Op de blote billen voor wie het durft ontkennen: Chris Isaak heeft altijd iets Elvis-achtigs gehad. Dat hij nooit dezelfde superstatus zal krijgen, mag ondertussen al wel duidelijk zijn.
Isaak is dan ook een man van constanten: al sinds 1985 brengt hij met vaste regelmaat albums van even regelmatig sterke kwaliteit uit. Zijn vorige album Speak of the devil werd door de pers echter maar lauwtjes ontvangen, dus het was afwachten wat zijn nieuwste Always got tonight zou opleveren. We kunnen de fans geruststellen: continuïteit blijft één van Isaaks sterkste punten en daar zal niet zo snel verandering in komen.
Sterk start Always got tonight niet: opener "One day" is een flauwe poging om het album stevig rockend aan te vatten. Niet alleen het refrein maar eigenlijk het hele nummer is in feite veel te traag en te loom voor dergelijke up-tempo aanpak, wat een doorgewinterde songsmid als Isaak toch zou mogen weten. "One more day is all I ask for" smeekt de man in "One day", wij gunden hem een tweede nummer.
En dat tweede nummer ligt al onmiddellijk beter in het oor. "Let me down easy", de eerste single van Always got tonight, is een radiovriendelijk en licht nummer, hoewel het nog niet helemaal kan overtuigen. "Worked it out wrong" kan dat onmiddellijk wel. Deze song is echt vintage-Isaak: stevige melodielijnen en een schijnbaar wanhopige zang die het crooner-gehalte van Roy Orbinson benadert, deze keer nog eens klasserijk aangevuld met even wanhopige maar prachtig sobere strijkerpartijen.
Ook "Courthouse" en "Life will go on" zijn prima nummers die drijven op de basiscompositie van Isaaks zang en akoestische gitaar, waarbij het bijzonder solide werk van zijn vaste begeleidingsgroep de Silvertones voor de subtiele decoratie zorgt.
De begintonen van het titelnummer verraden al snel dat Isaak af en toe ook wel eens iets nieuws wil proberen. "Always got tonight" is een rocker met verscheidene scherpe kantjes en rare kronkels, wat bij ons enig gefrons teweegbracht. Het volgende nummer, "Cool love", kan dan weer wel op onze gratie rekenen, al was het maar om de openingszin: "Love is a flame, I just burned myself" en de manier waarop Isaak die kan laten klinken.
"Notice the ring" volgt dezelfde lijn als "Always got tonight": het rockt, het kronkelt, maar deze keer zonder dat tikje té ver te gaan, een kunst op zich. Daarenboven zorgt een verrassend Blue Note-orgeltje voor de nodige frivoliteit. Met "I see you everywhere" zakt het tempo dan weer eventjes, voor een nummer dat qua timbre perfect zijn titel volgt in een sfeer die typisch is voor de verloren lover die Isaak steevast op zijn platen vertolkt.
De vreemde eend in de bijt op Always got tonight is "American boy". Voor degenen die een 11 september-uitwas vrezen: geen paniek! "American boy" is het soundtracknummer van Isaaks eigen tv-show, de Chris Isaak Show, die in Amerika en Australië een gematigde populariteit geniet. We zijn er praktisch zeker van dat "American boy" met de nodige ironie geschreven is, maar dat verandert niets aan het feit dat het nummer op zich enigszins als "plat" omschreven mag worden.
En dat geldt, weliswaar in mindere mate, ook voor "Somebody to love", een nummer dat na drie luisterbeurten danig begint te irriteren, gelukkig duurt het euvel maar een goede twee en een halve minuut. Always got tonight sluit af met "Nothing to say", een gevoelig lied in de typische Chris Isaak-stijl, waar men dus bij hoort te denken dat het wel goed moet zijn.
Chris Isaak blijft het sterkst op de momenten dat hij datgene doet waar hij al sinds zijn debuut Silvertone mee bezig is: het maken van rechttoe rechtaan "heartbreak country rock", niks spectaculairs, liefst een beetje traag, timide en met de tranen in de ogen. Met dit album probeert hij — net als met voorganger Speak of the devil trouwens — ook regelmatig iets anders en dat verdient enig respect, maar erg effectief is het allemaal niet. Meer nog, het levert bijwijlen eerder twijfelachtig materiaal op, laat het openingsnummer daar het bewijs van zijn. Nee, we hebben Isaak het liefst zoals hij is, en van die Chris Isaak is op Always got tonight gelukkig genoeg voldoende materiaal beschikbaar.
