Arctic Monkeys :: Who The Fuck Are Arctic Monkeys?

"Beschaafde energieke rockers met incidenteel een scherp kantje" schreven we over het, overigens uitstekende, debuut van Arctic Monkeys. Met uitzondering van een enkele misser maakten de tracks stuk voor stuk indruk. Het getuigt van talent, doorspekt met enige branie, om dergelijke catchy popsongs te schrijven op een leeftijd waar je doorgaans de luiers nauwelijks ontgroeid bent.

Normaliter doet de naam Arctic Monkeys geen belletje maar heelder klokkenspellen rinkelen. De enkelingen die beweren dat ze de klepel niet weten hangen, moeten dringend van hun imago van gecultiveerde postrockliefhebber af. Deze band heeft immers wereldwijde faam verworven dankzij zijn debuut, de snelst verkopende Britse plaat ooit. Vermenigvuldig dat nog eens met een fanschare die het kiespubliek van een doorsnee Vlaamse liberale partij ruim voorbijsteekt en je bekomt een succes zonder weerga. En dan te bedenken dat het allemaal begon ergens in een grauwe garage in Sheffield . Toegegeven, nu praten we de lui van de platenfirma naar de mond. Enkele kwatongen beweren immers dat de opmerkelijke opgang van het concept Arctic Monkeys eerder het resultaat was van een nauwkeurig georchestreerde internethype dan van jarenlang ploeteren in de marge.

Niet dat een dergelijke roddel ook maar ergens afbreuk doet aan hun muzikale capaciteiten. Hun eerste plaat, Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not, stond volgepropt met een hele resem aanstekelijke singletjes, met "When The Sun Goes Down" als uitschieter van formaat. Met een release eind januari ligt die plaat echter nog maar enkele maanden in de rekken. Toch kan de fan zich nu weeral verheugen op nieuw materiaal. Zuiver winstbejag of liefdadigheid vanuit de fel verguisde muziekindustrie? Wij wapenen ons alvast met een indrukwekkend arsenaal aan rotte tomaten.

Opener "The View From The Afternoon" klinkt erg bekend in de oren. De hitparadegevoelige garagerock trapt immers ook WPSIA, TWIN af, waardoor het hier gereduceerd wordt tot een leuke single met wrange nasmaak. Je kent dit nummer immmers al door en door. Hoofdschuddend — en lichtjes heupwiegend — door naar track twee. "Cigarette Smoker Fiona" is het equivalent van reguliere rock met een spontane vreugde-uitbarsting in het refrein. Een orginele riff erdoor geflanst, een goedgeplaatste break en voila, een uitstekend gitaarpopnummer. We zouden spontaan met ons gat staan schudden mocht het nummer wederom niet akelig bekend voorkomen. En inderdaad, dit is een van de tracks die je gratis en volledig legaal van het internet kan plukken. Met dikke kus van de ijskoude snotapen erboven op.

Gelukkig behoort "Despair in the Departure Lounge" nog niet tot het collectieve geheugen van de gemiddelde puber. Een ingetogen weeklagen dat onmiddellijk refereert aan die andere Britse band in hun slipstream, The Kooks. Een gelijkaardige vlieger gaat op voor "No Buses", pubertristesse met akoestische gitaar. Het lijkt of de Arctic Monkeys wanhopig trachten te bewijzen dat ze volwassener zijn dan ze ogen. En wonderwel, ze slagen hier ook in. De drie onuitgegeven tracks klinken oprecht en laten een nieuw geluid horen. Tijdens "Who The Fuck Are Arctic Monkeys?" horen we een band die aarzelend de stap naar volwassenheid zet. Geen flauw idee of de fans het gaan geloven, maar het energieke lijkt plaats te moeten maken voor het bedaarde.

Wij appreciëren het in elk geval wel, wars van enige neoliberale instelling. Deze ep is feitelijk gewoon een single, "The View From The Afternoon", aangevuld met nieuw materiaal dat naar meer smaakt. Op zo’n korte tijd een band horen evolueren naar een nieuw geluid dat toch nadrukkelijk terugkoppelt naar vroegere tijden, weerhoudt ons ervan dit als rip-off te bestempelen. Het schrijnende gebrek aan nieuw materiaal maakt dit plaatje echter enkel iets voor de fans of voor de beleggers. Die kunnen het ep-tje toch nog altijd handig verpatsen op Ebay over een jaartje of dertig. Zullen we ons dan Arctic Monkeys nog herinneren?

http://www.arcticmonkeys.com
http://www.arcticmonkeys.com
Domino

verwant

Rock Werchter 2023 :: Een blije kleuter in een nieuwe speeltuin

Ligt het aan ons? Is Werchter het een beetje...

Arctic Monkeys + The Hives + The Mysterines

17 juni 2023Emirates Stadium, Londen

In het kader van voorbereidend onderzoek voor Werchter trok...

Albums van het jaar 2022

The Smile :: A Light for Attracting...

Eindejaarslijstje 2022 van Philippe Nuyts

Globaal gezien wint elk jaar tegenwoordig een lelijkheidsprijs. De...

Eindejaarslijst 2022 van Jef De Ridder

Dit was voor mij geen jaar van de gitaar....

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in