Frankrijk is het nieuwe beloofde land. Dat doembeelden van dichtgeslibde autosnelwegen en zinderende hittelijntjes boven het asfalt uw tv-schermpje tot dusver nog niet gehaald hebben, is niet echt verwonderlijk: zij die het paradijs met knoerthard riff-geweld associëren zijn nog steeds jammerlijk in de minderheid. Een schande, is het niet?
Gojira en Dagoba, het zijn maar twee namen die al een dik jaar volop furore maken. Ze hebben extreme metal een stevige verjongingskuur aangemeten: loodzware industrial met naar smaak wat death metal erdoor geroerd, het bleek een succesvolle formule. Na het Europese vasteland gaan nu ook de Verenigde Staten collectief voor de bijl, en dat vooral dankzij Lamb Of Gods Randy Blythe die geen kans onbenut liet om Gojira schaamteloos te pluggen.
De nieuwste rijzende ster aan het firmanent is Hacride. Deze rakkers uit Potiers speelden in 2005 nog vrij kleurloze moderne death metal, maar koppelen op Amoeba Fear Factory aan de polyritmische moeilijkdoenerij van een Meshuggah, zonder zich vast te rijden in het intellectualisme. Dat resulteert in echte nummers (wat we al eens missen bij de genregenoten) die bijeen gehouden worden door interessante riffs.
Voorbeelden zijn er genoeg, met bruut delicatessenwerk als "Perturbed", de best toegankelijke single met het apocalyptische brugje, en "Zambra", waar de Spaanse gitaren voor de verandering eens niét bij de haren gesleurd klinken en netjes in het geheel passen. Het atmosferische gitaargepingel van "Liquid" en "Ultima Necat" vindt een mooie synthese in "On The Threshold Of Death", waar de ruige gitaren nog even afsluitend mogen hakken.
Eén mooie referentie maakt de plaat nog niet, maar wat Hacride hier neerpoot verdient ongetwijfeld zijn eigen stek binnen het wereldje. We zijn geen fan van overhaaste conclusies, maar overdonderd door de uitzinnigheid waarmee Het Grote Geweld Uit Het Noorden hier van zich laat spreken, kunnen we het enkel beduusd toegeven: voor één keer zijn de Franstaligen écht de baarlijke duivel.
