“A&W”, de nieuwe Lana Del Rey, duurt ruim zeven minuten. Wars van de geijkte popformules bestaat de song uit twee delen, die samen een verhaal vormen dat niet vaak in de hitlijsten verteld wordt.
Menig lezer zal zich herkennen in dit epos over de vergankelijkheid en soms ruwe keerzijde van jeugdrijke schoonheid. Del Rey verdrijft hier haar demonen op een minder meezingbare manier dan normaal. Haar herkenbare stem zit ook onder net wat meer ruis dan gewoonlijk. Helemaal verrassend: op “A&W” zet ze vluchtig de stap van parlando naar een potje rappen, zonder dat het gênant of misplaatst voelt.
De A in de titel staat voor American, de W voor Whore. Die krachtterm zet de dissonante toon, want “A&W” is simpelweg een oprecht boze track. Traditioneel stelen bij Del Rey toch vooral een dromerige sfeer en stijl de show. Door af te stappen van die traditie van zwoele meezingmomenten, ontpopt de zangeres zich tot een volwaardig singer-songwriter. Het je-m’en-fous-gehalte is daarbij groot en het muzikaal risico dito, maar exact dat was nodig om deel te blijven uitmaken van het pantheon der hedendaagse muziekgodinnen.
Wat die Jimmy heeft gedaan om deze atypische diss track te inspireren is waarschijnlijk allesbehalve fraai, maar het resultaat is dat gelukkig wel. “A&W” geeft zijn geheimen niet snel prijs, dus meerdere luisterbeurten zijn aangeraden alvorens een oordeel te vellen over deze emotionele rollercoaster. De tijd van “Video Games” en andere spelletjes lijkt finaal voorbij.
