Sunn O))) :: Monoliths & Dimensions

Mens sana in corpore sano? Niet als je naar Sunn O))) luistert!
De doemerige drones van Greg Anderson en Stephen O’Malley knijpen
de ingewanden namelijk kapot als te vaak uitgewrongen sponsjes, en
pletten de hersenmassa gestadig tot bloedrode fruitpap. Toch
schrijdt het duo echter plaat per plaat weg van hun
wervelkolombrekende doommetal en ‘Monoliths & Dimensions’ is
zonder meer het culminatiepunt van die evolutie. Koren,
koperblazers, synths en strijkers: allemaal worden ze opgezogen
door het grote, zwarte gat (dat van Serena Williams is er niks
tegen) van Sunn O)))’s feedbackwaanzin. De zevende plaat van dit
duivelse duo is dan ook een lift die vier tracks lang tussen hemel
en hel beweegt en de muziek die ondertussen uit de kleine speakers
wasemt, zadelt zelfs de meest briesende nachtmerrie!

Al tien jaar lang waart de muziek van Sunn O))) ergens in het
niemandsland tussen hypnose en psychose. Vroeger namen Greg
Anderson en Stehpen O’Malley genoegen met logge, infrasone
geluidsgolven om de hersencellen hardhandig te masseren, maar hun
modus operandi is intussen ietwat verfijnd. De schurende
drones vormen nog steeds de gitzwarte draad van hun sound,
maar het duo sleept nu een breder instrumentarium mee in hun
kielzog. Op Altar, hun
samenwerking met Boris, hoorden we
met ‘The Sinking Belle (Blue Sheep)’ zelfs voor het eerst een
compositie die zich enkel van vocals en schimmige pianotoetsen
bediende. Op ‘Monoliths & Dimensions’ spuwt het tweetal hun
roots niet in het gezicht, maar wordt deze ontwikkeling verdergezet
zonder concessies te doen aan De Gehoornde.

Luister maar naar ‘Big Church’ en ‘Hunting&Gathering
(Cydonia)’, twee tracks die met papperige draaikolken van feedback
gefundenes fressen zijn voor de duiveltjes achter de ogen,
maar tegelijkertijd weerstand bieden tegen die neerwaartse
spiralen. In het eerstgenoemde nummer is het een vrouwelijk
engelenkoor dat licht verschaft in de duisternis, waardoor de
epische track wel een gevecht tussen hemel en hel in
slowmotion lijkt. In de laatstgenoemde helletocht zijn het
dan weer een mannenkoor, koperblazers en een moog die een
monumentale kathedraal van geluid optrekken die zelfs niet door
Sunn O)))’s drones ten gronde gericht kan worden.

Op een podium gaan O’Malley en Anderson gehuld in groteske pijen,
maar oogkleppen behoren duidelijk niet tot hun outfit. Op
‘Monoliths & Dimensions’ doet dan ook goed volk mee van erg
diverse pluimage. Collega slowdroners Dylan Carlson en Steve Moore
(beiden van Earth) zijn van de
partij, maar ook componist Eyvind Kang (John Zorn-protégé),
Australisch gitaargenie Oren Ambarchi, Julian Priester (ooit nog
bij combo’s van John Coltrane en Herbie Hancock) en Mayhem-vocalist
Attila Csihar doen hun duit in het loodzware zakje.

Die laatste eist de hoofdrol op in de monumentale opener
‘Aghartha’. De doempreker steekt een wat vage monoloog af over de
vier elementen met een serieux die eerder lachwekkend dan
angstwekkend is, maar z’n bijna subsonische grom (denk Herbert
Flack met een fikse bronchitis) spijkert je toch vast in de zetel.
De man klinkt alsof hij als ontbijt stukjes van de E40 opvreet en
al las hij Bond Zonder Naam-spreuken voor, nog zouden we huiveren.
Ook afsluiter ‘Alice’ is ronduit ijzingwekkend in al z’n macabere
minimalisme. Ondanks de knappe interactie tussen blazers en ijle
gitaren is dit een straf staaltje oorverdovende verstilling, die
zelfs aan Miles Davis’ ‘In A Silent Way’ doet denken. Ironisch voor
een band met ‘Maximum volume yields maximum results‘ als
credo.

Wie om die reden de banbliksems over Sunn O))) laat neerdalen,
verdient echter zelf een stevige oplawaai. Meer dan ooit verzoenen
Anderson en O’Malley namelijk hun tranceopwekkende drone-moeras met
een subtiele, veelzijdige en bijna spirituele sfeerschepping. Dat
evenwicht maakt van ‘Monoliths & Dimensions’ een straf staaltje
pure hersenchirurgie in plaats van een duivels horrorbacchanaal met
bekers maagdenbloed. Jazz, klassiek en filmmuziek worden vakkundig
tot een intrigerend verhaal gesmeed dat even huiveringwekkend als
dromerig en bezwerend is. Bij voorkeur te degusteren na
zonsondergang!

www.southern.com/southern/band/SUNNN/

www.myspace.com/flightofthebehemoth
www.myspace.com/stephenomalley

Release:
2009
Southern Lord

verwant

Sunn O))) :: 21 oktober 2009, AB

Sunn O))) is een metalband, een open deur die...

Sunn O))) :: Monoliths And Dimensions

Torenhoge versterkers, monnikengewaden en metal-akkoorden die een half uur...

Sunn O))) :: 26 mei 2009, Predikherenkerk

Het boetekleed werd aangetrokken en het lichaam van alle...

Sunn O))), 14 december, 4AD

“There’s been a change in the way that people...

DOUR 2007 :: Sunn O))), zondag 15 juli, La Petite Maison Dans Le Prairie

Er is al zoveel over gezegd en geschreven dat...

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in