Toen uw nederige dienaar de titel van deze schijf onder ogen kreeg,
dwaalden zijn gedachten af naar de schone blonde deernen die al
meerdere malen… ok, ik dwaal af. De Mens dus. Eén ding valt
alvast op aan deze cd. De Mens heeft bij het maken van deze plaat
gekozen voor een steviger geluid, en dat is een positieve
vooruitgang. Wie ooit een optreden van Frank Vanderlinden en de
zijnen bijwoonde, voelde snel het verschil tussen de dikwijls
rustigere cd’s en het gerock op het podium. Met ‘Blond’ wordt hier
komaf mee gemaakt. Het is geen harde plaat, maar ze swingt
beduidend meer dan het vorige werk. Opener ‘Kamer in Amsterdam’ is
voer voor de festivalganger, en werd dan ook als de eerste single
gelanceerd. Verder wisselen Vanderlinden en de zijnen af met
pareltjes als ‘Stay With Me One Time’, wat mij betreft een
klassieker in wording. Als u niet vrolijk wordt van dit album,
grijpt u best naar de pillendoos van uw manisch depressieve golden
retriever, of verbrandt u ritueel de laatste plaat van Sergio, dat
helpt u wel uit uw depressie. En nu naar de platenboer!
