Eritreeërs vormen een van de grootste groep onder de vluchtelingen die de afgelopen maanden probeerden de Middellandse Zee over te steken naar Europa. Toch weet haast niemand iets zinnigs te vertellen over hun land, laat staan over de muzikale tradities die er te vinden zijn. Deze heruitgave op Awesome Tapes From Africa kan daar alvast enige verandering in brengen.
Awalom Gebremariam is een van de velen die de draconische militaire dictatuur in zijn thuisland ontvluchtte om via Ethiopië uiteindelijk in de Verenigde Staten (North Carolina) te belanden. Voor hij wegvluchtte, nam hij echter de langspeler Desdes op in 2007, waarvan een cassette via allerhande omwegen in de handen van Brian Shimkovitz, bezieler van Awesome Tapes From Africa, belandde. Die vond de cassette zo goed dat hij de kans om de plaat opnieuw uit te brengen in samenspraak met een liefdadigheidsproject met beide handen greep.
Het is niet moeilijk om te horen waarom Shimkovitz zo enthousiast is over deze tape: de muziek op Desdes heeft een opmerkelijk melancholische maar ook hypnotiserende kwaliteit. Misschien wel de grootste verantwoordelijke daarvoor is de typische Eritrese/Noord-Ethiopische ritmiek die bijzonder dicht bij die van een hartslag ligt. Het geeft de muziek soms een zweem van hapering, maar niets is minder waar: Gebremariam zorgt er steeds voor dat zijn liederen secuur voortdenderen en nooit in elkaar stuiken.
Naast zingen in het Tigrinya bespeelt Gebremariam hier voornamelijk de wata: een eensnarig instrument dat met strijkstok bespeeld wordt. Verder neemt hij ook soms de krak (een soort banjo) ter hand en wordt hij ondersteund door percussie, minimale bas- en keyboardinkleuring, en een vrouwenstem die zijn lijnen in echo herhaalt en hier en daar ululeert. Dat levert een sound op die meteen opvalt, een muzikale taal die misschien vreemd aanvoelt, maar tegelijkertijd heel wat schoonheid in zich herbergt.
Daarbij over individuele songs spreken is echter haast onbegonnen werk. Ten eerste staan ze niet eens in Westerse schrift gedrukt op de hoes (op bandcamp staan ze gelukkig wel in transcriptie), en ten tweede zijn ze allemaal bijzonder gelijkaardig. Vreemd genoeg zorgt dat niet echt voor wrevel, maar net voor een hypnotiserende werking. Al is de plaat wel effectief te lang en heb je er als luisteraar na bijna zeventig minuten wel genoeg van gehad. In kleinere beetjes is dit echter bijzonder genietbaar.
Veel Afrikaanse platen die in het Westen worden uitgebracht zijn specifiek op die markt gericht met allerhande (post)productietechnieken die de klank oppoetsen of wat toegankelijker maken. De grote merite van een label als Awesome Tapes From Africa is dat ze daar tegeningaan: dit is ongefilterde authenticiteit, met alle imperfecte en bevreemdende klanken die daarbij horen. Een plaat als Desdes opleggen vergt dan ook altijd enige aanpassing, maar wie ervoor openstaat krijgt wel een waardevol muzikaal inzicht in een bepaalde regio.
