Creature With The Atom Brain :: “Ik zou mezelf niet de hele dag op de radio willen horen”


Dikke lagen sneeuw bedekken dezer dagen de Belgische
landschappen, maar op een dag in oktober, wanneer de hemelsluizen
zich volledig openden, begaf ik me naar een van de meest bruisende
cafés van Antwerpen. Ik probeerde de regen zo goed en zo kwaad als
het kon uit mijn kleren te wringen, wanneer ik me voorstelde aan de
heren van Creature with The Atom Brain. Maar Aldo Struyf en Dave
Schroyen zouden het moeten doen met het aanzicht van vallende
druppels boven een glas bier.

enola: Goedeavond heren, hoe gaat het ermee?
Aldo: ik vind het spijtig dat het regent, want het regent binnen
bij mij thuis. Maar voor de rest alles goed.

enola: Je bent nog niet op je dak gekropen om het te
herstellen?

Aldo: Neen, ik ben niet zo’n klusser.

enola: Jullie hebben dit jaar ‘Transylvania’ uitgebracht, hoe
verloopt het met dit album?

Aldo: Het is enkel in de Benelux uitgekomen tot nu toe, dus vooral
in Nederland en België hebben we veel reviews gekregen. De meeste
zijn zeker positief. Af en toe duikt er wel eens eentje op in
Engeland of Amerika en die zijn dan weer zeer positief. Oké
dus.
De cd-verkoop loopt ook wel redelijk goed, ik merk toch in de
winkels waar ik kom dat er wel veel lege vakjes zijn, dus ik denk
dat het wel goed gaat. Bovendien hebben we veel gespeeld. In België
en Nederland vooral.

enola: Een album waaraan grote namen meewerken, je zou
verwachten dat het het nodige stof zou doen opwaaien, maar toch
blijft het in eigen land relatief stil rond jullie. Stoort jullie
dat, dat er door bepaalde media eigenlijk amper gerucht wordt
gegeven aan een band als jullie?

Dave: Het blijft stil in bepaalde kringen. Humo en Studio Brussel
bijvoorbeeld zijn niet echt mee. Maar eigenlijk hebben we daar niet
zoveel last van; we hebben onze eigen kanalen wel om dingen te
doen. Dus we hebben die media niet echt nodig is, hoewel het altijd
heel handig meegenomen is.
Aldo: We maken nu ook niet bepaald de meest mainstream muziek als
je tegenwoordig naar de radio luistert. Hoewel ik ons laatst op
StuBru voorbij heb horen komen in een rockprogramma en toen ik zo
de volledige playlist bekeek, vond ik dat wel een superplaylist.
Maar over het algemeen wordt dit soort muziek niet op de radio
gespeeld, behalve dan op Radio Centraal in Antwerpen. Ik vind dat
ook niet verrassend.
Dave: Je zal ons zeker niet horen in dagprogrammatie, maar
eigenlijk interesseert ons dat ook niet zo. Ik zou mezelf niet de
hele dag op de radio willen horen. Alhoewel, voor de
Sabam-inkomsten zou het misschien wel goed zijn. (lacht)
Aldo: Maar het loopt wel goed voor ons. Ik vind het belangrijk dat
mensen naar onze MySpace gaan en daar naar onze muziek luisteren.
Als we zo tweehonderd bezoekers per dag krijgen, ben ik tevreden.
Daar draait het ook om hé, mensen die geïnteresseerd zijn en je
muziek horen. Het is belangrijker dat mensen net als wij naar
nieuwe dingen gaan zoeken, dan dat je op de radio gedraaid wordt.
Wij gaan zelf luisteren naar allerlei onbekende bands op het
internet en ik vind het leuk dat mensen dat ook bij ons komen
zoeken.

Op tour met Jack White

enola: Het album krijgt nu ook een Europese release. Wat
verwachten jullie daar dan weer van?

Aldo: Niks. (lacht) Neen, eigenlijk niet. Ik vind het bijvoorbeeld
heel leuk om mails uit Italië te krijgen van grote
Millionaire-fans, die dan vragen waar ze onze plaat kunnen kopen en
dat wij die dan opsturen. Maar nu gaan die platen daar ook gewoon
in een winkel in pakweg Rome liggen en dat is wel leuk om te
weten.
Dave: En als we daar dan kunnen gaan spelen, is dat ook mooi
meegenomen.

enola: De beslissing om die plaat Europees uit te brengen, is
dat een beslissing van de platenmaatschappij omdat ze voelen dat er
meer vraag naar is, of is het gewoon een strategische
zet?

