Ethiopië is niet meteen het eerste land waar wij aan denken bij termen als ‘funk’ en ‘jazz’. Toch blijkt dat een interessante schare artiesten zich daar al jaren bezighoudt met het opnieuw Afrikaniseren van deze genres. Mulate Astatke is zowat de bekendste van die artiesten, hij verzorgde onder meer muziek voor de film Broken Flowers en verwierf enige faam met zijn bijdrage aan de Ethiopiques-reeks.
Ongetwijfeld is hij een grote inspiratiebron geweest voor de jonge funkhonden van The Heliocentrics. Ook zij combineren funk en jazz met allerlei meer regionaal gekleurde genres. De stijlen van beide artiesten liggen dus ongeveer in hetzelfde straatje waardoor Inspiration Information, de samenwerkingsplaat tussen beiden, niet als een donderslag bij heldere hemel kwam en ook nauwelijks verrast op muzikaal vlak. Dat zowat de helft van de nummers op de plaat bestaat uit standards uit de catalogus van Mulatu versterkt dat alleen maar.
Gelukkig worden de songs toch telkens in een fris nieuw jasje gestoken, waarbij de vroegere funkneigingen van Mulatu extra in de verf worden gezet. Concreet levert dit een plaat op die grossiert in blaxploitation funk die vermengd wordt met elementen uit traditionele Ethiopische muziekstijlen zoals vreemde pentatonische toonaarden en elementen uit de oude Koptische liturgie. Voor wie dat allemaal klinkt als Amhaars gebrabbel: dat betekent dat er nogal wat donkere, galmende akkoorden in de muziek zitten die het een uitgesproken eigen touch geven.
Toch zorgt dit niet voor al te vreemde toestanden en voelen de nummers nooit aan als moeilijkdoenerij. Integendeel, soms ligt het zelfs allemaal iets te makkelijk in het oor waardoor wij van composities als “Chinese New Year” of “Phantom of the Panter” na ettelijke luisterbeurten nog steeds niet precies kunnen zeggen hoe ze juist klinken. De nummers zijn daarenboven vaak eerder korte jams dan echt afgewerkte gehelen. Perfect voer voor een chilloutsessie met een glas wijn en gedimde lichten dus, maar er zijn toch net genoeg opvallende elementen om van het album meer dan een inwisselbaar stukje achtergrondmuziek te maken.
Zo zijn er een aantal interessante combinaties van genres te vinden op het album. “Cha Cha” blijkt bijvoorbeeld — toegegeven, weinig verrassend — een Ethiopische poging tot cha-cha-chá te zijn. Ook elders op het album zijn er nog latin elementen te bespeuren, een resultaat van de jarenlange studies die Mulatu Astatke in het Caribische gebied maakte en waarvoor hij nu een ideale vriend heeft gevonden in Jack Yglesias, percussionist/fluitist bij The Heliocentrics. Percussie is sowieso een erg belangrijk element en het zijn vaak de drums van Malcolm Catto die de leiding nemen op Inspiration Information. Zo bijvoorbeeld in “Addis Black Widow” waar de andere instrumenten hun funky melodieën en ritmes spinnen rond het naar drum ’n bass neigend drumspel van Catto.
Andere hoogtepunten zijn “Esketa Dance” dat met een repetitief gitaar- en basthema een ideale speeltuin vormt voor de kopersectie, en “Dewel” dat met haar donkere bas, piano en stuwende percussie een geluidszee vormt waaruit ijle melodielijnen en solo’s komen bovendrijven. Het is opvallend vaak erg moeilijk om Mulatu Astatke uit het groepsgeluid te filteren. Als hij al eens besluit een solo te spelen zit hij steevast ergens middenin de geluidsmix tussen de andere instrumenten zonder een overheersende positie in te nemen.
Al bij al is deze derde plaat in de Inspiration Information-reeks een beetje een twijfelgeval. De muziek is nergens slecht of compleet inwisselbaar, maar echt indrukwekkend wordt het maar zelden. Toch is het een geslaagde samenwerking doordat de hele plaat weergalmt van een uitgesproken groepsgeluid waarbij de elementen zich steeds kaderen in hun context zonder er flagrant uit te willen springen. De muziek op Inspiration Information is er vooral een die beter tot zijn recht zou moeten komen in live jams en is dan ook ideaal voer voor een zomerse festivalweide.