging, kwam alles in handen van Sony en stonden we plots voor voldongen feiten. Het resultaat was dat we met alle nadelen die een major met zich kan meebrengen geconfronteerd werden: traagheid, logheid, en weinig of geen interesse in de artistieke kant."
"We zaten ondertussen ook al midden in de crisis van de platenindustrie en een aantal mensen die ook van Double T waren overgekomen — en waar we nog vertrouwen in hadden — werden ontslagen of vertrokken zelf opnieuw naar een independent, omdat ze niet voor een groot label wilden werken. En dan heb je natuurlijk het grote verschil met een independent: bij een major komen elke dag twintig singles uit. De promomensen moeten hun energie dus in twintig verschillende dingen steken. Wij hadden op dat vlak nog geluk dat we al een basis hadden door de eerste plaat, waardoor we wel airplay kregen, maar van het moment dat de platenfirma ziet dat het geen pan-Europese hit wordt, doen ze ook niets meer."
enola: Heb je ooit dat artikel gelezen van Steve Albini over de major-labelplatendeals, waarin hij voorrekent hoe je je als beginnend groepje in de schulden werkt?
Du Pré: "Neen, maar zo werkt het inderdaad wel. Ook wij hebben bij Sony een aardig sommetje uitstaan, maar dat is ons zogezegd kwijtgescholden toen ze ons hebben laten gaan. Royalties zie je bij zo’n deal sowieso niet, en als die er al komen, gaan die de financiële put in. Je moet op andere manieren je geld verdienen: met optredens en auteursrechten. Erger vind ik dat Sony eigenaar blijft van die eerste twee platen: ze kunnen daar bijvoorbeeld een Best Of van uitbrengen tegen onze wil in, we worden er toch mee verbonden, net als Gorki met Virgin heeft meegemaakt."
enola: Van de beloftes dat de plaat ook internationaal zou gereleased worden, kwam uiteindelijk niets meer terecht. En dan was er die toestand rond "Life On Mars", waar Sony plots niet aan wou meedoen.
Du Pré: "Buiten België en Luxemburg is All Is Quiet Now alleen in Nederland uitgebracht. We hadden een beperkte basis in Frankrijk, maar er zijn nooit ook maar stappen ondernomen voor een release daar. Ondertussen zijn we bij Sony weg en gaat het er niet meer van komen. Het is een afgesloten hoofdstuk."
"Die toestand rond "Life On Mars" was een vreemd toeval: dat nummer was opgenomen voor de film Science Fiction en was op eigen kracht al De Afrekening binnengekomen. We wilden het als B-kant gebruiken voor "Wintertime", maar dat vond Sony geen goed idee, al werd het nummer ondertussen wel grijsgedraaid op de radio zonder dat iemand er ook maar iets voor had moeten doen."
"We hadden Sony vorig jaar natuurlijk moeilijke tijden bezorgd en toen vonden ze het genoeg geweest. Met alle interne problemen die ze hadden, besloten ze ons te laten gaan."
enola: En zo kwam Arid met een harde klap terug op de grond?
Du Pré: "Neen. Dat zou betekenen dat het abrupt was, terwijl het eerder een proces was. We beseften langzaamaan dat je bepaalde mensen en een bepaald geluk nodig hebt om iets te bereiken en als dat allemaal niet meezit, mag je nog zo je best doen, dan lukt het niet. Het was een bewustwordingsproces dat het niet altijd om de muziek draait, maar soms ook pure business is."
enola: Met All Is Quiet Now profiteerden jullie natuurlijk ook van het big businessaspect: Met een groot budget zijn jullie in Los Angeles gaan opnemen. De plaat klonk dan ook een beetje overgeproduceerd, de stempel van producer Mark Howard?
Du Pré: "Daar ben ik het totaal niet mee eens. Bij ’overproductie’ denk ik aan allerlei effecten, terwijl die plaat net zo echt en zo puur is als maar kan zijn: drums en gitaren zijn rechtstreeks op band gezet. We hadden maar zestien spoorkes. Het was dus back to basics."
"Ja, er zit veel galm op de stem, maar daarom is het nog niet op zijn stadions gemixt. Ofwel maak je de stem vrij droog en close — maar dat vinden veel mensen te clean en sober, ofwel niet. Dat is een keuze die je maakt. Wij wilden een live-gevoel verkrijgen, maar om nu te zeggen dat het een stadionmix is vind ik overdreven…"
enola: Als we je dagboek op jullie website mogen geloven, dan is het even spannend geweest in de aanloop naar de opnameperiode. Jullie twijfelden aan de nummers die jullie klaar hadden en er waren vragen over de richting die de tracks uitgingen.
Du Pré: "Het ging inderdaad even moeilijk toen. Niet dat er een probleem was of dat we ruzie hadden, maar er waren discussies. Jasper en ik schijven meestal de nummers en af en toe gebruik je wel eens een nieuwe methode om te schrijven. Dan kwam wel eens de vraag dat dit toch niet de definitieve versie zou zijn. Af en toe zit je op een bepaalde muzikale trip en de ander net niet. En dan botst dat.