Aldo: Nee, we zijn altijd bezig met onze platen overal uit te
brengen en dat is eigenlijk niet zo simpel, these days. Maar ook
door de tour die we nu gaan doen, is er meer aandacht, meer
exposure. Dus dan zal de platenfirma ook sneller geneigd zijn om
onze plaat uit te brengen omdat we in Engeland dan ook effectief
acht, negen keer spelen, terwijl dat anders moeilijk te regelen
is.

enola: Je gaf het net al aan, jullie gaan op tournee, met The
Dead Weather. Hoe zijn ze bij jullie terecht
gekomen?

Dave: Dat is eigenlijk niet geheel duidelijk…
Aldo: Neen, weet je, wij zijn goed bevriend met Queens of the Stone
Age en de toetsenist van de Queens, Dean (Fertita), die ook bij The
Dead Weather speelt. En dan heb je ook nog ons management dat in
Amerika gevestigd is en natuurlijk ook de nodige connecties heeft
met die mensen. Maar, ik weet eigenlijk ook niet helemaal hoe het
gegaan is.
Dave: Het is een combinatie van de twee, denk ik.
Aldo: Ik vind het zelf ook heel straf. Ik vermoed dat er wel veel
bands zijn die staan te springen om dit te mogen doen.
Dave: Of er zelfs geld voor willen betalen.
Aldo: En als wij dan die vraag krijgen of wij dat willen doen, is
dat natuurlijk wel heel cool.

enola: Zijn jullie zelf fan van The Dead Weather of een van de
groepen die rond Jack en Allisson hangen?

Dave & Aldo: The Raconteurs.
Aldo: Van The Raconteurs is iedereen binnen CWTAB wel fan. The
White Stripes hebben hier en daar wel een goed nummer…
Dave: Ik vind de White Stripes wel het minste van de drie projecten
eigenlijk.
Aldo: The Dead Weather is ook niet geheel mijn ding, maar toch een
30 procent van de plaat is wel heel goed. En ja, Jack White, check
Youtube even… Hij speelt met de Stones, hij speelt met elke grote
groep mee.
Dave: Hij is eigenlijk de Jimmy Page van nu.
Aldo: Hij is gewoon een van de rockmuzikanten van het moment, de
Jimmy Page van de jaren tweeduizend, ja. Dat is hetzelfde als met
Led Zeppelin en Jimi Hendrix op toer gaan. Oké, dat is misschien
wat overdreven, maar ergens komt het daar op neer. Zoals ik hem
zie, is hij ook geen Oasis of Guns ’n Roses van “Clear the
backstage, want wij komen eraan”. ..
Dave: … hij is geen poser.
Aldo: Hij speelt met heel veel mensen mee, ook met kleine bandjes.
Hij heeft z’n eigen platenlabel en brengt zelf z’n singles uit…
Ook al ben ik niet de grootste fan van hem, toch vind ik Jack een
van de beste gitaristen van dit moment.

enola: Verwachten jullie veel van deze tournee?
Dave: Heel veel fun!
Aldo: Daar doen we het toch ook om? Om drie weken plezier te maken!
We hebben met Millionaire verschillende tournees gedaan, hele grote
ook en soms is dat fantastisch, andere keren valt dat tegen. Met
The Taste of Chaos bijvoorbeeld hebben we eens in Amerika getoerd
en dat was een hel. En nu is het enige wat ik verwacht, dat ik me
twintig dagen heel goed ga amuseren, mensen ga laten horen wat wij
doen en vrienden maken.

Lanegan op de koffie

enola: Nog meer vrienden in het vriendenboek! Ik heb
bijvoorbeeld gezien dat Chris Goss mee heeft gewerkt aan
‘Transylvania’. Is die via jullie contacten met Mark Lanegan bij
jullie terecht gekomen?

Aldo: Ja, ik ken hem van de ‘Bubblegum’-opnames, dan is dat heel
anders. Ik heb bij de man aan het kerstdiner gezeten, dan is de
stap natuurlijk heel klein geworden. Maar weet je, of je dat nu met
Chris Goss doet of met een of andere Zweed of iemand uit
Heist-op-den-Berg, ik vind dat allemaal heel goed. We zijn pas nog
in Heist-op-den-Berg gaan opnemen en dat is even fijn.Maar ik vind
het natuurlijk wel te gek dat we mensen als Goss kennen en dat die
zin hebben om met ons, met ons klein budget, in zee te gaan, dat is
fantastisch.

enola: Zijn er zo nog mensen met wie je graag eens zou willen
samenwerken als je carte blanche zou krijgen?

Aldo: Goh, nu moet ik eens diep nadenken. Ik wil eens een goede
zangeres op de plaat, maar er zijn er zo veel…
Dave: Maar bedoel je muzikanten?

enola: Het maakt niet uit, eender wie, wat je er ook mee wil
aanvangen. Hoewel dat misschien ook weer iets te ruim kan genomen
worden.

