Ballister :: Slag

82806051

Iedereen kan lawaai maken. Iedereen kan met een versterker, wat pedalen en een geluidsinstallatie een hoop herrie creëren. Is niks aan. Kan ook met een laptop. Decibels. Kabaal. Je kan heavy zitten doen, wijdbeens raggen, maar je doet niet noodzakelijk meer dan een hoop luid geluid maken. Blijft er nog iets van over zonder elektriciteit? Sommigen tasten dieper, vertellen en passant ook nog een verhaal, plooien zichzelf binnenstebuiten, creëren een even diep verstrengelde als verwoestende taal. Zoals Ballister, een trio dat in de expressieve flank van de improvisatie huishoudt met een knetterende urgentie.

In maart van 2015 stonden Dave Rempis (saxen), Fred Lonberg-Holm (cello, effecten) en Paal Nilssen-Love te trappelen om De Studio (Antwerpen) en Café OTO (Londen) overhoop te razen. Beide concerten worden uitgebracht, het zijn respectievelijk de zevende en achtste release van het trio sinds de decenniumwisseling. Bij Dropa Disc verschijnt op 19 maart Low Level Stink, een lp mét dvd (een voorsmaakje hier), terwijl op Rempis’ eigen Aerophonic onlangs het concert van Londen verscheen als Slag. Samen vormen ze een vitaal visitekaartje dat nog maar eens hun status onderstreept.

Opener “Fauchard” (een titel die net als de andere naar middeleeuwse wapens verwijst) springt op traditionele manier uit de startblokken: met gejaagd, opgefokt ongeduld. De cello is meteen een excentrieke klankenmachine, het drumstel is een knallende motor, de gierende en scheurende sax is een emotioneel zingende sirene. Het is een muilpeer die minutenlang wint aan kracht, cohesie, voorwaartse stuwing. Hierdoor wordt de collectief rollende energie tastbaar, meer nog dan die individuele stemmen, als een onophoudelijke climax. Het is elektrisch geladen, withete furie, rockend zoals rock-‘n-roll dat zelden doet. Maar het is ook meer dan dat.

De muzikanten zijn ervaren genoeg (je moet er niet aan denken hoeveel releases en concerten ze er samen al op hebben zitten) om te beseffen dat loos geweld niks uithaalt en z’n impact mist. Dus wordt er gevarieerd met volume en densiteit. Zodra de drum wegvalt, komt er ruimte vrij. Hierdoor kan de flexibiliteit van de cello op een andere manier uitgebuit worden en laat Rempis de sax andere oorden verkennen. Het is een eb en vloed van ideeën, waarbij de drie voortdurend op elkaar inpikken (hier en daar lijkt het zelfs alsof ze elkaar plagerig imiteren), samen het vuur aan de lont steken, het boeltje platbranden en vervolg ens opschuiven naar een nieuwe uitdaging.

Even verkennen ze vaagweg wat drone-achtige oorden en worden pure klankkwaliteiten voor het licht gehouden. Je belandt in een uithoek van vreemde fracturen en frequenties, waarin een dolgedraaide fanfaredrummer loos gaat met een snare loop of een saxofonist extatisch kliedert met een bezeten bevlogenheid. Het zijn drie forse stukken, samen goed voor een uur topgymnastiek, maar gelukkig met verschillende disciplines. Zo zoekt “Guisarme” het ook even op meer ingetogen, contemplatief terrein, is Nilssen-Love een hele tijd in de weer met rods of brushes in plaats van stokken, en worden texturen even belangrijker dan energie.

In “Guisarme” én “Glaive” hoor je ook een meer lyrische insteek en exotische klanken. Er wordt gewerkt met haast aanstekelijke ritmes en accenten die weggeplukt lijken uit de bebop (vooral dan door de vliegensvlugge fladderpassages waar Rempis een patent op heeft) en met potten- en pannengerammel. Er trippelt zelfs een sax op de hortende en stotende onderlaag van een verkrampende ritmesectie. Dat maakt van Slag een release op maat van doorbijters, maar die niettemin ook een duidelijke cohesie bevat. Meer dan vrije muziek is dit spontane interactie die een cumulatieve kracht krijgt. Bij voorkeur maak je dit live mee, maar het leek wel even alsof de vonken hier ook uit de speakers spatten.

Op zondag 19 maart stelt Ballister zijn splinternieuwe lp/dvd voor met een exclusief concert in De Studio. Die vorige passage staat nog altijd in ons geheugen gegrift als een van de hoogtepunten van 2015, dus als u ook maar een beetje te porren bent voor rijke muzikale adrenaline, dan weet u wat te doen. Meer info & tickets HIER.

https://daverempis.com/
Aerophonic Records
Beeld:
Geert Vandepoele

verwant

Kuzu :: All Your Ghosts In One Corner

Er werd intussen al heel wat geschreven over de...

Cortex :: Legal Tender

Een kleine tien jaar na hun debuut is het...

Large Unit & Fendika :: Ethiobraz

De hoes zegt het allemaal. Ethiobraz is een kleurrijke...

Kuzu :: Hiljaisuus / Purple Dark Oval

Een nieuw trio van saxofonist Dave Rempis met gitarist...

Ken Vandermark & Terrie Ex

28 mei 2019Onder Stroom

Met drie concerten in Vlaanderen en vier in Nederland...

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in