Van donderdag 10 tot zaterdag 12 mei is het weer postrocken geblazen in het Oost-Vlaamse Velzeke. Voor de veertiende keer is dunk!festival the place to be voor postrock uit alle windstreken, de meest intense postmetal en aanverwante genres. Samen met organisator Wout Lievens selecteerde enola uit de diverse line-up tien acts om naar uit te kijken. Het aftellen kan nu echt beginnen.
Cloakroom: donderdag, Main Stage, 17:05
Vorig jaar passeerde deze eigenzinnige band uit Indiana met Russian Circles in de Botanique, dit jaar tourt het trio met Caspian. Op hun tweede plaat Time Well perfectioneerden de Amerikanen hun mix van dromerige shoegaze, heavy stoner en slowcore — verplicht voer voor fans van Nothing, Isis en True Widow dus. “Mijn vader (mede-organisator Luc Lievens, nvdr) is groot fan. Meestal gaan we niet in op package deals, maar voor Cloakroom wilden we graag een uitzondering maken. Het is zo’n band die je tien keer moet horen vooraleer de muziek begint in te werken, en dat maakt het net interessant. Ik ben zeer benieuwd naar de show van Cloakroom; ik denk dat ze live nog intenser gaan zijn dan op plaat.”
EF: donderdag, Main Stage, 20:45
Het zal dit jaar de vijfde keer (na passages in 2008, 2010, 2011 en 2014) zijn dat de Zweedse oudgediende naar dunk! afzakt. Lievens: “Ze hebben interessante, ijzersterke platen gemaakt, maar live steken ze altijd nog een tandje bij. Ik word zelf telkens opnieuw omver geblazenomvergeblazen. Ik herinner me nog hun allereerste passage op dunk!, toen nog in de fuifzaal in Bevegem. Het was de laatste show van hun tour en tijdens de finale van het laatste nummer was de ontlading zo groot, dat een van de gitaristen zijn gitaar weggooide tegen een betonnen pilaar. Ik heb nog gevraagd of ik de kapotte gitaar mocht houden, maar hij ging ze zelf proberen repareren.” (lacht) “Na deze tour gaat de band een pauze inlassen. De show op dunk! zal dus hun laatste zijn in lange tijd”, voegt Lievens er nog aan toe.
Caspian: donderdag, Main Stage, 22:45
”Ook Caspian is steeds een garantie op een ongelooflijk sterk optreden. En ook nieuw materiaal stelt nooit teleur, wel integendeel. Caspian is net als God Is An Astronaut een band die samen met het festival gegroeid is. Ze zijn bij ons altijd headliner geweest en konden met gemak een groter podium aan. Ik herinner me nog goed Caspians epische optredens in 2011 en 2015. Het zijn bovendien heel vriendelijke gasten, ze komen hier graag spelen. Een van de gitaristen, Phil (Jamieson, nvdr), probeert altijd drie dagen te blijven als hij met de band komt spelen. Ze gaan tijdens hun set trouwens iets speciaal doen met Jo Quail, en omgekeerd ook wellicht.”
Au Revoir: vrijdag, Main Stage, 15:25
“Een van mijn persoonlijke favorieten. Deze band komt uit New Jersey en brengt stevige, doomy postrock. De lengte van de instrumentale nummers is zijn belangrijkste wapen. De muziek is zodanig repetitief en lang uitgesponnen dat het meeslepend wordt. Ik was meteen overtuigd van hun eerste plaat, en ze hebben vorig jaar op dunk!USA (de Amerikaanse versie van dunk!festival in Vermont, nvdr) de hoge verwachtingen overtroffen. Het optreden was zo intens dat het een emotionele ervaring was. Ik kijk echt uit naar hun set.”
Grails: vrijdag, Main Stage, 18:45
“Een buitenbeentje op het festival, maar de aankondiging dat ze komen, is bijzonder enthousiast ontvangen. Grails is een band die we vaak tegenkwamen op blogs en Spotify, en ze waren ons al verschillende keren aangeboden. Dit jaar past de band perfect in het geheel. Dunk! probeert elk jaar een evenwicht te vinden tussen experimentele bands en postrock. Ook qua dagprogramma komt de komst van Grails perfect uit. Een festivalline-up samenstellen, is ook op andere vlakken een puzzel. We moeten ook rekening houden met het financiële en praktische plaatje. Maar voor de duidelijkheid: de laatste plaat van Grails (Chalice Hymnal, nvdr) is zeer straf.”