Aldo & Dave: (geniepige lachjes)
Dave: We hebben ze al allemaal gehad, daar komt het eigenlijk op
neer. (lacht)
Aldo: Nee, ik heb gewoon niet echt iemand in mijn hoofd waarvan ik
zeg daarmee wil ik graag samenwerken. Het is vooral belangrijk dat
je een goede band hebt met die mensen. Lanegan is bijvoorbeeld
iemand die bij mij thuis koffie komt drinken.
Dave: En wij zoeken die bekende mensen ook niet op hé. Dat is
gewoon allemaal zo gelopen door de jaren heen. Van het een komt het
andere, zo gaat dat in de muziekindustrie, maar we vinden dat wel
te gek.
Aldo: Het is eigenlijk ook allemaal zo speciaal niet, vanaf dat je
iemand goed kent, voelt het ook maar als een gewone vriend. Het is
allemaal niet zo paradijselijk.

De terugkeer van Millionaire

enola: Op het podium zijn jullie cellofaanpakjes van de
begindagen al lang verdwenen, om warmteredenen, maar hebben jullie
er nooit met het idee gespeeld om andere verkleedpartijtjes te
verzinnen? Of is het verkleden gewoon passé?

Aldo: Ja, die pakjes, dat was zo’n idee… Ik weet zelfs niet waar
het vandaan kwam, maar uiteindelijk bleek het gewoon ongelooflijk
storend te zijn.
Dave: Het was zo’n experimentele periode toen, maar ik denk dat
mochten we die pakjes nu bovenhalen, dat het niet meer zou
werken.
Aldo: Nee, er is geen haar op mijn hoofd dat er nog aan denkt om
die pakjes aan te trekken. De bedoeling was eigenlijk om dat
slechts voor de eerste show te doen. En als je dan eens zo’n show
doet op Rock Herk en er komt een foto in de krant, dan ontstaat er
commotie natuurlijk. Alles helpt. Ik ben niet de persoon die zoekt
naar speciale dingen om in de belangstelling te komen, maar je
merkt natuurlijk wel dat wanneer je zulke dingen doet, dat er over
gesproken wordt. En toen wij dat de eerste keer deden, was dat voor
ons ook natuurlijk heel positief. We krijgen nu zelfs nog
telefoontjes met de vraag om te komen spelen, maar dan moeten we
wel die pakjes nog eens aantrekken.
Dave: We waren in die tijd ook heel erg beïnvloed door The Locust
en we vonden het heel cool wat die kerels deden. Wij wilden ook wel
voelen hoe het was om in verkleedkostuums op het podium te staan.
Dat voelt heel anders; je kan afstand nemen van je optreden. Maar
ze zijn zo onpraktisch!

enola: Ik heb horen waaien dat er ondertussen ook terug
Millionaire-activiteit zou zijn?

Aldo: In mijn ogen is Millionaire nooit echt gestopt. We hebben
allemaal op een bepaald moment onze eigen weg gekozen.
Dave: We zijn nu aan het wachten op het juiste moment…
Aldo: We gaan nog wel iets doen, maar dat is nog niet geheel zeker.
We hebben wel een repetitiehok aangekleed, maar dan komt er weer de
tegenslag dat ons materiaal gestolen werd. Toeval belet ons op dit
moment om door te gaan.

enola: Maar zie je Millionaire als iets dat volledig naast
CWTAB kan lopen?

Aldo: Als Millionaire terug begint, zullen we daar ook 100 procent
voor gaan. Het is absoluut niet ondergeschikt geworden in de loop
der tijd. Millionaire heb ik altijd heel fijn gevonden en het heeft
ook mijn leven veranderd. Millionaire zal altijd mijn number one
zijn.

‘Transylvania’ van CWTAB is uit bij Konkurrent
CWTAB speelt op 15 januari op Eurosonic, op 28 januari in CC
Mechelen en op 19 februari in 4AD (Diksmuide).

www.myspace.com/creaturewiththeatombrain

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

verwant

Mark Lanegan Band :: Gargoyle

Dim de lichten, installeer je naast het monster onder...

DIT WAS 2014: Condor Gruppe :: ”Een lp speel je toch niet tijdens de afwas?”

De hele maand december blikt enola.be terug op het...

Condor Gruppe :: Latituds del Cavall

Eindelijk, eindelijk, eindelijk is hij dan daar, het eerste...

Creature With The Atom Brain :: The Birds Fly Low

Drie echte langspelers ver in hun carrière gaat het...

Creature With The Atom Brain zijn support van Alice in Chains in Amerika

Vandaag komt het album Transylvania van Antwerpenaren Creature With...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in