Loopt de Nederlandse Bible Belt tot in Denemarken? Heeft David Eugene Edwards familie met Vikingbloed? Zelden hoorden we immers zoveel oudtestamentische doem als wat opwalmt uit The Worrying Kind, het imposante debuut van Get Your Gun.
Geen idee wat de sfeer in Noord-Jutland — waar Andreas Westmark is opgegroeid, is — maar een lachebekje is ie er niet geworden. “I used to talk so loud / So I could hide my doubt”, gaat het kreunend in de titelsong, en dat zet zowat de toon voor The Worrying Kind, het verbluffende debuut van zijn band Get Your Gun. Vol doem, loodzwaar, en vooral slepend presenteert het zeven uitgesponnen tracks over onheil, ellende, en meer van dat moois.
Deze band moet het van overtuiging hebben. Natuurlijk is hun bluesy, modderig geluid bekend vreten. Maar wie aan de bezetenheid van Nick Cave nog een kleur kan toevoegen is altijd welkom in ons huis. En het was uiteindelijk al lang geleden dat we 16 Horsepower nog eens met zoveel furie te keer zagen gaan. Of het nu ziedend, met het schuim op de lippen is, of met de zwaarte van religieus schuldbesef op de schouders; Get Your Gun brengt het altijd even intens. En dat smaakt.
“When will I ever learn I swim in the sea of sorrow? / Try to be my fathers son and sometimes he’s all I see” gaat het dramatisch in “Sea Of Sorrow”. Drums hameren loom een begrafenisritme. In de zwartgallige blues van “Staying For A While” horen we echo’s van Madrugada; ook maar gewoon van de overkant van het Skaggerak afkomstig. “Sometime” ademt het onvermijdelijke noodlot zoals Layne Staley dat bij Alice In Chains zo hard zag aankomen.
Ook wanneer het niet tergend traag moet, knelt Get Your Gun je in een houdgreep. Explosieve songs als opener “Black Book” en “Call Me Rage” bijten kerven en hakken zich een weg naar je reptielenbrein; daar waar alles primair zich ophoudt. Westmark spuwt de woorden uit terwijl hij je bij de kraag trekt en zijn gezicht onaangenaam dichtbij brengt, de gitaar loeit op terwijl bas en drum salvo na salvo lossen; bijlslagen in je nek, een hand die je bij het haar meesleurt – geen compromis.
The Worrying Kind is het soort debuut dat zijn luisteraar meezuigt. Net geen vijftig minuten lang hangen loden wolken laag boven het oneindig vlakke Jutland. De wind laat nooit af, een populier buigt gewillig meemaar houdt stand. Het leven is hard en ongenadig, en Get Your Gun heeft er de perfecte soundtrack bij geschreven.
