Kerstmis begint dit jaar vroeg bij Zeal Records. Op een mooie ochtend vonden we namelijk een kopie van Astronautes debuut-EP Myriad in onze digitale sok terug. Zijn wij even blij dat we braaf zijn geweest dit jaar!
Officieel mag de winter dan pas over enkele weken beginnen, onze kop eraf als bij u de thermostaat ook al niet een paar graden omhoog gezet is. Enkelen onder u zijn misschien nog in het bezit van een echte houtkachel, dé ultieme gezelligheidsverschaffer. De rest onder ons kan zich vanaf nu troosten, en opwarmen, met deze vijf nummers tellende uitgave die nagenoeg evenveel warmte uitstraalt.
Die warmte is grotendeels te wijten aan de bijzonder aangename stem van Myrthe Luyten, het brein achter Astronaute. Geen idee hoeveel deze jonge dame rookt en drinkt per dag, wie weet zelfs helemaal niet (al lijkt bezwarend fotomateriaal dat tegen te spreken), maar ze klinkt alvast alsof ze in haar eentje desgewenst het beursaandeel van Philip Morris van koers kan laten wijzigen. Extra voordeel: het kachelgevoel wordt er alleen maar sterker door.
Hoofdactrice bij de instrumenten is Luytens akoestische gitaar. Deze zet elk nummer in, maar naarmate de songs zich ontplooien, wordt de klank steeds verder aangedikt door een scala extra instrumenten gaande van elektrische gitaar, over blazers, tot de zeldzame, onopvallende drums, met nog wat schakeringen daar tussenin. Niet minder dan vijf muzikanten uit onder andere Isbells en Marble Sounds hebben hiervoor hun steentje bijgedragen. Wat u hiervan vooral moet onthouden, is dat de arrangementen smaakvol uitgewerkt zijn, waardoor alles op natuurlijke wijze lijkt te komen en gaan, als golven op een paradijselijk strand. Bij nacht, samen met uw geliefde onder een dekentje, en zonder een leger toeristen in de buurt, welteverstaan. Voor de galmliefhebbers onder u, laat ons het kort houden: u zal in uw nopjes zijn. De productie is verder overigens sowieso een duim omhoog waard.
Deze eerste EP is zeer zeker een aardig visitekaartje dat de zin naar meer weet op te wekken. Wat dat betreft: missie geslaagd. Daarbij moeten we wel eerlijk toegeven dat we stiekem hopen dat de opvolger toch ietsje meer variatie bevat. Deze nummers zijn allemaal goed, maar misschien net dat tikkeltje te duidelijk elkaars broertjes en zusjes. Voor de huidige speelduur is dat amper een struikelblok, maar bij een langer vervolgverhaal zou dat wel eens negatief kunnen uitpakken.
Dit mini album mag dan gratis zijn (url: zie hieronder), u heeft wel de optie om een stuiver in de virtuele gitaarkoffer te gooien. We mogen u hierbij dan ook aanmoedigen uw dankbaarheid kenbaar te maken door het sponsoren van al ware het maar een tas koffie. Een Ierse, bij voorkeur. Doet u het niet voor haar, doe het dan voor het onderhoud van die stem van haar, en per extensie, voor uzelve.
