Muzikanten komen en muzikanten gaan, maar hoe lang blijf de carrière van Jack Savoretti nog bestaan? In België opereert de Britse Italiaan nog volop onder de radar, maar in de landen waar hij zijn dubbele nationaliteit aan dankt, gaat Savoretti al een aantal jaar mee. Sterker nog, Written In Scars, het vierde album van de man ondertussen, wordt in Groot-Brittannië en Italië voorgesteld als een heuse comeback.
Kort samengevat; Savoretti draait al sinds 2007 mee in de mallemolen van de muziekindustrie, maar zag de grond onder zijn voeten verdwijnen na een pijnlijke breuk met zijn label. De jaren nadien vulde hij voornamelijk met alcohol en een resem nietszeggende activiteiten tot de geboorte van zijn eerste kind hem weer op het juiste pad bracht. Ondertussen vond hij onderdak bij BMG en draait de promomachine weer op volle toeren. Als singer-songwriter zou je met een dergelijke achtergrond toch moeten overlopen van inspiratie. Toch tapt de getalenteerde Brit net te vaak uit hetzelfde vaatje om Written In Scars van begin tot einde boeiend te houden.
Savoretti is een van die vele Britse singer-songwriters die je gemakkelijk over een kam kan scheren. Jong, gemaakt mysterieus, niet al te lelijk en altijd klaar om met het hart op de tong en de gitaar in de hand het publiek te doen smelten. Of je nu luistert naar Ed Sheeran, Paolo Nutini of Jack Savoretti, au fond is er niet al te veel verschil. Het enige kenmerk dat de man wezenlijk onderscheidt van het gros van zijn concullega’s is zijn stem; rauw, authentiek en heerlijk doorleefd. De strijd die Savoretti heeft moeten voeren om weer platen te mogen maken, wordt prominent uitgedragen en ingenieus vertaald door het timbre dat hij aan de emoties doorheen het album weet te koppelen. Op “Broken Glass”, een song over de soms moeilijke relatie met zijn vrouw, hoor je oprechte spijt tussen de regels; een emotie die bij minder begaafde muzikanten al snel generisch aanvoelt. Op “Home” bezingt hij dan weer het verlangen naar de afwezige geliefde, een thema dat elke muzikant nauw aan het hart ligt. Het nummer klinkt net iets te gepolijst om er helemaal kopje onder in te gaan; Savoretti’s gitaarspel en stem worden zo door de gladde en radiovriendelijke productie wat naar de achtergrond gedrongen, maar opnieuw merk je dat de emotionele kern van het nummer wel raak schiet. Bovendien kan je het nummer gemakkelijk opvatten als weergave van Savoretti’s gedrevenheid: ‘I won’t give up/I won’t give in/I’ll give it everything’, eenvoudige regels die de strijdlust van de jonge muzikant treffend weergeven.
Het feit dat Savoretti dergelijke thematische trucjes in verschillende nummers wat lijkt uit te melken, maakt het album naar het einde toe moeilijk te verteren. Hier en daar worden wel wat speelse elementen verwerkt ; het stukje flamenco aan het begin van “Written In Scars” is zo een van de weinige opbeurende intervallen op een album dat zich best laat omschrijven als een louterende tocht naar het licht aan het einde van de tunnel. Beoordeel je de man uitsluitend op zijn kwaliteiten als muzikant, dan stelt het album niet teleur; maar beweren dat Savoretti zich eenzaam en alleen weer in de gunst van het publiek werkte, zou afbreuk doen aan het talent van het team dat de gitarist rond zich wist te scharen.
Ook op dat punt knelt het schoentje wat. Written In Scars is een persoonlijk album; elk nummer vertrekt vanuit het standpunt van de gekwelde jonge ziel die niets of niemand nodig heeft om het te maken. Die boodschap hoor je Savoretti ook breed uitsmeren in de pers; niets mis mee, maar waarom dan een beroep doen op toppers zoals Sam Dixon, een van de sleutelfiguren achter het succes van Sia en Adele? Wanneer het lukt om Savoretti’s gouden stem even te vergeten, krijg je –onder dat zorgvuldig opgebouwde imago — al snel te maken met een eerder oppervlakkig geheel dat niet strookt met de rest van het plaatje. Waarom niet meteen kiezen voor een plaat in eigen beheer? Als muzikale onafhankelijkheid het hoogste goed is, ligt de weg naar verlossing alvast niet meteen in het verschiet.
Het stemgeluid van Jack Savoretti valt op 20/6 te bewonderen op Leffingeleuren.
