Rond de eeuwwisseling leek het erop dat men het infuus met jong, nieuw talent bij het Warp label had stilgelegd. De fratsen van !!!, Jamie Lidell en Jackson & His Computerband hebben echter korte metten gemaakt met dat vermoeden. Wie u overigens zonder problemen kunt toevoegen aan dat rijtje is Jimmy Edgar.
Edgar is afkomstig uit Detroit. De invloeden van ’ the Capital of Techno’ zijn dan ook aanwezig, zij het in beperkte mate. Geen 4/4 technobeats en uitgesponnen pianostrings voor Jimmy. De vette hip-hop beats en warme synth melodieën van bijvoorbeeld "My Beats" en "Of The Silent Variety" zijn wel knappe voorbeelden van de old-skool electro-tech zoals de legendarische Juan Atkins ze jaren geleden al maakte onder het pseudoniem Cybotron. (check zeker eens de mijlpalen "Clear" en "Alleys Of Your Mind", o.a. te vinden op de vorig jaar verschenen en essentiële verzamelaar 20 years)
"I Wanna Be Your Std" klikt en plokt zich een weg tussen Autechre en het obscure Drexciya. "LBLBDetroit" gaat een heel andere richting uit, die van R ’n’ B zowaar. Of noem het anders, en liever, soulectronica: want dit heeft weinig te maken met gouden kettingen, dure wagens en bikini’s. Al zijn we niet vies van dat laatste, zolang het meer inhoud heeft dan siliconen. "Personal Information" is dan weer donkere eighties electropop die bij de vroege Depeche Mode in de wieg heeft gelegen.
Voor wie in een meer schizofrene bui is, is er "Telautraux": een buitenaardse boodschap voorzien van de nodige creepy siddergeluidjes. Leuk experiment, maar iets te lang en daardoor enerverend na een tijdje. Of waren we gewoon op zoek naar een puntje van kritiek?
Net als u de benen even wil strekken komt Edgar op de proppen met "Jefferson Interception". Dit is vintage Detroit techno, mét soul. Dansbaar doch laidback, en zo hebben wij ze graag. Even geniaal en beweeglijk is "Semierotiic". Let echter op uw voetenwerk, want de beats van dit nummertje vertonen een venijnige twist. Eindigen doet Jimmy met "Color Strip Warren"; geen uitschieter, maar gewoon even fantastisch als de rest van het plaatje.
Deze man balanceert op een stevig koord — hij heeft het er dan ook zelf gespannen — tussen klassieke Detroit electro en degelijke Britse elektronica. Hij bewijst dat de eightiesrevival nog niet al haar pluimen kwijt is. Wij kunnen onze bewondering voor deze jongen onder banken noch stoelen schuiven. Color Strip is een fantastisch electro-hip-hop-techno-soulectronica album. Old-skool én futuristisch bovendien. U moest al bij uw platenboer staan.
