Tien jaar is het geleden dat Michael Gira zijn Swans opdoekte. Tien jaar heeft hij erover gedaan om de inktzwarte noise van toen met cleane folk in harmonie te brengen. En na exact tien seconden bijt We Are Him, de vijfde plaat die hij met Angels Of Light ondertekent, je in het nekvel: "Let him in, through your skin."
Michael Gira beschouwt platen maken als een orgie in goede banen leiden. Akron/Family (bas, drums, gitaren) is, net als op The Angels Of Light "Sing Other People" uit 2005 weer de springveermatras waarop de all-stars uit Gira’s verleden lekker loos gaan. Tussen andere niet-geïdentificeerde objecten zijn te herkennen: de ledematen van Bill Reiflin (ex-Swans, nu drummer bij REM), de cello van Julia Kent (Antony and the Johnsons), de weirdo-gitaar van Christopher Hahn (ex-Swans en Angels Of Light-oudgediende), en de ontzielde stembanden van Larkin Grimm (nieuwe rekruut op Young God Records, Gira’s eigen platenlabel).
Maar We Are Him is behalve een orgie ook een verslavende trip, met Michael Gira’s sardonische songs, teksten en stem als nicotine van dienst. Opener "Black River Song" neemt je al nietsvermoedend te grazen met de zwartgallige kracht van de rest van dit schijfje. Angels Of Light heeft geen wall of sound zoals Swans, maar predikt wel volledig uitgebalanceerd dezelfde donderpreek. Gira is een postmoderne priester in zwarte cape: "Save us from the fire and knife. We pray for your love", klinkt het in "Sometimes I Dream I’m Hurting You."
"You don’t need to play loud to play heavy", leerde Michael Gira James Toth van Wooden Wand. En na zijn jaren als chroniqueur van de nachtkant van de mens bij Swans, ziet Gira nu met een beheerste maar uiterst doeltreffende mix van noise en americana de soms erg donkere storm van het bestaan onder ogen. Dat bezingt (of liever, bezweert) hij gevat in ronddolende nummers als "Not Here/ Not Now" en "Promise Of Water": "There’s nothing to feel / Because nothing’s real / Just as it was / Is just how it will be."
We Are Him is niettegenstaande een toegankelijke plaat, want zolang de mens kunst kan maken, is er hoop aan het einde van de trip. Dat leert ons "Joseph’s Song", waarin Gira’s alter ego én muze ’s mans zonden, schulden en verloren hoop in muziek omzet. Joseph beschikt over ingetogen schoonheid en geeft deze plaat zelfs een licht te verteren cachet in de lichtvoetige nummers "Sunflower’s Here To Stay", "Good Bye Mary Lou" en "The Visitor". Gira raakt zo zelfs met zijn eigen verleden in het reine in "The Man We Left Behind" — Michael Gira liep op zijn vijftiende weg van huis en doolde een hele tijd rond als straatkind in Israël.
Swans legde in de laatste decennia van de twintigste eeuw de basis voor de genres die zweren bij industrial drones, maar het artistieke hoogtepunt van voormalig Swans-frontman Michael Gira is wel degelijk Angels Of Light. "We Are Him" (de song) is verplicht te checken op MySpace, We Are Him (de plaat) is gewoon verplicht aan te schaffen. Het album overleeft zonder meer nog eens tien jaar, tot Michael Gira een nieuw meesterwerkje uit de mouw schudt. Te klasseren onder "G" van geniaal.
