Hüwels, die tot voor deze release actief was onder de naam Steiner, bracht de voorbije jaren al een paar knappe herinneringensoundtracks uit. Refereerde I Remember How We Were Standing On Chesil Beach, We Hardly Said A Word – een titel als een kortfilm – in 2012 aan de Engelse kust, dan droeg At Or From A Distance dit voorjaar nog de sporen van een reis naar Japan. De geografische connectie is hier minder duidelijk, maar de muziek al net zo bedachtzaam en mooi.
Het is wel opvallend dat niet enkel het element ‘plaats’ vaak zo’n belangrijke rol vervult in Hüwels’ muziek, maar ook de herinnering. Die komt in minstens twee albumtitels letterlijk aan bod en wijst daarmee op een thema dat als een rode draad door de discografie loopt. Geen idee of Hüwels daarmee wil aangeven voortdurend in een nostalgische bui te verkeren – dat vermoedelijk ook weer niet – maar het is ongetwijfeld een artiest van de soort die graag een eindje wegmijmert, in stilte overloopt hoe de tijd herinneringen heeft geërodeerd, getransformeerd, en misschien zelfs ongrijpbaar maakte, zodat hij zich bewust werd van de even eenvoudige als confronterende boodschap van Cormac McCarthy’s stelregel “You forget what you want to remember, and you remember what you want to forget.”
Dat leidt opnieuw tot een auditief fotoboek vol iele instrumentale muziek, zorgvuldig geconstrueerd, maar zonder overduidelijke handleiding. Ook: vol geduldig uitlopende klanken en soms een sfeer van bedrukt isolement, maar zelden zwaarmoedig of deprimerend. De muziek hoopvol noemen zou dan weer een overdrijving zijn. Hou het bij in gedachten verzonken melancholie, met gitaarpartijen en laptopingrepen die het ene moment lijken te drijven op gedimd licht en even later aanvoelen als het vertraagde gerinkel van een muziekdoosje, zacht en metaalachtig tegelijk, met aan het einde van “He Tried To Forget”, dat goed is voor bijna de halve speelduur, iets dat klinkt als klokkengelui.
Vaak blijft Hüwels hangen in een soort van overgangsgevoel, een grenszone tussen een actief bewustzijn en de nawerkende desoriëntatie van een droom. Zowel “Coalescence”, dat opgesmukt werd met intrigerende field recordings – zingt daar iemand of hoort dat bij de muziek? – als “Mending” bewegen zich in troebele klankzones, tussen warme, intieme toetsen en zachtjes omsluierende effecten. “Helden” voelt dan even wat directer aan, met een strakkere, minder aarzelende focus, al blijft ook die song hardnekkig de weg van soberheid en herhaling bewandelen. Wie vooral uit is op instant voldoening via een rappe sugar rush komt ongetwijfeld van een koude kermis terug. Hüwels doet niet aan scoren en heeft weinig oog voor het doelkader.
Met “Clouds As Seen From An Airplane” lijkt het alsof Hüwels even meer richting slowcore wil opschuiven, naar Duyster-terrein, maar aan het slot van de plaat kiest hij resoluut voor een ingetogen ambientvariant, al leunt “A Strangely Familiar Feeling” met die orgelklank wat meer naar een weemoedige filmsoundtrack van pakweg Hans Zimmer, maar dan wel in een uitgebeende, ietwat afstandelijker versie. Dat is misschien ook het verschil met voorganger At Or From A Distance. Die plaat voelde misschien wat persoonlijker aan, zorgde ondanks de uitgebeende stijl een paar keer voor een emotionele stomp in de maag (vooral dan in “Every Instance Of Either/Or Is Replaced By An And (VI)”, het soort uitschieter dat hier ontbreekt). Die directe(re) impact blijft hier afwezig, maar wordt vervangen door een universum waarin liefhebbers van minimale ambient graag zullen ronddwalen. Een oeuvre dat coherent gestalte krijgt is uw deel.
Het album verscheen bij het Gentse cassettelabel Dauw, dat de releases uitbrengt in zeer beperkte, handgemaakte oplages (met gezeefdrukt en gepersonaliseerd artwork van Femke Strijbol en gestikte vilten hoesjes). De cassettes waren zo goed als meteen uitverkocht, maar de muziek is voor wat kleingeld wel nog digitaal beschikbaar.
