Hoge piefen vechten er tegenwoordig het principe van scheiding tussen kerk en staat aan. Dat is slechts één démarche van de Republikeinen die als een donkere wolk boven de staat Texas hangt. Toch worden er opklaringen voorspeld; de lofi-psychedelica van Pure X maakt deze Lone Star State weer hot.
En toch; " Listen the snow is falling over town, listen the snow is falling everywhere, between Empire State building and between Trafalgar Square, between your bed and mine, between your head and my mind", zong Yoko Ono in 1969. Meer dan veertig jaar later vat deze tekstflard perfect de bitterzoete romantiek die op de eerste worp van dit drietal te horen is. Met dat verschil dat die stad in kwestie nu Austin is en het in de hoofden van deze muzikanten ook in de zomer sneeuwt.
Romantiek? De bondage accessoires die op de hoes staan doen denken aan het boek The Velvet Underground uit 1963 waarin auteur Michael Leigh afwijkend seksueel gedrag onder de loep nam. Hij maakte- doorspekt met sappige getuigenissen-een haarscherpe analyse van groepsseks, swingersclubs en sadomasochisme en choqueerde zo de puriteinse Amerikaanse gemeenschap. We zouden dus eerder gewagen van prikkeldraadromantiek; het wintert immers in zanger/gitarist Nate Grace’s ziel en zijn teksten laten zich dan ook niet lezen als stationsnovelletjes.
Pleasure zullen we, alvorens te gaan clubben, ook niet snel draaien op een zaterdagavond. De door Galaxie 500 ( die die Yoko Ono-song "Listen The Snow Is Falling" op magistrale wijze coverde) geïnspireerde slowcore van dit drietal bevriest het jachtige geraas en het non-stop geflikker van een grootstad vol neonlichten en speelt vervolgens alles opnieuw in slow-motion af.
Zo doen het slome ritme, de falsetstem van Grace en de in effecten verzopen gitaardrone de tijd even stil staan tijdens " Heavy Air". Hoe druk hij het ook mag hebben, deze parel dwingt de luisteraar te gaan zitten en gewoonweg te luisteren. Ook tijdens andere nummers doen de alles vertragende pedaaleffecten en vage contouren de wereld om ons heen wegvallen. Gedachten dwalen af naar zonnige stranden waar in eerste instantie onschuldige vakantieflirts zich ontpopten tot liaisons dangereuses met een girl next door in de rol van femme fatale .
De kruising tussen de psychedelica van The 13th Floor Elevators en de indierock van Mazzy Star in uitschieter "Twisted Mirror" is daarentegen als een warm bad. XTC geslikt, de hele nacht gefeest en dan de zon zien opkomen terwijl de MDMA langzaam maar zeker uit het lichaam wegebt. Dàt gevoel spreekt uit de melancholische baslijn en twangende, fuzzy gitaar.
Soms wordt er, zoals in "Easy" en dat andere hoogtepunt "Voices", een versnelling hoger geschakeld. De dromerige zang van Grace en de noisy gitaar maken van laatstgenoemde een dot van een shoegazerocker die aan My Bloody Valentine doet denken." Soft As Snow But Warm Inside" (om maar eens een song van Kevin Shields en co te citeren); er is geen betere omschrijving.
Pleasure is een authentiek en eerlijk debuut geworden waarop constant een erg hoog niveau wordt gehaald. Het is een spannende en intense luisterervaring, maar- net zoals de attributen op de hoesfoto- in kleine doses en met de nodige voorzichtigheid te gebruiken.
