Lieven De Ridder staat niet enkel bekend als een ware connoisseur van Belgische new wave, cold wave en minimal synth, middels zijn reissuelabel Walhalla Records graaft hij occasioneel ook diep in onze vaderlandse muzikale ondergrond en bijgevolg zou je hem ook een soort archivaris kunnen noemen. Nu duikt hij op met End Of The Corridor – A Compilation Of Belgian Cold Wave And Post Punk 78-84, een interessante bloemlezing van muziek die anno 2021 nog altijd zijn sporen nalaat.
Toeval of niet, maar de bekendste namen op deze vinylcompilatie (de titel is trouwens afkomstig van een single van een van de participanten, het Leuvense The Cultural Decay) komen allen uit de provincie Limburg. De Brassers trappen af met het nog immer beklijvende “En Toen Was Er Niets Meer”, hier in een liveversie opgenomen op het Paasfestival 1981 te Koningshooikt. Zonder meer een cultsong, alleen al omwille van die machtige intro met aanzwellende, rollende bas. Ook de rauwe, uitgepuurde zangstijl van Marc Poukens en de geweldige drumroffels raken we nooit beu.
Van het legendarische Siglo XX (binnenkort wellicht voor een allerlaatste keer op een podium mee te maken) selecteerde De Ridder eveneens een livetrack, te weten het knappe “Answer” met indringende vocalen van Erik Dries. Ook gouwgenoten Struggler paste, getuige de demoversie van “Something Dreadful” die we hier voorgeschoteld krijgen, perfect in de tijdsgeest van toen. Een periode waarin ook in ons land tal van cold wave en post punk bandjes de gitaren omgordden, al dan niet in de stille hoop om even grensverleggend te worden als hun grote voorbeeld Joy Division.
Het hypnotische “Neon 2” van Suspects (uit Hamont) werd opgenomen tijdens een repetitie, maar dat doet niets af aan de aparte aantrekkingskracht van het nummer. Een onontgonnen duister pareltje, zoals we er hier nog een aantal aantreffen. “Final War” van Protection+ (uit Brasschaat) bijvoorbeeld, een song die getypeerd wordt door tweestemmige zang op een bedje van repetitieve drums en cold wave gitaren. Of het van een lekker voortdenderende groove voorziene en dus best dansbare “FN Kills” van het Eeklose Vibø.
Gezien vele tracks oorspronkelijk enkel op cassette verschenen, klinken ze ook op deze heruitgave behoorlijk rauw en bijwijlen zelfs overstuurd, maar dat heeft zo zijn charmes en draagt bij aan het nostalgisch gevoel dat ons overvalt bij beluistering. Het aanstekelijke, punky “Mannekesdier” van De Scheuren uit Antwerpen vormt de uitzondering die de regel bevestigt.
De plaat eindigt met het sfeervolle “Inner Voice” van Day After uit Deinze, een mooie mijmering voortgestuwd door gitaren en een typisch cold wave basriedeltje. Deze End Of The Corridor is een boeiend tijdsdocument geworden, dat je als liefhebber van voornoemde genres of als verwoed verzamelaar zeker eens gehoord moet hebben.
