De hele maand december blikt enola terug op het afgelopen jaar met de interviewreeks DIT WAS 2015. Daarin laten we artiesten aan het woord die het jaar maakten of wiens plaat onterecht onopgemerkt de vergetelheid in dook.
Zelfs al zijn comebacks dezer jaren de rigeur, dat Arbeid Adelt!, het samenwerkend verband van Marcel Vanthilt, Luc Van Acker en Jan Vanroelen, uitgerekend in 2015 opnieuw de kop zou opsteken was toch even schrikken. Maar zo en niet anders was het. Met Slik maakte het prettig gestoorde combo een aardige nieuwe plaat.
Je hebt van die mythische spreuken. Zo hing er in het toilet van onze grootmoeder – een respectabele vrouw – een bordje met “Doe stille voort”. Nog zo’n gezegde is “Arbeid adelt”: van hard werken word je een beter mens. De Arbeid Adelt! waarover we het hier hebben is echter een opmerkelijk muzikaal trio. Marcel Vanthilt, vooral bekend van zijn tv-werk, neemt de teksten en de zang voor zijn rekening. Grafisch ontwerper Jan Vanroelen zorgt voor de elektrobeats. Luc Van Acker speelde gitaar bij Shriekback en het controversiële Revolting Cocks. Tikten we voor het jaar om was nog even op de schouder: duizendpoot Vanthilt.
enola: Marcel, gezien jouw tempo aan activiteiten, slaap je eigenlijk wel?
Vanthilt: “Jawel, ik slaap goed en vooral ’s nachts. Gemiddeld zeven uren. Hoe ik al mijn bezigheden gerealiseerd krijg? Simpel, door die één na één te doen.
enola: Hoe zou jij Marcel Vanthilt omschrijven? Je mag ‘Fuck you’ antwoorden.
Vanthilt: “Shit, dat begint hier goed. Het is verdomd moeilijk om dat over jezelf te zeggen… (stilte). Dit is een mooie typering: ‘Marcel Vanthilt is altijd met iets bezig.'”
enola: Eind jaren ’70 presenteerde je zo op de vrije radio FM Bruxel het programma Met een stijve naar het front. Mooi begin.
Vanthilt: “Dat was samen met Dominique Deruddere. FM Bruxel was een grote stadsradio. We draaiden new wave maar ook zaken als John Cale en The Residents. We kraamden veel onzin uit. Eigenlijk was het een soort Leugenpaleis, een kolderprogramma. We waren interactief met de luisteraars bezig en verzonnen spelletjes. Eén ervan was om ter snelst spreuken omgekeerd aframmelen. Hilarisch.”
enola: Volgde: TC Matic. Wat was jouw aandeel in die legendarische groep rond Arno en Jean-Marie Aerts?
Vanthilt: “Tja. Ik heb het einde van Tjens Couter meegemaakt. Paul Couter wou meer bluesrock. Arno ging voor meer hoekige muziek. Jean-Marie werd aangetrokken en zo ontstond in 1980 TC Matic. Arno vroeg me op een nacht in een Brusselse dancing of ik hun lichtman wilde zijn, en zo trok ik twee jaar met de band op, tot en met hun tweede lp. We toerden met een gamel busje tot in Denemarken en Zweden. De beginperiode van de groep was hard. Elk concert startte met lauwe reacties, maar halverwege de set stond de zaal in vuur en in vlam. Ik ben gestopt omdat Arbeid Adelt! succes begon te krijgen. Mijn functie werd overgenomen door Danny Willems, vriend en huisfotograaf van Arno.”
enola: Eén van je projecten was toen The Yéh Yéhs. Ik zag jullie toen bij een try-out in De Kreun.
Vanthilt: “Daar hebben we inderdaad getry-out want daags nadien speelden we op het Seaside festival in De Panne. Wij, dat waren: Hugo Matthysen op gitaar, Bart Peeters op drums, Peter Celis op bas en ik op zang. Eigenlijk zijn The Yéh Yéhs ontstaan op een verjaardagsfeest; het was eenmalig bedoeld, maar toch hebben we zo’n 40 concerten verzorgd die zomer. We brachten een hele goede single uit: “The 7 Kings Of Rock ’n Roll”. Ik herinner me dat concert in De Kreun nog wel. Bart Peeters was te geweldig geweest, had daags nadien een ontsteking aan zijn arm en moest cortisone nemen. Het scheelde niet veel of we konden niet optreden in De Panne.”
enola: Uiteindelijk ben je op TV beland. Van ’87 tot ’90 was je aan de slag bij MTV. Hoe ben je daar binnen geraakt?
Vanthilt: “Heel toevallig. Op café in Brussel hoorde ik dat ze op zoek waren naar presentators. Ik heb hen een videoband met staaltjes van mijn tv-werk bezorgd. En ik kon naar Londen. Het was een heel leuke periode. Allemaal internationale sterren. Glamoureus. Daarna heb ik ook vier jaar in de Verenigde Staten gewoond. Ik kon daar werken en verblijven omdat ik destijds getrouwd was met een Amerikaanse. Waarom ik het er niet gemaakt heb? Omdat ik te Europees was. Ik heb het geprobeerd en veelvuldig gesolliciteerd. Maar, je moet er van boven in geraken. Mijn kennissen waren tekenaars en cartoonisten. Niet de juiste relaties. Ik had ook geen management. Enfin, het is niet gelukt.”
enola: Welk werk van Arbeid Adelt! behoort tot je persoonlijke voorkeur?
Vanthilt: “Onze allereerste single “Ik sta scherp” en eerste lp Jonge Helden (ze moeten sterven), in een sublieme productie van Jean-Marie Aerts. De meeste van die nummers staan nog steeds op onze set-list. Op eenvoudig verzoek spelen we zelfs “Roodborstje”. Eigenlijk is dat een kinderliedje, een cover. Het nummer staat op naam van ene Thomas Bayly en werd zelfs gecoverd door Glenn Miller.”
enola: Ondertussen is Arbeid Adelt! al even terug. Wat is er veranderd sinds jullie er de brui aan gaven in 1992?
Vanthilt: “De apparatuur is verbeterd. Oude synthesizers als de Korg zijn opnieuw beschikbaar in een betere versie, retromodellen werden geüpdatet. Je zult merken dat onze nieuwe plaat Slik – de titel moest kort en krachtig zijn – meer uniform is qua geluid. Al zeg ik het zelf, er staan straffe nummers op de nieuwe cd. De recensies zijn zeer positief. De opnames van het nieuwe werk zijn heel vlot verlopen. We waren alle drie enthousiast. Live brengen we natuurlijk ook nog ons ouder werk want dat klinkt nog altijd fantastisch. We zijn tevreden dat we terug de baan op gaan en doen dit met heel veel plezier. Maar als je me nu wil excuseren, ik duik opnieuw het repetitielokaal in. Anders zitten Jan Vanroelen en Luc Van Acker met hun vingers te draaien.”
Arbeid Adelt! speelt op zaterdag 16 januari samen met Ex-RZ in CC Zomerloos in Gistel.
