We gunnen het u van harte om de Super Furry Animals te ontdekken. We deden het zelf vier jaar geleden toen de single "Juxtaposed With U" na een eerste ’Que?’-gevoel onze zomer wist op te luisteren. Twee groepsalbums, een Best Of en een solo-album van de zanger later, is ons enthousiasme alleen maar gegroeid. Met het uitstekende nieuwe album Love Kraft onder de arm en een koud wordende pot mosselen voor zich, verschafte zanger Gruff Rhys graag extra uitleg bij de wondere wereld der Super Furry Animals.
enola: Ik had eerlijk gezegd nog geen nieuw album verwacht. Het is nog niet zo lang geleden dat je een solo-album uitbracht en vorig jaar leek de Best Of een rustpauze in te luiden. Hadden jullie een onverwachte aanval van creativiteit?
Gruff Rhys:"We hebben inderdaad pas een collectie singles uitgebracht. Dat bleek toch wat vervelend te zijn omdat we Love Kraft niet direct konden afwerken en uitbrengen. De opnames van Love Kraft dateren al van juni vorig jaar dus het album is in feite al veertien maanden klaar maar het bleef dus wat in de achtergrond hangen. Daardoor moest ik ook weer wat wachten met het uitbrengen van mijn solo-album dat ook al een hele tijd klaar lag."
"We beleven inderdaad een geschift creatieve periode, ook omdat zowat alle groepsleden intussen zelf nummers schrijven. Cian, onze toetsenist, brengt bijvoorbeeld in november een album uit met zijn eigen groep, Acid Casuals. Hij heeft al eerder enkele minimal techno solo-albums uitgebracht. Zijn nieuwe album is echter wat organischer. Hij is er al tien jaar aan bezig. Cian heeft zoveel goede ideeën dat hij waarschijnlijk nog heel wat solo-dingen zal maken. Dat is helemaal niet erg. Ik vind dat zelfs logisch, want je moet zoveel muziek maken als je kan. We zijn allemaal ontzettend geobsedeerd door muziek en het leven is zo kort, weet je wel. (lacht) We doen dus onze uiterste best om alles opgenomen te krijgen. We hebben een beetje zitten nadenken over andere bands die veel muziek produceren in allerlei vormen en onze favoriet is de Wu Tang Clan. Zij brengen groepsalbums uit, maar hebben ook ontzettend veel solo-projecten."
enola: Jullie vorige album, Phantom Power, heeft een heel andere sfeer dan Love Kraft. Met dit album lijkt een nieuw tijdperk voor de Super Furry Animals te zijn begonnen, maar je zegt net dat het nieuwe album al lang klaar was, dus dat is misschien een verkeerde indruk.
Rhys:"Een belangrijk verschil is bijvoorbeeld dat het openingsnummer, "Zoom!", zeven minuten duurt en het tweede nummer ook al vijf. Er staan nauwelijks three minute popsongs op Love Kraft, terwijl we vroeger moeilijk boven de drie minuten uitkwamen. Het eerste nummer van ons eerste album duurt maar anderhalve minuut. In het verleden hielden we het graag kort en poppy. We hebben ook dergelijke nummers opgenomen voor dit nieuwe album, maar ze er niet opgezet. Misschien gaan we in de toekomst weer korte popsongs maken, maar voorlopig even niet. We proberen er wel voor te zorgen dat elk nieuw album een aparte persoonlijkheid heeft en daardoor ook een reden heeft om te bestaan. Anders is het weer gewoon een nieuw Super Furry Animals-album. We willen dat elk album op zich staat in een soort eigen vacuum."
enola: Wat is voor jullie dan de eigenheid van Love Kraft?
