Hoeveel tentoonstellingen bezocht u al die alleen maar over één vrouw gaan? Bozar geeft u de unieke kans om het werk van een van de bekendste kunstenaressen uit de twintigste eeuw te bewonderen, Frida Kahlo (1907-1954).
{image}
Goede vrouwelijke kunst is zeldzaam. Hoe verder terug in de tijd hoe minder vrouwen de stap naar de schilderkunst zetten. Ze hoorden nu eenmaal te trouwen, kinderen te baren en het huishouden te delegeren. Ook Frida Kahlo was 100 jaar geleden niet voorbestemd om de bekendste Mexicaanse kunstenares te worden. Kahlo droomde als tiener om dokter te worden, maar werd op haar 18de geramd door een bus. Door de maandenlange revalidatie begon ze uit verveling te schilderen. Kahlo schilderde voornamelijk het gemis van de dingen die ze als vrouw hoorde te doen in haar tijd. Ze schilderde haar echtgenoot waar ze een turbulent huwelijk mee had, het verdriet van haar abortus en de hulpeloosheid.
Bozar vertelt haar autobiografisch verhaal aan de hand van geprojecteerde foto’s, een bezoekersgids en zesentwintig kunstwerken, afkomstig uit het Museo Dolores Olmedo in Mexico. De curator houdt de opstelling intiem door de kunstwerken te tonen in een kleine ruimte met gedempt licht. Misschien wilde hij de sfeer creëren waarin Kahlo zich maandenlang in haar ziektebed bevond. De opstelling is allerminst alledaags, doordat de werken ophangen aan schuine panelen. Het is moedig van de curator dat hij de bruikbare opstelling van witte loodrechte muren doorbreekt. Maar ondanks zijn originele keuze, maakt hij niet de beste. Er gaat immers kostbare ruimte verloren, zeker met het oog op de vele bezoekers. Een bijkomend nadeel is dat ze allemaal onder dezelfde schaarse lichtbronnen samenhokken om hun gidsen te lezen.
Kahlo schildert haar zelfportretten consequent emotieloos (vb. Autorretrato con changuito). Ze toont haar ijdelheid door haar pijn en verdriet te verbergen achter een pokerface. Daarnaast neemt ze geen genoegen met het schilderen van haar eigen beeltenis, maar betrekt ze in de details haar gehele leefwereld. De invloed van deze leefwereld is voor de bezoeker beter te begrijpen dankzij de bespreking van zo goed als ieder werk in de bezoekersgids. De keuze voor Frida Kahlo y su mundo als titel voor de tentoonstelling is bijgevolg aannemelijk.
De ruwe schoonheid en hoge kwaliteit van Kahlo’s schilderijen garanderen een hoogwaardige tentoonstelling. Achteraf ga je trouwens opgelucht naar huis. Het gevoel "mijn leven is zo slecht nog niet" is een mooi extraatje aan de tentoonstelling.
Frida Kahlo y su mundo is tot 18 april 2010 te bezoeken in BOZAR te Brussel.
