In het kader van het Gentse Impossible Futures Festival maakte de lichtjes waanzinnige Kim Noble de oversteek van Groot-Brittannië naar het continent. Anderhalf jaar na een proefshow getiteld i am not alone keert Noble terug naar Campo met de afgewerkte versie van zijn project. Lachen, gieren, kokhalzen en bezinnen bij de one-man-show You Are Not Alone, een tragikomisch relaas van een Brit zonder schaamte maar met een prachtige kijk op de functie van theater.
”How do you get noticed in this world?” Dat vraagt Kim Noble zich af, terwijl hij vol vertrouwen zijn toeschouwers in de ogen kijkt. Na de breuk met zijn vriendin voelt hij zich alleen en depressief. Hij gaat op zoek naar manieren om zijn eenzame leventje te verbloemen voor de buitenwereld. De manieren waarop hij dat doet, zijn op z’n minst onorthodox te noemen, en gaan van het kopen van tonnen condooms naar het aanmaken van een online profiel waarop hij zichzelf voordoet als vrouw. Op het podium bijgestaan door amateurbeelden van zichzelf in de meest compromitterende situaties (naakt in een kerk, verkleed als vrouw op blind date, …) zou men kunnen concluderen dat deze show om niet meer gaat dan de presentatie van een hilarisch nieuw candid camera-format. Maar er is meer aan de hand. De kern van de zaak is de trieste vaststelling dat het leven doordrongen is van eenzaamheid. Reden voor al deze doldwaze sketches: Kim wil niet alleen zijn.
We ontmoeten papa Noble, een man die mentaal en fysiek uitgeput raakt en zich naar het eind van zijn leven toe steeds meer alleen begint te voelen. We were born alone, we live alone, we die alone. In de beperkte tijd die we hebben, doen we er alles aan om niet eenzaam te zijn, maar uiteindelijk zijn relaties met anderen een illusie. Deze vaststelling nodigt Noble uit om op iedere mogelijke manier verbondenheid te zoeken met de mensen om hem heen. Dit zien we in de filmpjes die hij toont, waarbij hij in zijn woonplaats mensen op vreemde manieren gelukkiger probeert te maken, alsook in de theaterzaal zelf. Het constante aan- en uitgaan van de spots boven het publiek boezemde menig toeschouwer angst in (“hopelijk komt hij niet tegen mij praten”), maar bleek vooral een manier om écht samen te kunnen zijn met alle aanwezigen. Het feit dat meneer Noble informatie van bezoekers heeft opgevraagd bij Campo om in de loop van de week bij sommigen op bezoek te gaan, toont hoe dit stuk de uiting is van een levenswijze, en niet zo maar een theatrale constructie.
En eerlijk is eerlijk: als er iemand ooit echt de hand naar zijn publiek heeft uitgereikt, is het Kim. Aan het einde van de show verdwijnt hij met twee toeschouwers de nacht in, gezeten op een pony (gewoon omdat het kan). Onder luid applaus voor een leeg podium wordt getoond hoe het vrolijke trio op ontdekkingstocht door Gent vertrekt. “Let’s go have a drink” horen we mister Noble nog roepen.
Hetgeen Kim Noble brengt met You Are Not Alone is niet noodzakelijk theater. Het is een filosofische denkoefening, een aflevering van Catfish en een persoonlijk verhaal met universele slagkracht. Het is porno, metafysica en die ene naakte achtervolgingsscène uit Borat. Perfect voer voor Impossible Futures met andere woorden, een festival waarbij de grenzen van de verbeelding afgetast en achteloos overschreden worden. Noble laat zien hoe iedere menselijke relatie in principe een illusie is, maar dat deze illusies de moeite waard kunnen zijn. Gedurende een uur heeft Kim Noble er alles aan gedaan om een ruimte te creëren waarin de toeschouwer het gevoel had niet alleen te zijn. Een nobelere functie heeft de theaterzaal zelden gekend.
You Are Not Alone maakte slechts een korte passage in België voor Impossible Futures. De volledige speellijst vind je op