Lethvm: vrijdag, Forest Stage, 16:20
“Dit is een parel van eigen bodem, de band bracht de vinyl van zijn laatste plaat uit via dunk!records. En This Fall Shall Cease is echt fantastisch. Het album staat bol van de explosieve postmetal, het is een echte mokerslag. Ik zag ze onlangs als voorprogramma van Bell Witch in Magasin 4 en de indrukwekkende sound van de plaat wisten ze perfect live te vertalen. Zonder de rol van de andere muzikanten te willen minimaliseren: de zang is zodanig gevarieerd dat het lijkt of er drie zangers in de band zitten.” En er zijn nog bands met (toekomstige) releases op het label van dunk! die zich op het festival aan het grote publiek zullen voorstellen: Astodon, [B O L T ], Ranges, Nonsun, Appalaches en Jefkk.
Jo Quail: vrijdag, Forest Stage, 18:00
Jo Quail is een celliste die zich met haar instrumentale muziek op de grens van klassieke muziek en postrock beweegt — verwacht je dus maar aan iets introspectief, meeslepend en meditatief. “Ze was in 2015 al te gast bij ons, en ik vond haar toen indrukwekkend. Dunk! heeft een lange traditie met solomuzikanten. Ik herinner me nog zeer goed de passage van Liesa Van der Aa in 2010. Sommige muzikanten kunnen perfect alleen met een minimale set-up een heel publiek inpakken, Jo Quail is zo iemand.” Dat deze artieste op het bospodium geprogrammeerd staat, is een bewuste keuze. “Het podium krijgt dit jaar trouwens een groter afdak, zodat de muzikanten beschermd worden tegen eventuele regen, maar verder wordt er zo weinig mogelijk ingegrepen om de magie van de locatie niet weg te halen. Het bosgedeelte achter het podium wordt wel nog beter belicht om het effect van de natuur te versterken.”
Radere: vrijdag, Forest Stage, 19:50
Ook Radare is een bijzondere act. “Ze spelen dark jazz, een beetje zoals Bohren & der Club of Gore. Het is zeer sfeervolle muziek, het tempo ligt behoorlijkzeer laag. Zo krijg je heel veel tijd om elke noot in je op te nemen en kan je je echt laten meesleuren door de muziek. Ik was meteen van fan van het album Im Argen. Op de cover van die plaat zie je een auto die aan het crashen is; een dramatisch moment dat perfect wordt weerspiegeld door wat je hoort. Dit soort muziek vind ik tegelijk intens en rustgevend. Het is de perfecte muziek om gesloten ogen op de grond te gaan zitten. Daarom staat Radare ook op de Forest Stage geprogrammeerd.”
Zhaoze: zaterdag, Main Stage, 17:05
In 2015 kregen we het overtuigende Wang Wen te zien, dit jaar wordt Volksrepubliek China vertegenwoordigd door Zhaoze, afkomstig uit de zuidelijk gelegen metropool Guangzhou, die meer inwoners telt als België. “Een band met een unieke sound: ze mixen progressieve instrumentale rock met de guqin, een traditioneel Chinees snaarinstrument. Bereid je al maar voor op een muzikale reis.” Nu we toch bezig zijn over bands die van duizenden kilometers ver komen: dit jaar komen ook La Bestia de Gevaudan en Tortuganonima uit Chili (openers op donderdag op de Main Stage) en Ohgod uit Zuid-Afrika (vrijdag, Main Stage, 13:55) naar het kleine Velzeke.
Les Discrets: zaterdag, Main Stage, 20:45
Deze Franse shoegazeband zakt voor de eerste keer naar Velzeke af, voor wat ze in het vakjargon een one-off show noemen. “Ze stonden al een tijdje op ons lijstje en waren ons al even geleden getipt door een medewerker. Hun laatste plaat Prédateurs vind ik persoonlijk zeer overtuigend. Ze experimenteren wat meer met elektro en triphop. Les Discrets is zo’n band die we vroeger minder vlug zouden geprogrammeerd hebben. Maar zoals bij iedereen is onze smaak geëvolueerd. We zijn steeds meer buiten het postrockhokje bands gaan zoeken. Vroeger zouden bands die gebruikmaken van screams ook niet mogelijk zijn geweest. In 2015 hadden we Amenra, en dit jaar komt The Ocean terug. Een band op dunk!festival mag tegenwoordig ook eens verschroeiend hard uithalen.”
