Van vrijdagavond tot maandagochtend loos gaan in een techno- of elektroclub; nergens kan men dat tegenwoordig beter dan in Berlijn. En de daar ontstane deuntjes van James Welch lijken voor een bunch hipsters uitermate geschikt om een na een wilde nacht op te chillen.
Dat de Brit zijn biezen pakte om net in de Duitse hoofdstad de E.P. Tourist op te nemen, is niet zo verwonderlijk. Klaus Schulze en Tangerine Dream zetten er immers de bakens uit voor generaties van elektronische muziek en The Berlin School of Electronic Music is sinds de seventies een bijenkorf van creatievelingen die de fond legden voor ambient en trance.
Lege warehouses‘ sound systems spuiden tijdens Welchs zomerse verblijf ongetwijfeld erg innovatieve dance en dat heeft invloed op het plaatje. De assemblage van djembé’s, bongo’s, field recordings en bedroom electronics levert immers een kwartet knisperende elektronicanummers op.
Zo lijken “Platz” wriemelende baslijn en de gezapig voortkabbelende percussie in de eerste helft van het nummer opgenomen in de keuken van één van Kreuzbergs Chinese restaurants om vervolgens, als een lotus dat uit diens wortelstok groeit, open te bloeien. Verder maken straatgeluiden, fonkelende special effects en de op een zachte krautrock-cadans dobberende percussie van “Carnival” een fijn, Gold Panda- alike wiegeliedje.
Om de E.P. Sleeper op te nemen trok Welch opnieuw naar Engeland en samen met die verhuis maakt de organisch aandoende zachtheid van Tourist plaats voor een meer nachtelijke, grimmigere ambiance . Niettemin mag er op de dwingende beat, hakkelende synths en distorted oohoo’s van “Potential” voor het eerst gedanst worden en ook het David Holmes-esque “Punch” zal het ongetwijfeld goed doen in de Berghains dezer wereld. Maar daarna is het vet van de soep; zoals de andere tracks zijn er weldegelijk dertien in een dozijn.
Hoewel het contrast tussen de twee E.P.’s ons intrigeerde en zeker Tourist , tussen al dat dat dancegeweld, in eerste instantie fris in de oren klonk, mist deze release toch een eigen smoel en de nodige panache om boven de middelmaat uit te stijgen. Volgende keer beter.
