2013 was het jaar waarin de belastingen omhoog gingen en de aarde verder opwarmde. Feiten die echter in het niets verdwijnen bij de wijze waarop Alex Turner en de zijnen zichzelf op magistrale wijze heruitvonden, en op die manier met twee vingers in de neus als primus horen te eindigen in elk zichzelf respecterend eindejaarslijstje. Spijtige zaak voor Villagers (dat een bij momenten snoeihard, subtiel alsook ontroerend vervolg wist te breien aan zijn eersteling) en Phosphorescent (dat op geslaagde wijze verder wegwandelt van zijn landelijke komaf en dat met verve doet, getuige daarvan het bitterzoete Song For Zula), het was hen gegund.
- Arctic Monkeys :: AM
- Villagers :: {Awayland}
- Phosphorescent :: Muchacho
- Vampire Weekend :: Modern Vampires of the City
- Youth Lagoon :: Wondrous Bughouse
- Unknown Mortal Orchestra :: II
- Damien Jurado :: Maroqapa
- Babyshambles ::Sequel to the Prequel
- Darkside :: Psychic
- Kurt Vile :: Wakin on a Pretty Daze
In de categorie beloftevol wensen wij bands als Hear Hear (a Cheer), Pruikduif en The Isle of Man een spoedige doorbraak toe.
Live was 2013 geen jaar uit de duizenden, maar toch graag een applausje voor Raketkanon (Melkrock, 11 augustus), Youth Lagoon (Botanique, 24 november) en Henri Texier Hope Quartet (Handelsbeurs, 3 december), een uitgebreid handgeklap voor Balthazar (Rock voor Specials, 26 juni) en staande ovaties voor Villagers (Botanique, 5 maart) en Local Natives (Pukkelpop, 17 augustus). De prijs voor de poverste liveprestatie gaat dit jaar daarentegen naar het collectief der zomerfestivals. Waren het nu troebele herinneringen aan vervlogen tienerjaren, brute pech of gewoon een combinatie van slechte akoestiek, overbevolking, vervelende omstaanders en ongelukkige programmaties, geen enkel festival kon de hooggespannen muzikale verwachtingen inlossen.
2013 was dan ook het jaar van de valkuil. Omvergeblazen worden door een magistraal concert en de band in kwestie meermaals opnieuw gaan bekijken in de hoop dezelfde momenten te herbeleven werkt blijkbaar niet en draaide in 2013 meermaals uit op ontgoocheling.
Tot slot nog dit: het jaar was helaas te kort om werkelijk elk uitgebracht album aan meerdere grondige luisterbeurten te onderwerpen en bijgevolg is ieder eindejaarslijstje – hoezeer het zichzelf ook respecteert – bij voorbaat gedoemd om te falen. Ook (lvs) moet ruiterlijk toegeven dat hij vele platen niet de aandacht gaf die ze ongetwijfeld verdienden en belooft in 2014 beter zijn best te zullen doen.
