- Old Man Gloom :: No “We hadden een regel: we mochten geen ideeën weggooien en als we te catchy klonken, moesten we het nummer op de een of andere manier verknoeien”. Dat ruikt naar prutswerk, maar in werkelijkheid tekent deze gelegenheidssludgeband voor de meest intense, bevreemdende, meeslepende en intrigerende luisterervaring van 2012. Nog nooit zo’n fantastische knoeiboel gehoord.
- Neneh Cherry and The Thing :: The Cherry Thing Deze op het eerste zicht hoogst ongewone samenwerking resulteerde in een van de meest geslaagde en avontuurlijke platen van het jaar. Stomende, briesende freejazz die meesterlijk getemd wordt door het sensuele temperament van Neneh Cherry. Alleen al het rauwe, compromisloze geluid van dit album maakt het meer dan de moeite waard om te blijven luisteren. Om van de muziek nog maar te zwijgen.
- Converge :: All We Love We Leave Behind Wanneer een band niets meer te bewijzen heeft, geen reputatie meer moet verdedigen en zich niks meer wil aantrekken van het verleden, valt er nog maar één ding te doen: razen als een bezetene! Tsunami van het jaar.
- Dans Dans :: Dans Dans Bert Dockx heeft er al een echt boerenjaar op zitten met twee Flying Horsemanplaten, maar het is deze Dans Dans die ons hart veroverde. Met een basisopstelling van gitaar, bas, drum wordt hier een jazzrockalbum grand cru geserveerd.
- Om :: Advaitic Songs “Stonerband zkt spiritualiteit”, stond er in het zoekertje. En waarachtig, er kwam antwoord! We dachten dat ons favoriete stonderduo de weg was kwijtgeraakt, maar ze bleken op een kosmische trip in de verste uithoeken van het kosmische bewustzijn vertrokken. En het klinkt nog geweldig ook.
- God’s Pee / Godspeed You! Black Emperor ::‘Allelujah! Don’t Bend! Ascend! Vorig jaar was er al de comebacktour, nu de comebackplaat, en wat zijn wij blij dat die er gekomen is. Alles op dit album zegt ons dat we de afgelopen jaren met een gat in onze ziel ter grootte van Godspeed! You Black Emperor hebben geleefd. Maar dat gat is weer gevuld, en dat is goed zo.
- Colour Haze :: She Said Er is bevestigen, en er is bevéstigen. Nu er nog meer prog en psychedelica in het geluid van deze Duitse stonerlegendes kruipt, blijkt nog meer dat Colour Haze een trio klasbakken zonder weerga is. Het gebeurt niet vaak dat we nummers van 18 minuten op repeat zetten, maar bij “She Said” doen we dat met heel veel plezier.
- Baroness :: Yellow And Green De steven is gewend, de blik star de horizon tegemoet. Zij die Baroness nog enkel maar een metalband noemen, kunnen nu wel inpakken. Deze groep heeft zich uit zijn cocon gewrongen, en zich geopenbaard als een volwaardige rockband die put uit seventies rock, prog en (jaja, ook) metal. More is in dit geval wel degelijk More.
- Meshuggah :: Koloss De Duitsers hebben gebeld: ze willen hun Gründlichkeit terug.
- Mark Lanegan :: Blues Funeral De gevallen engel met de ebbenhouten stem flikt het ‘em weer. Lanegan levert een plaat af die bol staat van de meest uiteenlopende stijlen, maar ze stuk voor stuk een hoogst eigen invulling geeft. Iets wat enkel weggelegd is voor eigenzinnigaards en klasbakken. Laat Mark Lanegan nu toevallig beiden zijn.
Dit jaar ook behoorlijk genoten van:
Neurosis :: Honor Found In Decay,
High On Fire :: De Vermis Mysteriis ,
Swans :: The Seer
Bohren & Der Club Of Gore :: Beileid ,
Scott Kelly, Steve Von Till, Wino :: Songs of Townes Van Zandt ,
Flying Horseman :: Twist ,
Pig Destroyer :: Book Burner,
Motorpsycho & Stalle Storlokken :: The Death Defying Unicorn (cd1, die tweede… bwaah)