Rhys: "Het is een kans geweest om elk groepslid in het schrijven te betrekken en hun talent te laten ontwikkelen. In de songs die ik schrijf heb ik het veel over de populaire cultuur en politiek en zo. Ik schrijf ook wel eens wat persoonlijker of emotioneler, maar Cian doet dat nog veel meer. We hebben geprobeerd om een album te maken dat niet enkel tekstueel introspectief is, maar ook muzikaal. Het sluit niet aan bij elektronische muziek en niet direct bij popmuziek, het is een vrij geïsoleerd ding. Gewoon vijf gasten in een kamer die muziek maken en uitzoeken hoe ze zoal zouden kunnen klinken als groep na twaalf jaar toeren. Op een vrij subtiele wijze leek het alsof we probeerden het wat minder kunstmatig te maken door niet langer dít als ELO en d´t als tropicana te doen klinken. We zaten gewoon te spelen in de studio en ontdekten hoe we als Super Furry Animals na al die jaren klinken. Dat was best een leuke ontdekking. (lacht)"
enola: Misschien dat het album daarom ook wat coherenter klinkt dan vroeger? Er zit minder gekte in, minder rare instrumenten en de songs worden niet opeens helemaal omgegooid zoals op bijvoorbeeld Rings Around The World al eens gebeurde.
Rhys: "Absoluut, en in die zin is het misschien een serieuze schok bij de eerste beluistering. (lacht) Het is geen voor de hand liggend album, want er is niets dat je direct bij het nekvel grijpt. "Lazer Beam" misschien nog een beetje, maar dat nummer hadden we bijna van het album gelaten omdat het net daarom de vreemde eend in de bijt is."
"Om maar iets te zeggen: "Zoom!" duurde oorspronkelijk twintig minuten. (lacht) We hebben toen wel even gevloekt en ons afgevraagd waar we precies mee bezig waren."
enola: Ik heb het nummer van het Britse muziekmagazine Mojo bij, waarin Love Kraft besproken staat, en enkele pagina’s verder hebben ze het er over dat binnen tien jaar Super Furry Animals waarschijnlijk als een van de echte originele bands uit het Britpoptijdperk beschouwd zal worden. Is dat een compliment, of vind je het toch niet zo leuk om als Britpopper gezien te worden?
Rhys: "Dat is zeker een gigantisch compliment. Heel die Britpopperiode was een rare tijd voor ons, want we haatten het nationalisme en vlaggengezwaai dat errond hing. Muziek heeft niets met landen of nationale gevoelens te maken. Het ideaal is om niet met dat soort politieke identiteit bezig te zijn, maar gewoon muziek te kunnen maken. In die periode was dat niet zo eenvoudig. Er was toen een hoop erg conservatief klinkende muziek te horen, terwijl wij luisterden naar hiphop, dance, klassieke rockmuziek en punk. Heel wat bands waren in die tijd tegen dance en hadden het over rock-’n-roll als toekomst van de muziek. Dat is natuurlijk totale bullshit. Het was zo’n verschrikkelijk conservatieve en bekrompen scene dat we probeerden verder te kijken. De Britpop heeft ons ook een hoop geweldige bands opgeleverd maar als stroming was het ons zowel muzikaal als politiek te conservatief."
enola: Was het ook niet in die tijd dat jullie een akoestisch album volledig in het Welsh uitbrachten?
Rhys: "Je bedoelt waarschijnlijk Mwng, dat we in 2000 opgenomen hebben toen de hele Britpophype toch al overgewaaid was. Welsh is onze moedertaal, dus we dachten ook eens een album in die taal op te nemen. We hebben er overigens niet mee getoerd in Wales omdat we die taal om puur muzikale redenen gebruikten en we vooral wilden vermijden dat het als een politiek statement gezien werd. Opdat we zeker niet de spil van een nationalistische beweging zouden worden, zijn we met dat album enkel in Amerika en Japan op tournee geweest (lacht). In die landen begrepen ze zeker niets van wat we zongen, maar wel de muziek en zo werd de zang een deel van de muziek en geen politiek of cultureel iets."
enola: Dat doet me denken aan de bedoeling van het verzonnen Hopelandish waar Sigur Ros soms in zingt.
