Wij, Belgen, zijn de laatste jaren bedreven in het smeden van kwalitatieve pianopop. Getuige daarvan zijn de onverdeelde successen van pakweg Sioen of An Pierlé. Zitten we dan nog te wachten op een dergelijk initiatief? Toch wel, op Rheen bijvoorbeeld.
Rheen is de groep rond singer-songwriter Hannelore Bedert, die in 2001 solo begon. Het duurde echter niet zo lang vooraleer het meisje met de piano zich begon te omringen met andere instrumenten (inclusief mensen die ze kunnen bespelen). De kern van dit project blijft echter Hannelore’s stem, een solide basis die staat als een huis. Alle teksten en muziek schrijft ze trouwens zelf.
Het album Days Ago is niet de eerste muzikale vrucht van Rheen. In 2003 verscheen al de demo Cold Comfort. Dit plaatje bevatte een collectie intieme songs, waaronder een prachtige interpretatie van Radioheads "High & Dry". In vergelijking met de demo is Rheen op Days Ago meer een ’band’ geworden. De aanwezigheid van een drummer geeft meer dynamiek en ook de samenzang zit goed in elkaar.
Days Ago is een schijfje geworden met zes nummers op. Dat is niet veel, maar wat we geserveerd krijgen komt wel uit een goede keuken. "Does it feel good" breekt het ijs met een herkenbaar refrein dat wat aan Counting Crows doet denken. Vervolgens komt "Woman, waarin Hannelore zingt "And it’s not that it’s not worth it / You’re just in need for more / Well did you forget about me? Well I’m still here", met een stem die zelfs een eskimo kippenvel bezorgt.
Een warm contrabasgeluid zet "Long Way Down" in, een song die halfweg een geslaagde jazzy richting inslaat. Tijdens "Icarus" ruilt Hannelore haar piano voor een gitaar en worden zang en backing vocals tot een meeslepende melodie gevlochten. "Says she feels like Malibu / Cheap and expensive at once", zo opent "Malibu", waarin viool een dialoog met piano aangaat. Het opnieuw naar lichte jazz ruikende "Drink" maakt een veel te snel einde aan dit plaatje. We zouden er inderdaad bijna naar de fles grijpen, maar de repeat-knop brengt soelaas.
Bedert won niet zo lang geleden twee singer-songwriterfinales in Nederland en haalde in 2004 met Rheen al eens een finaleplaats bij het goddeau-demoproject. Als u het ons vraagt gaan we hier in de toekomst dus –terecht—nog van horen. Ondertussen beschikt de groep ook over materiaal in de taal van Hendrik Conscience. Er zouden plannen zijn om ook dat aan cd toe te vertrouwen. Laat maar komen, de Lage Landen zijn er klaar voor.
