Embraceable Records
2007
Deze jonge Grieks-Engelse maakte enkele jaren geleden haar
opwachting in het Londense nachtleven, alwaar ze met haar deuntjes
al snel de clubs kon laten volstromen. Met deze schare fans al
onder de arm wist ze de aandacht te trekken van enkele platenbonzen
en dus was het op de Britse eilanden al een tijdje uitkijken naar
haar debuutplaat. Hiervoor was er enkel de thuisopname ‘Snapshot’
om hen warm te houden, een EP-tje met enkele akoestische jazz- en
folknummers in het Engels en Grieks. Met deze eerste full release
is het echter tijd voor het grote werk, want in de studio kreeg ze
het gezelschap van Joe Boyd, die in het verleden al samenwerkte met
Nick Drake en Pink
Floyd.
Dat Athena Andreadis over talent beschikt, hoor je al bij de eerste
nummers op de plaat: haar stem is loepzuiver en ze kan deze vlot
over een groot deel van de toonladder laten glijden. Om haar
vocalen goed tot hun recht te laten komen, wordt dan ook een
eenvoudige instrumentatie voorzien. Tot zover geen vuiltje aan de
lucht, maar behalve een technisch foutloos parcours, valt er in den
beginne weinig te beleven. Tracks als ‘Recently Scarred’ vallen
onder de gevreesde categorie der easy listening en kunnen
daardoor helemaal niet aangrijpen, toch nog steeds de voornaamste
bedoeling van een dergelijk project. Bij ‘Inside Out’ gaat het
aandachtspeil dan toch de hoogte in en komen de verwachtingen
eindelijk uit: een lichte blues die beschrijft hoe een getekende
vrouw haar geluk in duisterder oorden gaat beproeven.
Doorheen de plaat blijven dergelijke lichtpunten opduiken. ‘Eden
(Garden State)’ brengt de vocale souplesse binnen een goede song
volledig tot zijn recht. Ook ‘Shades Of Grey’, het duet met Geoff
Martyn, is een uitschieter waarin Martyn Andreadis perfect
ondersteunt en op geen enkel moment gaat overschaduwen. De
waterachtige piano zorgt daarbij voor de finishing touch.
Met ‘Breathe Again’ wordt het album ook nog in schoonheid
afgesloten, maar deze fragiliteit is op de rest van de plaat zoek.
Met vier echte uitschieters is het spijtig genoeg net iets te veel
zoekwerk om de aanraders op te sporen. Andreadis gaat duidelijk op
zoek naar een tijdloze klasse, maar vervalt in deze pogingen al te
vaak in clichés. Hierbij produceert ze geen slechte, maar wel al te
vlakke songs die steeds rond dezelfde spil blijven draaien.
‘Wooden Horse’ steekt van wal als een aardige Fiona Apple
look-a-like, maar voor het refrein zoekt Athena’s stem hoogten op
die niet langer met de verloop van het nummer te verzoenen zijn en
zo weinig een weinig subtiel vertoon van haar mogelijkheden worden.
‘Running To You’ klinkt als het soort tearjerker die je
bij een serie a la ‘Dawson’s Creek’ zou verwachten, vooral dan nog
met de thematiek van een vrouw die zichzelf verraadt om bij die
begeerde man te geraken. “Running runing, when I’m running to
you, I am running away from myself“: het had poëtischer
gekund. De lyrics zijn dan ook vaak een serieus knelpunt en lijken
wel geboren te zijn in een obscuur hoekje van de Flair. ‘Pretty
Things’ vertelt het verhaal van een vrouw die enkel een pronkstuk
is voor haar man, die natuurlijk blind blijft voor haar innerlijke
waarde. ‘Green Eyes’ is dan weer een waarschuwing om niet te
verdrinken in een mysterieuze blik waarachter de ondergang schuilt.
‘All I See Is You’ spant de kroon door de vertelling van een liefde
die al relationeel geluk gevonden heeft in een dermate
geaffecteerde orkestratie te verpakken dat het gewoonweg pathetisch
gaat klinken. Kleine verhalen kunnen fantastische stof opleveren
voor een goede song, maar hier is het toch smachten naar een beetje
relativeringsvermogen of ironie.
Hoewel Athena hiertegen zelf een dam probeert op te werpen, is ook
‘Breathe With Me’ voornamelijk uiterlijke schoonheid geworden:
mooie stem, puike productie, maar geen verrassingen en weinig
inhoud. Vrijwel alle nummers liggen lekker in het oor, maar zijn te
snel vergeten. Een gemiste kans dus wanneer je op die enkele
hoogvliegers hoort waartoe Andreadis in staat is. Volgende keer
minder vertrouwen op een ervaren rot achter de toetsen en misschien
opnieuw de culturele achtergrond – Athena werd geboren in Engeland,
maar groeide in Griekenland op – verkennen om weer aan karakter te
winnen.
http://www.athenaandreadis.com