Rhys: "Ja, maar we denken eigenlijk niet zo na over die dingen. We doen ze omdat het goed voelt en achteraf denken we er dan over na en begrijpen we waarom we ze gedaan hebben. We werken vrij instinctief."
enola: Het artwork op jullie albums en website is steeds zeer herkenbaar en lijkt een Super Furry Animals-wereld voor te stellen. Zit er een politieke visie of betekenis achter die tekeningen? Hoe zie je een Super Furry Animals-wereld?
Rhys: "We hebben altijd geprobeerd om utopische popmuziek te maken. In Utopia zou onze muziek populair zijn (lacht). We proberen een muzikaal Utopia te creëren. (pseudo-stoned)It looks beautiful, you know. (lacht) Het is waarschijnlijk een eiland."
enola: En er leven vreemde psychedelische wezens…
Rhys: "Neen, iedereen is er welkom. Vreemde psychedelische wezens, maar vooral ook iedereen die zin heeft om bij ons te komen leven. Dat is zo ongeveer de idee achter Love Kraft: het Super Furry Animals-mothership dat de Aarde zal verlaten, maar iedereen is welkom om mee te vliegen. Halverwege "Lazer Beam" zegt een vrouw: ’We will conquer Utopia in space chariots’, wat uiteraard complete nonsens is. (lacht) Maar de realiteit is dat het land waarin we leven in oorlog is met Irak en dagelijks onschuldige mensen doodt. En dan spreken we over een regering die het linkse veld voorstelt in de UK. De andere partij is dus nog erger. Ons land lijkt met andere woorden een soort politieke grap te worden naar Amerikaans voorbeeld. Het maakt niet uit wie aan de macht is, want het is allemaal slecht. (lacht) De enige manier waarop we hiermee konden omgaan op ons album was allerlei fantastische en absurde scenario’s verzinnen om de boel te veranderen."
enola: De politieke boodschap is op Love Kraft veel minder opvallend aanwezig dan op Phantom Power, maar ze is er dus wel? Het nieuwe album klinkt ook een stuk vrolijker en minder militant dan het vorige.
Rhys: "Er is zo ontzettend veel klaagmuziek, en het is ook gemakkelijk om het soort muziek te maken dat gewoon klaagt en geen antwoorden geeft. Wij hebben eens nagedacht over mogelijke antwoorden. Ons antwoord is dus dat een gigantisch moederschip — het Love Kraft — landt op Cardiff en het langzaam verplettert. De aliens komen uit het schip en schieten met lasers op mensen waardoor ze gezond en hyperintelligent worden. Dat schip gaat dan de hele wereld rond om iedereen beter en gelukkig te maken. Dat is uiteraard idioot en het zal nooit gebeuren, maar we probeerden de hele boel nu eens positief te bekijken. Anderzijds zegt het ook veel over hoe slecht de situatie nu eigenlijk is. In "Frequency" zitten een hoop letterlijke citaten uit speeches van Tony Blair. Dat nummer gaat over moeilijkheden in een maatschappij waar sommige mensen heel veel hebben en anderen heel weinig, en over de polarisatie die daaruit voortvloeit. Als je goed kijkt op de albumhoes, zie je het licht van het dalende ruimteschip, maar je ziet het schip zelf niet. We hebben ook veel Funkadelic geluisterd en hun video’s bekeken, wat waarschijnlijk heel wat verklaart. (lacht) De invloed van George Clinton en zijn mothership of funk is ook wel aanwezig. We hebben ook speciale kostuums laten ontwerpen voor onze optredens. Als het licht juist staat, zien we eruit als radioactief materiaal. Ze zijn metaalachtig blauw, maar als de lichtman ze aanzet dan zien we er fluorescerend groen uit. (lacht)"
enola: Wat stellen de wezens op de hoes voor? Ze zien er nogal Brits uit.
Rhys: "(lacht) Ja, de stiff upper lip enzo. Volgens onze ontwerper zijn het oude beelden die door de aliens 3000 jaar geleden zijn achtergelaten bij hun laatste invasie. Het zijn beelden die langzaam omhoog komen uit de rotsen en als ze er helemaal uit zijn, werken ze als een soort raketten om naar het moederschip te vliegen, vermoed ik. (lacht)"
