Grimes brengt pas volgend jaar Miss Anthropocene uit, maar het anonieme muziekproject Kunstroover brengt nu al een indringende filosofische bespiegeling uit over de relatie tussen mens en dier.
Geen idee wie er achter Kunstroover zit nochtans, aangezien de artiesten zich in een anonimiteit hullen waarmee ze zich in de traditie van andere muzikale beeldenstormers als Burial plaatsen. Artistiek gezien hebben de Kunstroover echter weinig van doen met de dubsteppionier. Eerder sluit de muziek aan bij de nineties-revival die onder andere de Buffalo schoenen opnieuw introduceerde. Waar het nummer eerst nog wat voortkabbelt als een Vlaams beekje, barst na een kleine minuut de nachtelijke rave echt los. Voor je de loodzware, repetitieve bassen gewoon kan raken, legt Kunstroover de muziek weer neer. Om daarna middels een slimme olifantensample het feestje weer in gang te steken. Deze dynamiek houdt de nachtelijke spanningsboog in stand.
Nog indrukwekkender is hoe het nummer, ondanks haar stoeiend karakter, via politiek geïnspireerde samples tekstueel toch essentiële vragen weet te stellen over schoonheid, kunst, en wat er met ons belastinggeld gebeurt. Deze samples en bijbehorende videoclip, die mens en dier op hetzelfde niveau zetten en daarbij aansluiten bij recente ideeën van Bruno Latour en andere denkers die ons bestaan in het antropoceen ontleden, maken dit gesamtkunstwerk helemaal af. “Subsidieslurf” is de condition humaine gefileerd op een bedje van staalharde elektronica. Kunstroover heeft met andere woorden een indrukwekkende debuutsingle afgeleverd!
