Badgerlore :: We Are All Hopeful Farmers, We Are All Sacred Rabbits

Het is bij velen onder ons wel eens voorgevallen: wij geven toe aan
interne demonen en verzinnen een superband met onze favoriete
artiesten. Deze band zou niet enkel tot de muzikale wereldwonderen
behoren, maar de leden brengen ook nog eens een harmonieus product
op de markt. Misschien maken we onszelf zelfs wijs dat het
verwekken van de doden voor ons fantasietje heus geen twistpunt
hoeft te zijn. Voor je het weet staan Jimi Hendrix en Keith Moon op
één podium, gesteund door een vrij vitale Charlie Parker. Wat dat
alles muzikaal zou moeten opleveren, weten wij ook niet meteen,
maar laten we vooral het punt niet uit ons gezichtsveld ontsnappen:
zo’n ‘supergroepen’ kom je niet zo vaak tegen, mede omdat zowel
ego’s als agenda’s vaak moeilijk te verzoenen zijn.

Het experimentele en vooral Amerikaanse folkgebeuren heeft
natuurlijk weinig boodschap aan deze dronkemanstheorie; daar zijn
de recente collaboraties niet op een hand te tellen. Toch durven we
poneren dat Badgerlore binnen het genre heus een klepper genoemd
mag worden. Wat begon als een uitwisselingsproject tussen Ben
Chasny (u wel bekend van Comets on Fire en Six Organs of
Admittance) en Rob Fisk (voormalig lid en creatieve schepper bij
Deerhoof), is
nu uitgegroeid tot een batterij van zes stevige stukken geschut.
Voor hun tweede plaat ‘Stories for Owls’ (2005) kwamen Tom Carter
van Charalambides en Pete Swanson het oorspronkelijke duo
vervoegen. Eigenlijk is deze laatste vooral opmerkelijk, want
Swanson maakt deel uit van het snoeiharde Yellow Swans. Voeg bij
dit alles ondermeer Liz Harris van Grouper, en het wordt ronduit
gissen naar het resulterende klankenpalet.

Met opener ‘Furbearer’ wordt de onmenselijke kracht van Badgerlore
meteen blootgesteld. De groep steunt meer dan eens op het individu
als improvisatorische stuwkracht. Het kaderwerk van iedere song
bezit een zeker vloeibaar karakter, getypeerd door een repetitieve
basis met lichte improvisatie, gevolgd door een vertroebeling van
melodie en maat. ‘Furbearer’ barst van de breekbare vocals, licht
pruttelende gitaren en een eindeloze hoeveelheid effecten die een
licht ontvlambare formule omtoveren tot een waar inferno, vanop
veilige afstand gadegeslagen door een oude verrekijker. ‘Hopeful
Farmers’ is zo’n plaat die op maat gemaakt lijkt voor de
spreekwoordelijke trilvloer. Het is eerder een zintuiglijke
prikkeling dan een pseudo-intellectueel standje, en dat mag gerust
een heuse verademing genoemd worden.

Het effect van Badgerlore op deze plaat is deels toe te schrijven
aan de keuze voor een dicht opeengepakte presentatie. Daardoor
verliest de luisteraar ook veel ruimtelijk inzicht, en lijkt de
geluidsbrij vaak uit diepe krochten op te stijgen. ‘The Cross That
You Tend’ is één grote, psychedelische folkjam die net uit de maag
van een walvis ontsnapt lijkt te zijn. Het is dus wel een groots
geluid, maar de keuze voor minimalistische opnametechnieken brengt
het bruisende geheel terug tot een buitenaards gerochel.
‘Whichever’ gaat voor het b-filmeffect, terwijl ‘Mountain Wine’
haar simpele wortels al snel achterlaat door brullende bassalvo’s
en zwiepende vocals te hanteren. Een sterk vermoeden penetreert
onze neusgaten, namelijk dat we hier te maken hebben met een soort
kruising van twee Belgische folk/psych-fenomenen. Badgerlore klinkt
op deze plaat als de onheilige schepping na een sacrale gang bang
met Silvester
Anfang
en Ignatz als primaire
participanten.

Het concept achter Badgerlore is er eentje dat weinig omzet zal
maken. Daarvoor is de presentatie te ruw, en is de lyrische
cirkelbeweging te sterk aanwezig. Toch is ‘We Are All Hopeful
Farmers, We Are All Sacred Rabbits’ een plaat die het verdient door
een menigte muziekliefhebbers nader verkend te worden. Men kan
onmogelijk stellen dat Badgerlore’s nieuwste het werk van de
individuele menselijke componenten overtreft; daarvoor is de plaat
te fragmentarisch van aard. Ze zal nooit de lijst van ‘meest
memorabele talentformaties’ halen, hoe onterecht dat ook moge zijn.
En toch slaan Fisk, Chasny en co. wederom handig hun slag, wat meer
dan ooit tevoren een ruwe diamant heeft opgeleverd; vluchtig en
tijdloos, krakend en toch heerlijk onconventioneel.

http://www.myspace.com/badgerloreband

<object width=”425″ height=”350″><param name=”movie”
value=”http://www.youtube.com/v/kSHGPqJDFWs”></param><param
name=”wmode” value=”transparent”></param><embed
src=”http://www.youtube.com/v/kSHGPqJDFWs”
type=”application/x-shockwave-flash” wmode=”transparent”
width=”425″ height=”350″></embed></object>

Release:
2007
Xeric

verwant

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in