Onderstaande is het letterlijke transcript van een conversatie
tussen twee aanwezigen op een metal-gig van een niet nader genoemde
band in een niet nader genoemd zaaltje ergens te lande in het
voorbije weekend.
– He gast, alles goed?
– Jep, alles dik in orde, two horns up zou ik durven zeggen
– Heb je de nieuwste van Sepultura al gehoord?
– Je bedoelt die met de twee Cavalera broers terug tesamen? Die was
best te pruimen vond ik.
– Ja klopt, heftig spul was dat. Maar die bedoel ik niet.
– Ha, die nieuwste van Max’ andere band dan? Heb ik niet gehoord
maar schijnt ook best strak te zijn.
– ‘Conquer’ is ook een vette schijf. Dat bandje heet dus Soulfly
he. Die bestaan ondertussen toch ook al meer dan tien jaar zelle.
De gitarist, Andreas Kisser, heeft trouwens ook wat nevenprojectjes
lopen.
– Serieus? Wat voor iets? Toch geen pretentieuze progmetalrock op
een dubbelconceptalbum of zo iets he?
– ’t Schijnt van wel.
– Shiiiit gast. Die van Sepultura zijn echt wel compleet aan’t
flippen he. (wild gesticulerend)
– Zou ik wel zeggen. Op die nieuwste proberen ze ook een conceptje
uit. ‘Clockwork Orange’ is het thema, ge weet wel van die rauwe
film met al die verkrachtingen en zo.
– Hebben ze nog altijd die zanger met z’n saaie hardcorestem? Die
vond ik maar niks op die eerst albums zonder Max.
– Ja die gast is er nog en hij is eigenlijk nog niet veel
verbeterd. Ze hebben nu ook nog nen andere drummer erbij.
– Waarschijnlijk. Halen ze nog van die fratsen uit met
indianengezang en jungle drums zoals op ‘Roots’?
– Nee dat doen ze niet meer. Ze verneuken wel compleet een klassiek
stuk van Beethoven. Ge weet wel dat van “kom zing een vredeslied”
(zingt)
– Shit gast doet da niet hier, straks denken ze nog dat we
Katholiek zijn. Allez da’s wel straf, misschien iets voor Peter Van
De Veire of zo. (hilariteit) D’r staan toch ook zeker een paar
heftige headbang nummertjes op?
– Een stuk of drie. ’t eerste is nog wel lekker hard en agressief.
Op’t einde is er ook nog een stevige, een paar die gaan nog en de
rest klinkt nogal slap en oubollig.
– Allez ouwerwets is toch niet slecht? In de jaren tachtig was
Sepultura een van de hardste en strakste bands van heel de
scene.
– Ja maar ’t klinkt soms als Korn of Machine Head in de jaren
negentig.
– Oei, bummer. Die zijn wel redelijk hard passé. Sepultura is ook
voorbij dan?
– Zou best kunnen. ’t is wel een schoon hoeske.
– Tja da’s toch ook iets. Nog een Duvelke? (leegt zijn glas)
Uw recensent heeft weinig toe te voegen aan de scherpe analyse door
bovenstaande tooghangers. (Hun woorden blijven trouwens wel voor
hún rekening). Wat Sepultura hier laat horen, is beneden hun peil
en waardigheid. A-lex’ gerecycleerde thrashmetalriffs en nu-metal
clichés houden niet lang stand tegen sterke recente metalreleases.
Het luisterplezier (nou ja) wordt bovendien flink naar de knoppen
geholpen door het geluid van de gitaar. Het is een
allesoverstemmende, digitale boormachinebrom. Alleen voor de zanger
wordt plaats ingeruimd. Maar daar wordt ik meestal ook niet
gelukkiger van want door zijn monotoon gebrul worden een aantal
potentieel degelijke nummers onbeluisterbaar.
De vier heren van Sepultura doen best dringend een grondige
introspectie. Beseffen ze dat ze een miskraam hebben afgeleverd?
Zijn ze er zich van bewust dat niet veel mensen nog op hen zitten
te wachten? Check daarvoor de komende tournee maar eens. Geen al te
grote zalen in onze contreien en een flink aantal data in
Oost-Europa, waar de fans hen waarschijnlijk nog niet vaak hebben
kunnen zien. Live kan de band uiteraard teren op hun meeste
geappreciëerde oude platen plus een enkele recent knalnummer (vb
‘Moloko Mesto’ of ‘Enough Said’ van deze LP) om een deftige set in
elkaar te steken. Maar hoe lang wil de band hiermee doorgaan? Ze
hebben het recht natuurlijk om hun eigen erfenis te verteren alleen
zou die op deze manier wel eens heel snel op kunnen zijn.
http://sepultura.uol.com.br/
http://myspace.com/sepultura
Op 7 maart speelt Sepultura tijdens het Maximum HxC en
Metalfest te Colfontaine (in de Borinage)
