Do Make Say Think is altijd het kleine broertje van de grote
postrockgezelschappen geweest. Hun muziek is dan ook iets minder
snel binnen te happen dan die van de meeste groten. In
tegenstelling tot meer populaire bands als Mogwai en Explosions in the
Sky, gaan deze Canadezen de makkelijke tegenstellingen die het
meest bekende postrockgeluid uitmaken uit de weg: bij Do Make Say
Think geen plotse, sterke tempo- of volumewissels, wel een
behoorlijk traditioneel opgesteld arsenaal aan analoge klanken die
niet bestemd zijn om de luisteraar te overweldigen. Of toch, maar
op een andere manier: Do Make Say Think wil de luisteraar betoveren
en in een rustige, gelukzalige mood brengen. Veel heeft te
maken met de regelmatige keuze voor akoestische gitaren en het
gebruik van jazzinstrumenten. Het is niet voor niets dat
Constellation het niet over postrock maar over ‘epic ambient’ heeft
om hun muziek te omschrijven.
Met hun duidelijke jazzinvloeden zijn ze onvermijdelijk beïnvloed
door Tortoise, iets wat
gezien de geschiedenis van de postrock geen verrassing is. Bij hun
ontstaan in 1995 plukten ze vier woorden van de schoolmuren
waarbinnen ze repeteerden, met deze bijzonder groepsnaam tot
gevolg. Ze begonnen eraan met drie, namen er snel nog twee bij en
uit deze vijf bestaat Do Make Say Think vandaag nog steeds. Af en
toe nodigen ze wel eens iemand uit om op een hoorn te blazen of op
een vibrafoon te tokkelen en vooral live durven ze wel eens in
volume toenemen.
De fans van Do Make Say Think, en dat zijn er behoorlijk veel,
mogen op hun beide oren slapen: de vijfde langspeler ademt nog
steeds hun typische geluid uit en is zoals zijn voorgangers sterk
tot zeer sterk. Om er nog wat extra warmte in te verwerken, is
‘You, You’re a History in Rust’ bijna volledig opgenomen in twee
boerderijtjes. Voor het eerst zijn er ook vocals op een plaat van
Do May Say Think te horen. De tekst voor ‘A With Living’ mag dan
wel door dit vijftal uit Toronto geschreven zijn, hem zingen lieten
ze liever aan anderen over. In dit geval Akron/Family, niet
van de minsten. ‘A With Living’ is met zijn negen minuten de
langste excursie op dit album en het enige nummer waarin
betekenisvolle woorden voorkomen. Trage, warme klanken op
elektrische gitaar zijn belangrijk om het gemoed rustig te houden.
De vocals zijn aards, wat hees en passen perfect in de gloed van
die de song opwekt. Wanneer een banjo de nog tragere tweede helft
inleidt, waarin woorden het moeten afleggen tegen vocale klanken en
koperblazers het zuiderse gevoel versterken, is geen enkele
vrieskou bestand tegen deze solaire muzikaliteit. Van dezelfde
strekking is ‘A Tender History in Rust’, zij het een stuk minder
sterk. Do Make Say Think kapt de songs graag in twee delen en laat
ons hier een volledig akoestische tweede gedeelte horen waar een
kampvuurgevoel ons spontaan inpalmt, zeker als ze het ook nog eens
op een fluiten zetten.
Een stuk levendiger, eigenlijk één brok energie, is het
aanstekelijke ‘The Universe!’. De band heeft het ogenschijnlijk
goed met ons voor, want uit deze song spreekt een aanzienlijk
optimisme en geloof in vooruitgang. Een nummer dat je bij voorkeur
in je iPod zwiert voor je gaat fietsen. Je zal niet alleen vijf
minuten sneller op je bestemming zijn, je komt ook aan met een
glimlach op het gezicht. Wanneer je er liever een normale
pedaalslag op nahoudt, biedt het album genoeg mogelijkheden om
zacht weg te glijden, waaronder het korte maar effectieve ‘You,
You’re Awesome’, dat erin slaagt weemoed op te roepen zonder
pathetisch over te komen. Als laatste in een rijtje van voltreffers
stuiten we op ‘Herstory of Glory’. Verwacht geen melodieuze
hoogstandjes, maar raak versteld van het feit dat alles verdomd
goed in elkaar zit en voel het laagje genialiteit naar het einde
toe, wanneer een gitaar boven het ritme begint te zweven.
‘You, You’re a History in Rust’ is opnieuw een behoorlijk straffe
release in een rijtje van sterke platen en dat hoeft niet te
verbazen, want Do Make Say Think behoort tot de absolute top in dit
genre. In tegenstelling tot Explosions in the Sky zullen ze nooit
voor de late night show van Conan O’Brien gevraagd worden,
maar dat is dan ook de laatste van hun zorgen. Do Make Say Think
schrijft gewoon een nieuw hoofdstuk aan een indrukwekkend verhaal.
