Dat 2017 het jaar van de hufter zou worden, viel te voorspellen met een pussygrabber als president. Maar de beerput die dit jaar is opengegaan, zal nog jaren nageuren. Er was echter ook toenemende hufterigheid in de steeds asocialere media, het verkeer, in het politieke en maatschappelijke debat — tijd dat sommige figuren daar eens #opgekuist worden. Maar goed: neen aan de hufter dus. Vandaar niet toevallig drie sterke vrouwen (doorgaans een pleonasme) als top 3 in mijn 10 van 2017. Niet omdat het moet, maar gewoon en vooral omdat het kan.
- Brutus :: Burst
Omverblazen, dat doet deze driekoppige knokploeg onder het marsritme van drumster en schreeuwster Stefanie Mannaerts. Met een single als “All Along”, met debuut Burst en met verschroeiende liveoptredens waarbij de ziel in scherven wordt gespeeld. Hun mix van genres blaast dan ook nog eens alle schotten tussen hokjes omver. Uiteenlopende invloeden leiden tot een band die van meet af aan voor het peloton uitrijdt met branie en bravoure. - Feist :: Pleasure Pleasure moest klinken zoals Leslie Feist zich voelde ten tijde van haar depressie tijdens het schrijfproces. Het resultaat is kaduuk, rauw, wispelturig, maar diep vanbinnen vol ongepolijste schoonheid.
- Björk :: Utopia Op Vulnicura verwerkte Björk op een verschroeiend persoonlijke manier de liefdesbreuk met Matthew Barney. Het was een plaat over loslaten. Op Utopia omarmt ze de liefde weer. En haar kwetsbaarheid. Het levert ook nu weer een bloedstollend mooie, luchtigere maar allerminst evidente plaat op. Het is werken voor de luisteraar, zoals herstellen van een liefdesbreuk loodzwaar labeur is. Maar voor beide geldt: het is de effort waard.
- Spinvis :: Trein Vuur Dageraad Ergens “tussen liefde aan de linkerkant en rechts de eeuwigheid” heeft Spinvis z’n vierde, en zonder twijfel z’n mooiste plaat tot nu toe gemaakt.
- The War On Drugs :: A Deeper Understanding “I’m only living in the space between the beauty and the pain”, mijmert Adam Granduciel een eind weg in “Strangest Thing”, een van de hartkleppen van deze plaat. In die schemerzone tussen schoonheid en pijn heeft hij een tijdloos pakkende prachtplaat gemaakt. Een verdieping van z’n geluid op Lost In The Dream.
- Mastodon :: Emperor Of Sand De vrouw van bassist Troy Sanders en de moeders van drummer Brann Dailor en gitarist Bill Kelliher: allen getroffen door kanker, de laatste verloor de strijd. Het leidt tot een rotintense, lyrische, epische metalplaat die aansluiting vindt bij magnum opus Crack The Skye. Een meesterwerk bij in hun eregalerij.
- Bløf:: Aan Exact 25 jaar bestaat Bløf, maar de grootste en vooral beste Nederlandstalige band van zijn generatie heeft geen zin of tijd om daarbij stil te blijven staan. Met Aan heeft Bløf immers zijn meest vooruitstrevende album in zijn oeuvre gemaakt. Plaat en band staan met beide benen stevig in het nu. 25 jaar bezig en Bløf klinkt als een band in de zomer van z’n carrière.
- Ryan Adams :: Prisoner Het verwerkingsproces van zijn huwelijksbreuk met Mandy Moore. Met het hart op de tong en één muzikaal been in de jaren tachtig is het een verdomd pakkende plaat van de officieuze stiefzoon van Bruce Springsteen.
- The National :: Sleep Well Beast Trouble Will Find Me uit 2013 klonk als het orgelpunt, de perfectionering van hun geluid. De band besefte ook dat het hierna anders moest. De ramen van het besloten geluid gaan dan ook open op Sleep Well Beast: een betrouwbaar uitstekende plaat, over de onbetrouwbaarheid van de liefde.
- Chelsea Wolfe :: Hiss Spun Een huwelijk tussen horror en schoonheid, troost en uitzichtloosheid, beklemming en bevrijding. Chelsea Wolfe lokt je mee in een afdaling naar een wereld waarin tegenstellingen zekerheid bieden, een achtbaan voor de ziel.
Ware in een minder sterk muzikaal jaar de top 10 geweest:
11.Amenra :: Mass VI
12.Elbow :: Little Fictions
13.The XX :: I See You
14.Morrissey :: Low In High School
15.Lana Del Rey :: Lust For Life
16.Haim :: Something To Tell You
17. London Grammar :: Truth Is A Beautiful Thing
18.Mark Lanegan Band :: Gargoyle
19.Meuris :: Vigilant
20. Afghan Whigs :: In Spades
Ontdekking van het jaar: Sinistro. Graspop, 16 juni, 12u55, Metal Dome. Atmosferische, van de typisch Portugese saudade doordrongen, filmische postrock-doommetal. En vooral tegelijk véél meer. Meteen ook de winnaar in de categorie “Frontvrouw van het jaar” met de geweldige Patricia Andrade.
Tip voor 2018: Sinistro, met een nieuwe plaat op 5 januari. Daarover veel meer dus binnenkort.
Live liet U2 met hun integrale opvoering van The Joshua Tree nog eens vol overtuiging zien waarom het de beste band van de jaren tachtig én negentig was.
