Relapse, 2011
Rough Trade Benelux
‘Cursed’ is als een schilderij van Hieronymus Bosch. Prachtige
techniek, maar onaangenaam om lang mee geconfronteerd te worden.
Gelukkig weten de Finnen van Rotten Sound zelf ook wat de
uitwerking van hun grimmige grindcore is. De zesde langspeler duurt
krap een halfuur en dat is absoluut voldoende. Maar versta ons niet
verkeerd. Wie het werk van de schilder kent, weet dat hij, naast
alle uitgestraalde negativisme, naar een prachtig werk staat te
kijken. Zo is het ook met ‘Cursed’. Het is een zegen dat de plaat
niet al te lang duurt, maar dat komt puur door het negatieve gevoel
dat hij uitstraalt. De muziek zelf is een knap staaltje vakmanschap
en zowat het sterkste dat er momenteel in het genre aangeboden
wordt. Voor mensen met sterke oren en een sterke maag is dit pure
kunst.
Het onderwerp van deze bizarre kunst is een serie vloeken die de
mensheid tot zijn ondergang verdoemt. Egocentrisme, uitbuiting,
ijdelheid en angst zijn enkele voorbeelden van deze vloeken. Zanger
en tekstschrijver Keijo ziet wat er misloopt in de wereld binnen in
onszelf zitten. Door enkel aan eigenbelang te denken en daardoor
elkaar slechts te helpen als dat goed uitkomt, duwen we eenieder
het graf in. Geen onderwerp voor optimisten dus. Gelukkig voor hen
zijn de geschreeuwde teksten amper verstaanbaar. Aan de ene kant is
dat spijtig, want de lyrics vertonen een sterk poëtisch karakter.
Aan de andere kant is het echter misschien maar best, als je nog
enige vrolijkheid wil behouden. De albumcover sluit zich perfect
aan bij het hele idee van vervloeking. Krab het buitenste laagje
schone schijn van de mens af en je krijgt een rottende ziel
gepresenteerd. Vrij onsmakelijk, maar effectief.
De verwoestende slagkracht van deze zesde plaat wordt nog
versterkt doordat pauzes tussen de nummers overbodig werden
bevonden, zodanig dat u er geen idee meer van heeft waar de ene
song eindigt en de volgende begint. We krijgen één brok agressie
zonder grenzen. Enkel wie de boel goed in de gaten houdt en het
scherm van de iPod op cd-speler ziet verspringen, ontdekt de
afzonderlijke beukpartijen. Eenmaal dat het geval is, volgt de
conclusie dat de vermorzelende grind van deze band best veel
variatie te bieden heeft. ‘Declare’ heeft bijvoorbeeld enkele
slepende doomstukken in huis. ‘Hollow’ is één van de meest
meeslepende tracks qua ritme en gevoel. Natuurlijk ontbreken
nummers vol blastbeats zoals ‘Plan’ en ‘Power’ evenmin,
toch wel hét grote kenmerk van grindcore. Rotten Sound mag tevreden
zijn met het drummonster achter hun kit. Zonder sterke drumbasis
zakken vele van deze composities als een pudding in elkaar.
Naast de diversiteit van de nummers, gaat het tempo op de juiste
tijden lichtjes naar beneden. Net voor je helemaal laveloos gebeukt
wordt door de blastbeats, laaggestemde bas en gitaar met
een schreeuwerig zangsausje erover, komt er een ‘rustpunt’: een net
iets minder afpeigerende portie lawaai dan even daarvoor. Op die
manier krijgen we hier een grindplaat voorgeschoteld die je in één
ruk kunt uitzitten, toch geen evidente prestatie. Deze formatie is
een klasbak binnen het genre: dat hebben ze met ‘Cursed’, na de
vorige topplaat ‘Cycles’, opnieuw bewezen. De spontaniteit bij de
opnames werpt opnieuw zijn vruchten af. Meestal wordt er verder
gebouwd op de allereerste take van een nummer, in plaats van alles
steeds opnieuw op te nemen. Het zorgt voor de rauwe sound die dit
plaatje zo lekker smerig maakt. ‘Cursed’ biedt geen luistervoer
voor gevoelige zieltjes, wel voor de abstracte kunstliefhebber.
Rotten Sound treedt op 15 april 2011 op in Trix
(Antwerpen).
