In een twintigtal episodes reist enola de wereld rond. Kriskras de wereldbol doorkruisend, belichten we een selectie muziek die aan zelf te bepalen prijs kan gedownload worden op nobele websites als Bandcamp en Freemusicarchive: een twee- à driewekelijkse selectie van twijgjes uit de internationale wildgroei aan kleine releases. Tiende etappe van onze reis: Argentinië en Chili.
Een etappe aan Brazilië wijden en dan later niets over Argentinië zeggen: in Zuid-Amerikaanse culturele geopolitiek is dat not done. Niet onterecht ook, want wie de Iguazu-watervallen oversteekt naar het zuiden, komt opnieuw een bijzonder rijke muzikale cultuur tegen. Er is natuurlijk de alomtegenwoordige tango, de prachtige filmmuziek van Gustavo Santaolalla en de uitgepuurde folk van nationaal icoon Atahualpa Yupanqui, maar er broeit ook heel wat boeiends bij jongere generaties. Aan de overkant van de Andes vinden we dan weer Chili, tevens gezegend met een rijke muziektraditie én met een resem sterke jonge bands. Recent heeft het land met Föllakzoid zelfs een band die redelijk goed lijkt doorgebroken te zijn in het Westen binnen een nochtans weinig evident genre (krautrock). Bij deze nog vijf selecties uit beide landen die bredere erkenning verdienen.
46. Universildo
Een van de populairste genres doorheen geheel Latijns Amerika is de zogenaamde electro cumbia, waarbij volkse instrumenten en ritmes aan elektronische beats en synths worden gekoppeld. Een van de koplopers binnen die scene is de Argentijn Pedro Canale, beter bekend als Chancha Via Circuito. Universildo is een experimenteel zijproject dat in plaats van de electro cumbia sound van zijn hoofdproject een trager, sfeervol, sterk door downtempo beïnvloed geluid laat horen. Luces del Aire (2009) weet doorheen vijf songs alvast een rijk geluidslandschap op te bouwen dat doet uitkijken naar meer. Wie echter meer wil zal zich naar Canale’s (tevens uitstekende, maar niet gratis downloadbare) hoofdproject moeten wenden, want buiten deze ene ep en enkele verdwaalde remixes heeft de man niets meer uitgebracht als Universildo.
47. Piedra
The Guardian mag nog zo van de toren blazen dat de Belgische noiserock-scene van wereldniveau is, het is niet bepaald een uitzonderlijk fenomeen voor wie zijn blik effectief wat naar de wereld richt. Piedra, afkomstig uit het idyllisch aan de voet van de Andes gelegen Mendoza, toont dat mooi aan: de instrumentale in stonersaus gemarineerde noiserock van dit viertal is vuil, lawaaierig, gezegend met voortvarende grooves, en rondt continu boeiende bochten. Opener “Bátmatan” houdt ons bijvoorbeeld een goeie vijf minuten lang op het puntje van onze stoel, schipperend tussen vurig vlammende punk, trage naar sludge neigende opbouwstukken en hysterische noise-uitspattingen. Dat gaat dan nog zeven nummers door op Las nuevas águilas, met nummers die barsten van de goeie ideeën, zonder ook maar ergens aan kwaliteit in te boeten. Volstrekt onbegrijpelijk dat dit uitstekend spul zo compleet obscuur is.
48. Fede Jaramillo
Canción, zowat de Spaanstalige tegenhanger van het Franse chanson, is nog zo’n mateloos populair genre doorheen Latijns Amerika. Net zoals in de Franse context schipperen artiesten binnen het canción-genre echter alle kanten uit, van rechttoe rechtaan pop tot eigenzinnige singer-songwriters die muzikaal heel wat meer te bieden hebben. Fede Jaramillo (tevens uit Mendoza) kan zonder twijfel in die laatste categorie thuisgebracht worden: de man begeleidt zichzelf behendig op gitaar en de rijke arrangementen zorgen er vaak voor dat de muziek opvallend mooi openbloeit. “Hoy Seré”, openingstrack van ‘s mans eind vorig jaar uitgebrachte debuutplaat Horas Antes is daarvan een perfect voorbeeld: een melancholische klarinet windt zich rond Jaramillo’s gitaarspel terwijl percussie een broeierig landschap creëert waar de stem als een eenzame wind doorheen kan waaien. Het doet aanvankelijk wat denken aan het oudere werk van Tunng, maar dan zonder de electronica en vanuit een andere folktraditie.
49. Pontiacs
Aanvankelijk lijkt het Chileense Pontiacs weinig nieuws te brengen in de hele neo-psychedelica golf. Maar dan, anderhalve minuut ver in openingstrack “Constellations”, introduceert de band plots een onsterfelijke melodie en weet je dat dit een blijvertje is. Het zijn dergelijke momenten die van Atacama Dreaming een uitstekende psychplaat maken, eentje die de perfecte soundtrack zou vormen bij een road trip door het uitgestrekte Chileense landschap (een beeld dat ze natuurlijk zelf in de kaart spelen met de foto’s op hun Bandcamppagina). De klanken van fuzzgitaren en wollige orgeltjes die vaak zo uit laten jaren zestig lijken getransporteerd helpen daar natuurlijk erg bij: spaced out taferelen uit films met Grateful Dead-soundtracks dringen zich haast automatisch op. Ons niet gelaten, als de muziek zodanig kwalitatief is zijn we niet vies van een fijne nostalgietrip.
50. el diAblo es un magnífico
Nog een Chileense band om af te sluiten. El diAblo es un magnífico weet niet goed te kiezen tussen math rock, post rock, folk, kraut en noise, en doet dan maar een beetje van alles in een lekker rommelige lo-fi aanpak. Ondanks de muzikale schizofrenie, weet de band hier toch moeiteloos te boeien, met intelligente arrangementen, vloeiende verschuivingen en ophitsende ritmes. Begint opener “Chamizo (Nazi Folk Fuck Off)” nog als met folk flirtende krauttrack, dan muteert het in het midden naar een door percussie aangedreven sambagroove terwijl de andere bandleden er hypnotische melodielijnen en drones rond draperen. Het doet in de verte wat denken aan Tortoise en Stereolab maar ondubbelzinnige invloeden vastleggen is haast onmogelijk. Hypnose en trance zijn ook elders kernelementen, zeker in de langere tracks “Asunción y caída de las ruinas suspendidas” (psychedelisch dreunende rock) en “Chivito negro de cinco patates” (dubby experiment). Slechte bandnaam, uitstekende muziek.
Lees ook onze vorige etappes:
Eerste etappe: Turkije
Tweede etappe: Frankrijk
Derde etappe: Brazilië
Vierde etappe: Zuid-Afrika en Namibië
Vijfde etappe: Polen
Zesde etappe: Spanje
Zevende etappe: Pakistan
Achtste etappe: Rusland
Negende etappe: Egypte en Soedan
