Er is wellicht geen enkele garagegroep op de hele aardkloot die al voor zo veel verschillende labels platen heeft gemaakt als de Engelse groep The Embrooks. Dig The Fuzz Records, Bomp Records, Sympathy For The Record Industry, Monkey Boy, Pow!, Circle… Er lijkt geen einde te komen aan de ellenlange lijst. Gelukkig weerhoudt dat The Embrooks er niet van met de dubbelaar 45’s & High Times een poging te ondernemen hun meest relevante songs samen op plaat te zetten.
The Embrooks is een bont maar elegant gezelschap: met een Italiaanse dokter als zanger/gitarist, een poëet als bassist en een knappe, vurige vrouw achter de drums, hebben ze sowieso al een uitstraling waar veel groepen alleen maar van kunnen dromen. Tel daar de imposante discografie — die midden jaren negentig begint — bij, en u komt uit bij een groep die het eigenlijk al veel te lang met veel te weinig aandacht moet stellen.
De muziek van The Embrooks bevat vooral veel echo’s uit de jaren zestig, waardoor de groep zijn tijdperk eigenlijk volledig misloopt. De groep brengt lang uitgetrokken, psychedelische maar melodische songs, waar de luisteraar een hele kluif aan heeft. De covers op 45’s & High Times, waaronder "Think About It" van de Yardbirds, "You Can Be My Baby" van de Red Squares en "Me, You And Us Too" van de Small Faces liegen daar niet om. Daarnaast leveren de 21 eigen songs op de plaat het bewijs dat de groepsleden zelf ook geen gebrek aan songwritercapaciteiten hebben.
Dat de songs van The Embrooks qua sound vrij dicht bij elkaar liggen, zou u als een minpunt kunnen beschouwen, maar houdt u er dan ook rekening mee dat elke song op zich genoeg hitkracht heeft om de playlists van een sixties-radio te vullen? The Embrooks coveren songs van de groepen die ze goed vinden, maar zijn met hun repertoire ook een groep die iedere zichzelf respecterende sixties-garageband graag zou willen coveren. Wij vroegen ons bijvoorbeeld spontaan af hoe The Byrds of Paul Revere & The Raiders of The Box Tops songs als "But I Didn’t Know Him" en "Where Were You?" zouden vertolken. Iets wat natuurlijk per definitie onmogelijk is aangezien deze groepen al lang niet meer bestaan, maar zeg nu zelf: hoeveel hedendaagse groepen doen dezelfde vraag in uw verbeelding opborrelen?
45’s & High Times is een interessante compilatie omdat de plaat bevestigt dat de groep erin slaagt over de gehele lijn superieur te klinken. Dat de songs van het eerste luik Singles & Sampler Trax van negen verschillende platen komen, hoor je zelfs niet, kwaliteit is een constante. Dat zorgt ervoor dat Singles & Sampler Trax je net als de studioplaten meer de indruk geeft dat je een échte plaat hoort in plaats van een compilatie. Dat zorgt uiteraard voor veel luisterplezier, maar zegt ook meteen veel over de grote voorraden sterk songmateriaal van The Embrooks.
Wie daar na Singles & Sampler Trax toch nog aan durft te twijfelen, komt in het tweede luik Radio Sessions wel schaakmat te staan. Deze plaat bevat exclusieve livetracks, waarvan er slechts twee van de twaalf ook op Singles & Sampler Trax staan, maar ook deze kunnen qua niveau allemaal prima op zichzelf staan naast de verzameling singles en promosongs van de eerste plaat.
45’s & High Times is een pracht van een plaat, waarin je The Embrooks door en door leert kennen. De plaat geeft ook de indruk dat de groep gewoonweg niet kan tegenvallen. Dat is het doel van een plaat als deze, en als dat doel wordt bereikt, is de plaat per definitie al geslaagd. Wie dus zelfs maar een beetje van sixties-garage houdt en nog niets van The Embrooks in huis heeft, is bij deze gewaarschuwd en weet dat hij met 45’s & High Times al zijn voordeel kan doen.