"Ik luister vaak naar heel andere muziek dan je zou verwachten aan de hand van wat Arid maakt. Soms sluipen elementen daarvan wel in de muziek van Arid. Maar wat we met ons vier doen klinkt automatisch als Arid. Veel mensen vonden zelfs de samenwerking tusen Piet Goddaer en Jasper voor Sedes & Belli zeer Arid, dus blijkbaar drukt hij met zijn stem wel een stempel. Persoonlijk vind ik dat nummer overigens helemaal niet als Arid klinken."
enola: Wat brengt de onmiddellijke toekomst?
Du Pré: "Voor ons is 2003 het jaar dat we niet teveel willen nadenken, maar ons willen amuseren. We hebben veel geluk gekend, zoals we van niets plots relatief populair zijn geworden, maar alle tegenslagen die je kunt hebben, zijn ons ook overkomen. Dit jaar doen we maar wat: Jasper maakt een coveralbum met de Kolacny-broertjes, Steven doet zijn eigen ding en ik heb met Filip een nieuw project. Maar dat wil niet zeggen dat we onze ambitie hebben laten varen."
"We doen binnenkort ook het voorprogramma van Bon Jovi in Oostende. Eigenlijk zijn we daar erg nieuwsgierig naar. Ik had verwacht dat we heel wat negatieve reacties zouden krijgen, maar er hebben nog nooit zoveel mensen gebeld met de vraag hen op de guestlist te zetten. Als je als groep de kans krijgt voor zo’n massa mensen te spelen, heb je geen enkele reden om dat niet te doen. De vraag of dat wel in onze carrièreplanning past, kwam niet eens op. Iedereen is er erg enthousiast over."
enola: In het najaar doen jullie een theatertournee. Hadden jullie iets nodig om buiten het festivalseizoen bezig te blijven?
Du Pré: "Eigenlijk is het omgekeerd: we doen dit jaar niet al te veel festivals, omdat we in oktober zestien concerten geven. Het zou dan niet verstandig zijn om Vlaanderen deze zomer al plat te touren. We wilden dat al langer doen, maar het bleek dat je daar vroeg aan moet beginnen, want zo’n cultureel centrum boekt anderhalf jaar op voorhand. Als je de voorbije drie jaar drie keer op Werchter, Marktrock en de Lokerse feesten hebt gestaan, zoek je wel eens een andere uitdaging. Het leek ons toffer dan nog eens op Werchter te gaan staan zonder nieuwe plaat."
"Wat het gaat voorstellen, weten we zelf nog niet. Dat gaan we in de zomer vastleggen. Waarschijnlijk wordt het een mengeling van akoestische versies en totaal herwerkte elektrische. Misschien komt er ook wat elektronica bij te kijken of nodigen we gasten uit. Alles is mogelijk. We zullen ook een aantal nieuwe nummers spelen."
enola: Wat houdt dat project met Filip in?
Du Pré: "Ik ben al vrij lang met elektronische muziek bezig en Filip is daarin meegegaan. Zo kan hij kan ook meer creëren, want in Arid zijn het meestal Jasper en ik die de songs schrijven. We hebben overigens ook een erg goeie zangeres gevonden."
"Met Arid werken we erg traag en hebben we niet veel overschot van nummers. Met dit project hebben we op een half jaar een massa materiaal geschreven dat verschillende richtingen uitgaat: trippy, dance, heavy, met gitaar, zonder gitaar… We zitten in een boost van creativiteit en zolang die er is blijven we schrijven. Als er dan een minder moment komt, zullen we wel zien wat we ermee kunnen doen. Het heeft in de verste verte niets te maken met Arid, behalve dat er ook een zeker gehalte aan emotionaliteit in zit. Voor de rest gaan de mensen geen seconde aan Arid denken."
enola: Wat is de verdere toekomst voor Arid? Zoeken jullie naar een nieuw label voor een derde plaat?
Du Pré: "Interesse is er door "Life On Mars" genoeg, maar voorlopig houden we de boot af. Wat platenfirma’s betreft, hebben we ons lesje wel geleerd en zullen we geen overhaaste beslissingen nemen. We zijn nu volledig vrij — "Life On Mars" is in eigen beheer uitgebracht — en hebben alles terug zelf in handen. Eerst wachten we rustig af wat er van al die nevenactiviteiten komt, en ondertussen werken we al wat aan nummers voor dat derde album. Met de hele evolutie in de muziekbusiness is er een grote verschuiving: je kunt nu veel gemakkelijker thuis opnemen en alles in eigen handen houden. Je zoekt zelf de middelen en gaat dan in licentie geven of een distributiepartner zoeken. Het werkt niet meer zoals wij hebben gedaan: een megabudget van een major in de lucht smijten en zien wat het geeft."
enola: De regen aan Vlaamse releases dit jaar bewijst alvast dat je het kan werken als je het kleinschalig en beheersbaar houdt.
Du Pré: "Voor de luisteraar is dat misschien een voordeel dat er zo’n aanbod is, maar de vraag is of dat lang houdbaar is, of die mensen het kunnen blijven professioneel aanpakken. Als ze ernaast een gewone job hebben, moet het wel lukken."
enola: Kunnen jullie leven van Arid?
Du Pré: "Sinds een jaar of vier wel. Op dat vlak zijn we bij de gelukkigen. Zeker nu besef ik wat dat betekent, en probeer ik daar alles uit te halen. Vandaar ook dat we in zo’n creatieve periode zitten met dat zijproject."
