Het vorige Leuven Jazz Festival was een van de eerste slachtoffers van de pandemie, want de start viel exact samen met de eerste lockdown. De negende editie ook overslaan was geen optie, en dus werd een online editie in elkaar gebokst. Die is onvermijdelijk iets compacter dan gewoonlijk, maar er doen zich weer wat buitenkansen voor.
De meeste aandacht gaat uit naar de ‘Opening Night’ (zaterdag 20 maart), want daarvoor wist de organisatie niemand minder dan Fred Hersch te strikken. Die imponeerde onlangs nog met coronaplaat Songs From Home, waarop hij zocht naar troost en schoonheid. Het leverde een typische Herschplaat op: verfijnd, introspectief, elegant. Het staat dus buiten kijf dat de pianist, een van de meest gelauwerde solo-performers van de voorbije decennia, zal tekenen voor een memorabel concert. Intussen goed om in het achterhoofd te houden: Hersch wordt de artist in residence van 2022.
De feestelijke avond heeft daarnaast nog drie concerten in de aanbieding. Het trio Cinema Paradiso (Kurt Van Herck, Eric Thielemans, Willem Heylen) zal samen met Jozef Dumoulin zijn tweede album voorstellen. Dat sluit naadloos aan bij de voorganger uit 2019 en is een hommage aan de legendarische jazzdrummer Paul Motian. Diens manier om materiaal compleet vrij en uniek te benaderen zit ook in de muziek van Cinema Paradiso, die aanvoelt als een elegante en organisch bewegende creatie van gelijkgestemde zielen met goed afgestelde voelsprieten.
Ook aanwezig: Antoine Pierre. Een paar jaar geleden nog de new kid on the block, maar intussen uitgegroeid tot een productieve, veelzijdige patron die duidelijk in een creatieve fase zit. Na avonturen met o.a. Urbex Electric brengt hij een deel van zijn tijd nu solo door. Onder de noemer ‘VAAGUE’ laat hij de resultaten horen. En dan is er een eerste ontmoeting tussen Nabou Claerhout en Lynn Cassiers. De naam van de eerste rolt al enige tijd over de tongen in jazzland. Het label ‘belofte’ is er vooral door haar leeftijd en voorlopig bescheiden discografie, maar ze is er helemaal klaar voor. Cassiers is een van de meest eigenzinnige en herkenbare stemmen in deze contreien, een artieste die als geen ander een heel eigen wereld afgebakend heeft. Benieuwd waar ze elkaar zullen treffen.
De weelde zet zich een dag erna verder. Too Noisy Fish, ongetwijfeld een van de boeiendste Belgische jazztrio’s van het moment, viert dan zijn tiende verjaardag. Dat gebeurt met een XL-bezetting. Daarin niet enkel Dimitri Verhulst, met wie de band als eens een project had, maar ook goed volk als Bart Maris (trompet), Bruno Vansina (sax), Philip De Jager (percussie) en DJ Grazzhoppa (draaitafels). Wàt er precies staat te gebeuren, geen idee, maar je kan er vergif op innemen dat regeltjes, labeltjes en maniertjes het zullen ontgelden en dat er iets nieuws zal ontstaan. En dat is waar het om te doen is. Op 27 maart volgt er dan weer een concert van pianiste Eve Beuvens, die zich de voorbije jaren ontpopte tot een ijzersterke soloperformer die een mooie balans zoekt van traditie en een individuele insteek.
Leuven Jazz valt normaal ook op met een hele reeks kleine(re) evenementen (films, huiskamerconcerten etc.) doorheen de stad. Dat aanbod is nu natuurlijk beperkt, maar met een viertal beiaardconcerten onder de noemer ‘Swinging Bells’ is er toch weer een unieke toevoeging aan het klassieke festivalgegeven. Drie beiaardiers zullen de binnenstad doen swingen: Gershwin, Toots, latin jazz, Ellington, Django, het zit er allemaal in. Je kan ervoor op een bankje gaan zitten in Leuven of voor je laptop. En tenslotte is er nog de B-Jazz international Contest, voor de gelegenheid met concerten van de voorbije vijf winnaars. Vijf zaterdagen, te beginnen vanaf 27 maart. En daarmee gaat het festival eigenlijk door tot 1 mei, vanaf wanneer – hopelijk – de eerste ‘echte’ concerten kunnen plaatsvinden. Tot het zover is weet je dus wat te doen.
Voor de openingsavond (10€) en het concert van Eve Beuvens (7€) betaal je een bescheiden som, al de rest is gratis. Meer info over het programma HIER.
