Het moet zeker zomer zijn, want het Belgische Unachica is daar weer met een dot van een nieuwe single. Het is meteen een dubbelaar en de voorbode van hun album dat in november zal verschijnen.
Er zijn nochtans geen echte zomers meer, mijnheer. Hete periodes moeten we afwisselen met eindeloze plensbuien en het is die dualiteit die je ook terugvindt tussen beide nummers. “Life in Orange” op de a-kant straalt een landerigheid uit die we normaal associëren met zomers nietsdoen, terwijl we sprankelende gitaarlijnen zien opstijgen als kauwen uit een zongeblakerd graanveld. “August 32nd” op de b-kant mag meer schuren, terwijl de boordcomputer richting ‘kosmos’ is ingesteld.
Bovendien bewegen beide nummers op zichzelf ook in het niemandsland tussen twee naties, zoals de geliefden uit “Life in Orange”. Het is de plek waar iedereen zijn eigen regels mag opstellen, een plek waar hoekigheid clasht met melodie en een punchende drumcomputer wordt getemperd door frivole gitaren. En ten slotte is het een plek waar je de realiteit zelf naar je hand mag zetten en de zomer gerust nog een extra dag kan gebruiken – zeker met singles als deze.
