Met al de fantastische muziekjes die de jongens van Foals
tegenwoordig produceren, zou men bijna vergeten dat er een band
bestaat die allicht nóg hyperactievere muziek maakt dan het
Oxfordse vijftal. In de charts hebben ze nooit potten kunnen
breken, maar iedereen die ooit een optreden van hen heeft
meegemaakt, zal zich ¡Forward, Russia! nog levendig kunnen
herinneren. In 2006 debuteerden ze met het album Give Me A Wall, een
plaat die me aanvankelijk niet zoveel deed, maar waarvan na het
ervaren van hun schitterende optreden in de Botanique alle
puzzelstukjes in elkaar leken te vallen. We waren dan ook bijzonder
benieuwd naar opvolger ‘Life Processes’.
‘Welcome To The Moment (The Rest Of Your Life)’ klinkt meteen
vertrouwd in de oren met zijn razende gitaren en de maniakale zang
van Tom Woodhead. Anderzijds valt ook onmiddellijk op dat er meer
aandacht besteed is aan het creëren van een helder geluid. ‘Give Me
A Wall’ wekte soms nog de indruk een demoplaatje te zijn, maar
zover heeft kersverse producer Matt Bayles (die al met onder meer
Pearl Jam en
Mastodon
gewerkt heeft) het niet laten komen op ‘Life Processes’. En maar
goed ook, want heerlijke songs als ‘We Are Grey Matter’ en ‘A
Prospector Can Dream’ moeten met respect behandeld worden.
De chaotische gekte van op het debuut is verre van verdwenen, maar
het voelt aan alsof op deze plaat de voorrang is gegeven aan de
muziek en niet aan de energie. De verschillende bandleden zijn
beter op elkaar afgestemd en een groot aantal van de songs zullen
gemakkelijker opgenomen worden door de luisteraar. Daar waar ik in
het geval van Give Me A Wall nog
behoefte had aan de live-belevenis om ook de cd te kunnen
appreciëren, kan ‘Life Processes’ meteen doordringen en haar kern
blootgeven. Desalniettemin zal ook dit album zonder twijfel
uitermate geschikt zijn voor een live-uitvoering. Ik kijk er nu al
naar uit om Tom Woodhead “Let me make this fucking clear: I’ve
got a landmine attached to my leg” te horen gieren terwijl hij
met zijn bezwete lichaam verstrengeld raakt in de kabel van zijn
microfoon.
¡Forward,Russia! graaft dieper in alle aspecten van haar muziek.
Naast hun meest duidelijke invloeden, die zich vooral in het kamp
van bands als At
The Drive-In situeren, werken ze ook de meer bezwerende
elementen van hun sound uit. Hun vrienden van iLiKETRAiNS mogen
trots zijn op wat Woodhead en co presteren met nummers als ‘Some
Buildings’, ‘Fosbury In Discontent’ (een volledig rustig nummer,
jawel!) en ‘Spanish Triangles’ (een bijna negen minuten durend
epos).
Mooi is ook dat zelfs een compleet níet toegankelijke band als
¡Forward,Russia! in gedachten houdt dat er nu eenmaal singletjes
uitgebracht moeten worden. Zo schitterend als ‘Thirteen’ (zonder
meer mijn favoriete nummer van de band) op het debuut wordt het
nergens, maar met ‘Breaking Standing’ hebben ze toch alweer een
geslaagd én ontvankelijk nummer klaar om op de (alternatievere)
hitparades af te vuren.
En dan zijn er natuurlijk nog de teksten! Je moet er van houden,
maar als intellectuele verhaaltjes je ding zijn, staat grasduinen
in de lyrics van ¡Forward,Russia! gelijk aan puur genot. De teksten
op ‘Life Processes’ zijn iets concreter en meer aan het menselijke
gelinkt dan op de voorganger, maar nog steeds vereisen ze het
nodige denkwerk. “All discontentment reduced and surrendered to
parody/They are bleeding the night for themselves”. Mooi
toch?
Opmerkelijk zijn ook de verscheidene religieuze verwijzingen. God,
Jezus, Lazarus…ze passeren allemaal de revue.
¡Forward,Russia! heeft duidelijk een poging ondernomen om iets
toegankelijker voor de dag te komen, maar het lijkt me sterk dat ze
met ‘Life Processes’ een veel breder publiek zullen weten te
bereiken. Daarvoor blijven ze té wanordelijk, té wild, té
onvoorspelbaar, misschien zelfs te goed. Maar geef ze zeker een
kans, en probeer meteen ook eens een optreden van deze bende uit
Leeds mee te pikken.
http://www.forwardrussia.com
http://www.myspace.com/forwardrussia
